ΤΗΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΣΑΒΒΑ*
Ενδιαφέρουσα η τελευταία συνέντευξη του ακαδημαϊκού κ. Χαρίδημου Τσούκα. Με έντονο πολιτικό στίγμα που βάζει κάποιον σε υποψίες. Κατέρχεται σε εκλογές και είπε να ακολουθήσει τη φόρμουλα του κ. Νικόλα Παπαδόπουλου, «όσο πιο αντι-Χριστόφια, τόσο πιο καλά»; Δε μπορεί να μην σκέφτηκε πως αν έπιασε μια φορά, δε σημαίνει ότι θα πιάνει πάντα.
Επί της ουσίας. Ο τυφώνας της κρίσης, είπε ο κ. Τσούκας, έστελνε μηνύματα όμως η κυβέρνηση Χριστόφια επιδόθηκε σε αυξημένες δημόσιες δαπάνες. Ήταν, είπε, η κυπριακή εκδοχή του παπανδρεϊκού «λεφτά υπάρχουν». Το αν ήταν το πασχαλινό επίδομα και οι αυξήσεις στις συντάξεις που μας έφεραν ως εδώ ή το κουμάρι ομολόγων των τραπεζών είναι χιλιοαπαντημένο.
Όμως στον παραλληλισμό του με τα «παπανδρεϊκά» ο κ. Τσούκας θα έπρεπε να ήταν πιο προσεχτικός. Γιατί ο Δ. Χριστόφιας δεν έριξε ποτέ τέτοιο δόλωμα. Είχε πει αυτό ακριβώς που λείπει από τη λογική των σημερινών κυβερνώντων: «να δούμε την κρυάδα που έρχεται και να μοιράσουμε το πάπλωμα». Παράδειγμα, η κατάθεση στη Βουλή δύο νομοσχεδίων για φορολόγηση των κερδών και της μεγάλης ακίνητης ιδιοκτησίας και η παράλληλη προσπάθεια να προστατευθούν από το τσουνάμι της κρίσης μισθοί, συντάξεις, επιδόματα.
Όμως ο παραλληλισμός του κ. Τσούκα δεν είναι ατυχής μόνο γι΄αυτό. Είναι ατυχής επειδή η κυπριακή εκδοχή του «λεφτά υπάρχουν» είναι, είτε το ομολογούν κάποιοι είτε όχι, το «δεσμεύομαι». «Δεσμεύομαι» να μη δεχθώ το κούρεμα. «Δεσμεύομαι» ότι έχω έτοιμα δύο διακρατικά δάνεια και μια «transition team». «Δεσμεύομαι» ότι θα αλλάξω μνημονιακές πρόνοιες που σήμερα τυραννούν κυριολεκτικά τους εργαζόμενους. «Δεσμεύομαι» ότι δεν θα υπάρξουν περικοπές συντάξεων. «Δεσμεύομαι να πετύχω ρύθμιση των δανείων για για τους ανέργους. «Δεσμεύομαι» ότι δεν είναι στις προθέσεις μας η ιδιωτικοποίηση οποιουδήποτε ημικρατικού οργανισμού.
Είχαμε, είπε ο κ. Τσούκας ένα Πρόεδρο που «το έπαιζε παλληκαράς» «λαϊκιστής» και με ιδεοληψίες γιατί πάσχιζε να αποφύγει το Μηχανισμό, δεν είχε επαρκή κατανόηση των οικονομικών εξελίξεων και αποδέχτηκε αναντίρρητα την απομείωση ελληνικών ομολόγων και διαπραγματευόταν για πέντε μήνες το Μνημόνιο. Αλλά ο κ. Ορφανίδης που έλεγε πως «οι κυπριακές τράπεζες έχουν επαρκή κεφάλαια για να αντέξουν ακόμα και ένα μεγάλο «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων» με πλήρη πολιτική κάλυψη των πολιτικών του εκπροσώπων ήταν Διοικητής- ξυράφι. Αλλά οι διοικήσεις των Τραπεζών που διαλαλούσαν ότι χρειάζονταν η μια μόνο 1,5 δις και υποστήριζε κιόλας πως τα είχε και πρόχειρα και η άλλη 2,1 δις που θα τα έβρισκε περίπου το επόμενο πρωί, οι ίδιες διοικήσεις που αγόραζαν ομόλογα που ο υπόλοιπος πλανήτης ήθελε να ξεφορτωθεί και μας οδήγησαν σε χρέος δισεκατομμυρίων, είχαν πλήρη κατανόηση των εξελίξεων. Αλλά οι συνάδελφοι του κ. Τσούκα, που μιλούσαν για τη «θετική εξέλιξη» της απομείωσης και ήταν βέβαιοι ότι «οι τράπεζες θα αντλήσουν τα κεφάλαια που χρειάζονται», είχαν πλήρη κατανόηση των εξελίξεων.
Χιλιοαπαντημένο και το «ο Δ. Χριστόφιας πάσχιζε να αποφύγει το Μνημόνιο και διαπραγματευόταν για πέντε μήνες». Ευτυχώς, για τον κ. Τσούκα και τους συν αυτώ, ο Δ. Χριστόφιας είναι πλέον τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Έτσι δε διαπραγματευόμαστε πια αν θα φορολογηθεί, για παράδειγμα, η πρώτη κατοικία. Τράβαμε μια μονοκονδυλιά και μέσα σε λίγη ώρα αποδεχόμαστε να φορολογηθούν όλοι. Έτσι δε φέρουμε αντίρρηση πια ποιος θα αποφασίζει για το φυσικό αέριο του τόπου. Κάνουμε μια βαθιά υπόκλιση και δεχόμαστε να αποφασίζει η Τρόικα και αν θέλει, να μας ενημερώνει τί θα κάνουμε με το τερματικό και το Ταμείο Υδρογονανθράκων. Έτσι δε φαινόμαστε ανεπαρκείς στην κατανόηση των οικονομικών εξελίξεων. Δεχόμαστε ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη και ένα εκβιαστικό χαμόγελο και υπογράφουμε την ίδια ώρα το κούρεμα καταθέσεων, βέβαιοι πως ένα ολόκληρο συνάφι από πολιτικούς, δημοσιογράφους, αναλυτές, ακαδημαϊκούς και άλλους, θα καταπιούν αμάσητο τον εξευτελισμό του «είχαμε το πιστόλι στον κρόταφο».
Και κάτι τελευταίο. Θα πιστωνόταν θετικά ο κ. Τσούκας αν τουλάχιστον την ώρα που έλεγε για την ανάγκη να υπάρχει «ηγεσία που να εμπνέει ελπίδα» ειδικά γιατί βλέπει στο Πανεπιστήμιο «κακομαθημένους νέους», άφηνε καμιά αιχμή για τη νέα ηγεσία του Πανεπιστημίου Κύπρου που διόρισε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Κομματικό στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, που «κακομάθαινε» τα golden boys της τράπεζας με μπόνους.
*Διευθύντρια Γραφείου Γενικού Γραμματέα ΚΕ ΑΚΕΛ