ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΕΓΕΙΩΤΗ*
Η κρίση στην Εκπαίδευση μας είναι δυσεξήγητη. Δεν μας χρειαζόταν αυτή την περίοδο. Όσο περνούν οι μέρες η λογιστική της βάση καταρρίπτεται. Η πολιτική της στόχευση δεν καρποφόρησε. Από όποια πλευρά και αν το αναλύσεις δεν μπορείς να το κατανοήσεις.
Όλοι είχαμε ανάγκη από μια ειρηνική προκομένη και δημιουργική καλότροπή έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Να παλέψουμε να σταθούν οι δυσκολεμένες γειτονιές στα πόδια τους.
Τακτικά και στρατηγικά δεν ήταν λειτουργική πολιτικά αυτή η αναστάτωση ούτε για την Κυβέρνηση ούτε για τις Εκπαιδευτικές Οργανώσεις. Προξένησε ταραχή και αχρείαστη κοινωνική κόπωση και αναστάτωση. Κοινωνικά ζήμιωσε την Κύπρο γιατί κατηγόρησε συνολικά τον δάσκαλο ως κοινωνικό εργάτη.
Η τεχνοκρατική νομική και εργασιακή ανάλυση που έτυχε αυτό το πογκρόμ μέτρων του Υπουργικού Συμβουλίου όσο μπόρεσα να το μελετήσω παρουσιάζει σοβαρά σφάλματα.
Ο συνάδελφος Μιχάλης Πόλης ήδη ανέλυσε τη δημιουργική λογιστική των μέτρων που παρουσιάζουν υπερβολικά αυξημένα τα έσοδα των εκπαιδευτικών παραθεωρώντας τις μεγάλες αποκοπές.
Με τη συστηματική ανάλυση της επιχειρηματολογίας των οικοδόμων των μέτρων κατέληξα σε ένα θλιβερό συμπέρασμα. Η όλη δέσμη μέτρων είναι προχείρως λογιστική. Δεν είχε βάθος με αποτέλεσμα, οι ποικίλοι πίνακες που διέρρεαν να παρουσιάζουν λανθάνουσες αναγνώσεις, στοιχεία που μπορούσαν να επιδεχτούν βάσιμα άλλες ερμηνείες. Δεν ήταν καρπός έρευνας πραγματικοτήτων της Εκπαίδευσης του νησιού ούτε μελέτησε παραμέτρους νομικών υποχρεώσεων του κράτους έναντι της εθνικής νομοθεσίας όσο και των διακρατικών και διεθνών συμβάσεων.
Η Eλεγκτική Υπηρεσία κινούμενη σε τομέα του οποίου την πολυμέρεια δεν είχε διερευνήσει, απλώς κόμιζε επιμόνως χοντρικούς πίνακες χωρίς έρευνα συνθηκών και ποιοτικών παραμέτρων.
Με ζήλο συχνά δυσεξήγητο διεκπεραίωνε μάχες σε πεδία που όπως διαφάνηκε της έλειπε η ανάλογη προετοιμασία και σκευή. Πρότεινε δράσεις χωρίς την εμβάθυνση που ήτο αναγκαία δια να μην εκτεθεί η Κυβέρνηση.
Συμπερασματικά μια ανάλυση των πεπραγμένων των δύο τελευταίων ετών μας οδηγεί στην ανάδειξη ενός σφάλματος που έπραξαν και άλλες Κυβερνήσεις. Εντυπωσιασμός και δημιουργική λογιστική αντί άλλου επικέντρου.
Ποιοτική διορθωτική παρέμβαση χρειάζεται με ειρηνικές πρακτικές .Τελικά η υποβάθμιση του θεσμικού διαλόγου από ετών ζήμιωσε την Παιδεία.
Και κάτι τελευταίο. Επιτέλους, δεν κουραστήκαμε από το λαϊκισμό; Είναι η εκπαίδευση τοπίο για ειδησεογραφικό μυδραλιοβολισμό; Κάποτε θα καταλάβουμε τα πραγματικά θέματα παιδείας και εκπαιδεύσεως. ίσως τότε κατανοήσουμε την αξία της παιδευτικής ειρήνης.
*Εκπαιδευτικός Δημοτικής
Συγγραφεας Ερευνητης
