ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ*
Ως δάσκαλος και ως γονιός, με στεναχωρεί το γεγονός ότι ξεκινά μια σχολική χρονιά με απεργιακές κινητοποιήσεις. Δυστυχώς όμως, όσο άβολο κι αν είναι, περισσότερο άβολο και στενάχωρο είναι να βλέπεις το δημόσιο σχολείο να υποβαθμίζεται χρόνο με το χρόνο στο βωμό μιας κοντόφθαλμης και μονοδιάστατης οικονομίστικης προσέγγισης που βλέπει το σχολείο ως μια μη παραγωγική και πολυέξοδη κρατική δαπάνη και τους μαθητές ως νούμερα ενός λογιστικού ισολογισμού.
Η ΠΟΕΔ όλο αυτό το διάστημα έχει αγωνιστεί για να πείσει το αρμόδιο Υπουργείο ότι η δημοτική εκπαίδευση χρειάζεται στήριξη τόσο λόγο αυξανόμενων αναγκών λόγω αύξησης του αριθμού των μαθητών όσο και λόγω των εντεινόμενων ελλείψεων σε δομές ψυχομαθησιακής στήριξης των μαθητών και αποτελεσματικής αντιμετώπισης των διογκωμένων κοινωνικών προβλημάτων που αναπόφευκτα επηρεάζουν τη λειτουργία του σχολείου.
Δυστυχώς το αρμόδιο υπουργείο συνεχίζει με λογιστικές αλχημείες και μπαλώματα όπως μας έχει συνηθίσει το κυπριακό δημόσιο, όπου πχ αναβάλλονται εγχειρίσεις γιατί δεν υπάρχουν αναλώσιμα κλπ, να θεωρεί ότι μπορεί να ασκήσει εκπαιδευτική πολιτική ευρωπαϊκού επιπέδου.
Γιατί απεργούμε λοιπόν…
Απεργούμε γιατί τα σχολεία έχουν ανοίξει εδώ και 15 μέρες και ακόμα υπάρχουν παιδιά και τάξεις χωρίς δασκάλους.
Απεργούμε γιατί χιλιάδες παιδιά με ρίσκο αναλφαβητισμού, σύμφωνα με το τεστ που το ίδιο το Υπουργείο διενεργεί, παραμένουν χωρίς στήριξη αφού μόνο σε 32 από τα 307 σχολεία έχει δοθεί στήριξη. Τα παιδιά αυτά θα μάθουν να γράφουν και να διαβάζουν όταν θα πάνε γυμνάσιο, αφού εκεί δίνεται στήριξη σε όλους!!!
Απεργούμε γιατί πολλά σχολεία με σοβαρά προβλήματα παραβατικότητας συνεχίζουν χωρίς την απαιτούμενη στήριξη.
Απεργούμε για τον κατακερματισμό του διδακτικού χρόνου πολλών εκπαιδευτικών σε δύο η τρία σχολεία με αποτέλεσμα να δημιουργείται σωρεία προβλημάτων στην ομαλή λειτουργία του σχολείου.
Απεργούμε για το νέο φαινόμενο των ωρομίσθιων – parttime αντικαταστατών εκπαιδευτικών που διορίζονται για την κάλυψη μόνιμων αναγκών των σχολείων, μετατρέποντας τα σχολεία σε κέντρα διερχομένων εκπαιδευτικών μερικής απασχόλησης, τη στιγμή που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει αποφανθεί ότι αυτή η πρακτική είναι παράνομη.
Απεργούμε για σωρεία προβλημάτων και ελλείψεων στην υλικοτεχνική υποδομή που επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα της διδασκαλίας.
Γι’ αυτά απεργούμε, γιατί θέλουμε τα παιδιά μας και τα παιδιά σας να έχουν παιδεία σωστή, όχι κουτσουρεμένη.
*Δάσκαλος, Μέλος ΔΣ ΠΟΕΔ