Greekglish: Δεν παραπέμπουν σε Ταυτότητα, ούτε σε Πολιτισμό ούτε σε Ιστορία


ΤΟΥ ΔΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ*

Είναι γνωστή η συνήθεια, βάση της οποίας χρήστες της ελληνικής γλώσσας χρησιμοποιούν λατινικούς χαρακτήρες, προκειμένου να γράψουν μία λέξη ή ακόμη και κείμενο. Αυτό αποτελεί πρόβλημα επειδή στο τέλος γίνεται παραποίηση τόσο της σύνθεσης της λέξης όσο και του νοήματος. Παράλληλα οι πολίτες γίνονται ανορθόγραφοι και δεν προστατεύεται η ελληνική γλώσσα ως πολιτιστική αξία. Η ελληνική γλώσσα είναι ταυτότητα και παραπέμπει σε έναν πολιτισμό και μία ιστορία.

Η αντιμετώπιση της χρήσης των Greekglish μπορεί να αποτελέσει κοινό πεδίο δράσης μεταξύ Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων και της Επιτροπής Παιδείας της Κυπριακής Βουλής, όπως εξάλλου αποφασίσθηκε πρόσφατα στη κοινή συνεδρίαση των δύο επιτροπών. Οι δύο επιτροπές θα πρέπει να εξαντλήσουν τη σοφία τους προκειμένου να καταλήξουν σε κοινές δράσεις και ενέργειες.

Ο άνθρωπος ο οποίος χρησιμοποιεί λάθος την τυπολογία και την εννοιολογία της ελληνικής γλώσσας, δηλαδή γράφει στα κοινώς νοούμενα  Greekglish, ουσιαστικά περιορίζει αισθητά τις δικές του γλωσσικές και πνευματικές γνώσεις. Με τη συνεχώς λανθασμένη χρήση της ελληνικής γλώσσας περιορίζεται η δυνατότητα αυτών που την χρησιμοποιούν με λάθος τρόπους να επικοινωνούν σωστά με τους συνανθρώπους τους, το χειρότερο γι’ αυτούς είναι πως περιορίζουν τη δική τους ικανότητα σύλληψης εννοιών και πληροφοριών, συνεπώς αδυνατούν με την πάροδο του χρόνου να επικοινωνήσουν σωστά και να αντιληφθούν ως δέκτες τα μηνύματα που τους στέλνουν με τη σωστή χρήση της γλώσσας οι συνάδελφοί τους ως πομποί.

Χαρακτηριστικά αναφέρει ο κος Μπαμπινιώτης: …Στην πραγματικότητα εδώ ελλοχεύει ένας κίνδυνος που δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε, γιατί μπορεί οι νέοι άνθρωποι να το πληρώσουν ακριβά στο μέλλον. Γράφοντας συχνά και για πολύ καιρό με αυτόν τον τρόπο, βαθμηδόν αποξενώνονται όλο και περισσότερο από την εικόνα της λέξης, ενώ όλο και λιγότερο είναι σε θέση να ανακαλέσουν εύκολα στη μνήμη και στο γράψιμό τους την εικόνα της ορθογραφίας των λέξεων. Και επειδή η ιστορική ορθογραφία των λέξεων δεν είναι πολυτέλεια ή κάτι περιττό, αλλά άμεση (έστω και όχι πάντοτε συνειδητή) σύνδεση με τη σημασία και τη γλωσσική (ετυμολογική) οικογένεια και τη γλωσσική (γραμματικοσυντακτική) σχέση κάθε λέξης, η αποξένωση καταλήγει σε σοβαρές απώλειες στη γνώση και γραπτή χρήση της γλώσσας. Εν ονόματι μιας χρηστικής, προκλητικά χρησιμοθηρικής, αντίληψης τού αξιακού συστήματος που συνιστά τη γλώσσα, αφήνονται να ατονήσουν ή να χαθούν πολύτιμα συστατικά της ποιοτικής λειτουργίας της γλώσσας. …

Δυστυχώς, ένας σημαντικός αριθμός των μαθητών και των φοιτητών μας αλλά και επιστημόνων διαφόρων επαγγελμάτων χρησιμοποιούν τα Greekglish στην καθημερινή τους ζωή και εργασία.

Αυτός είναι σοβαρός λόγος που οι μαθητές και οι φοιτητές μας δεν αποδίδουν σε γραπτές εξετάσεις και παίρνουν χαμηλούς βαθμούς, μέχρι του σημείου της αποτυχίας. Επειδή ακριβώς δυσκολεύονται πλέον να κατανοήσουν τις ερωτήσεις και τα θέματα που τους υποβάλλονται για να απαντήσουν στις γραπτές εξετάσεις.

Είναι καιρός, η πολιτεία να λάβει δραστικά μέτρα, για την πάταξη του φαινομένου αυτού με συγκεκριμένες δράσεις και ενέργειες, όπως είναι η απαγόρευση της χρήσης των Greekglish στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στο δημόσιο, στα αδειοδοτημένα ΜΜΕ. Σήμερα, σε αντίθεση με το παρελθόν,  είναι διαθέσιμη η ελληνική γραμματοσειρά σε όλους τους υπολογιστές και τηλέφωνα και ως εκ τούτου η μη χρήση της ελληνικής γραμματοσειράς δεν αποτελεί δικαιολογία.

Η απαγόρευση της χρήσης των Greekglish δεν αποτελεί καταπάτηση του ατομικού δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης και της επικοινωνίας, παρά μόνον θα συνδράμει στην υποχρέωση της πολιτείας να προστατέψει την ελληνική γλώσσα ως κοινή πολιτιστική κληρονομιά και κοινή αξία. Η σημερινή ευρεία χρήση των Greekglish οδηγεί σε διαμόρφωση κουλτούρας στην καθημερινότητα η οποία αφήνει επιπτώσεις στην πολιτιστική μας κληρονομιά.

Η ελληνική γλώσσα, είναι επιστημονικά και γλωσσολογικά αποδεδειγμένο, πως αποτελεί την κύρια βάση δημιουργίας κι εξάπλωσης σημαντικών ευρωπαϊκών γλωσσών, όπως είναι η αγγλική, η γαλλική, η ιταλική γλώσσα. Συνεπώς, είναι σημαντικό, οι μαθητές μας να μαθαίνουν σωστά τη χρήση της ελληνικής γλώσσας, η οποία είναι η μητρική τους γλώσσα, διότι αυτό το γεγονός είναι σημαντικός παράγοντας για τη γνώση και άλλων ευρωπαϊκών γλωσσών, όπως και για την ικανότητά τους να κατανοούν καλύτερα και σωστά κείμενα, ερωτήσεις, θέματα, που τους υποβάλλονται σε εξετάσεις. Είναι πολύ πιο εύκολο ο άνθρωπος να επικοινωνεί, να συζητά, να τεκμηριώνει, τις απόψεις του, να κατανοεί τους συνανθρώπους του, όταν γνωρίζει πολύ καλά τη μητρική του γλώσσα.

Είναι γνωστό πως στις ημέρες μας κι ανέκαθεν ευρωπαϊκές χώρες, μέσα από τα εκπαιδευτικά τους συστήματα, φροντίζουν να διδάσκονται τα παιδιά τους την ελληνική γλώσσα, την ελληνική κουλτούρα τον ελληνικό πολιτισμό, διότι γνωρίζουν, μέσα από εξειδικευμένες έρευνες επιστημονικού χαρακτήρα, πως η γνώση της ελληνικής γλώσσας στο σύνολό της, όπως προανέφερα, βοηθά ουσιαστικά τους νέους ανθρώπους στην επιστημονική και γνωσιολογική τους πρόοδο.

Είναι σημαντικό, το γεγονός πως οι ευρωπαϊκές χώρες, δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην ανθρωπιστική παιδεία και στον πολιτισμό μέσα από τη διδασκαλία του καθαυτό ανθρωπιστικού πολιτισμού, που είναι ο ελληνικός κι ο ρωμαϊκός πολιτισμός.

Θλίβομαι, όταν επισκεπτόμενος εκπαιδευτήρια ευρωπαϊκών χωρών διαπιστώνω το σεβασμό και τη γνώση του ελληνικού πολιτισμού, ενώ στην Κυπριακή Δημοκρατία, όπου το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι το ελληνικό, αυτή τη στιγμή φθείρεται και με τα Greekglish η ελληνική γλώσσα.

Η ελληνική γλώσσα δεν κινδυνεύει ακόμη και εάν πάψει να μιλιέται από όλους τους Έλληνες της Κύπρου, διότι απλά ζει ως πνεύμα, ως αρχές, ως αξίες. Αυτοί που κινδυνεύουν είμαστε εμείς, τα παιδιά μας κι οι επόμενες γενιές, διότι χάνουμε με γρήγορους ρυθμούς τις πολιτιστικές ρίζες μας και φτωχαίνουμε πνευματικά, πολιτιστικά, κοινωνικά.

*Πρόεδρος Επιτροπής Παιδείας της Βουλής




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










478