ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΣΙΑΚΑΛΛΗ*
Τεχνικές Σχολές και μαθητές τους, είναι έννοιες εντελώς παρεξηγημένες και με προκαταλήψεις από την πλατιά μάζα της κοινωνίας μας και όχι μόνο.
Παρεξηγημένες, οι Τεχνικές Σχολές και οι μαθητές τους, όμως δύο εβδομάδες πριν οι μαθητές των Τεχνικών Σχολών σε συνεργασία με τους οργανωμένους γονείς των Τεχνικών Σχολών, απέδειξαν σ’ ολόκληρη την κοινωνία της Κύπρου και κυρίως στους συμμαθητές τους των Γυμνασίων και Λυκείων ότι μπορεί να μην είναι άριστοι στα μαθήματα τους όπως τους θέλει η πλατιά μάζα του κόσμου, αλλά, είναι άριστοι και πρωταθλητές στον αγώνα για αντίσταση στην Τρόικα και σε όσα αντιλαϊκά και αντικοινωνικά μέτρα έφερε στον τόπο μας.
Οι μαθητές των Τεχνικών Σχολών τόλμησαν αυτό που οι πιο πολλοί από εμάς δεν τολμούν, παρόλα τα δεινά που επάθαμε με την μνημονιακή πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση του τόπου μας. Τόλμησαν και αντιστάθηκαν στις ετσιθελικές επιβουλές της Κυβέρνησης για τα κόμιστρα στα λεωφορεία, κόμιστρα που επιβλήθηκαν δίχως συζήτηση και διαπραγμάτευση με τους επηρεαζόμενους φορείς και χωρίς να λάβουν υπόψη ότι κάποιοι μαθητές δεν θα μπορούν να τα πληρώνουν με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πηγαίνουν σχολείο.
Το πρόβλημα με τα κόμιστρα έχει την αρχή του από το καλοκαίρι του 2013 όπου η Κυβέρνηση σταμάτησε την δωρεάν μεταφορά των μαθητών και τους ανάγκαζε να πληρώνουν το 50% του νέου κομίστρου για να μπορούν να διακινούνται με τα λεωφορεία. Τον Αύγουστο του 2013 ανακοίνωσε ότι με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς οι μαθητές πρέπει να πληρώνουν 15 ευρώ για τις μαθητικές διαδρομές και 20 ευρώ για όλες τις διαδρομές, πράγμα που δεν εφαρμόστηκε γιατί οι αντιδράσεις των επηρεαζόμενων φορέων και ιδιαίτερα των οργανωμένων γονιών και μαθητών απότρεψαν την εφαρμογή του μέτρου από τον Σεπτέμβριο αλλά και γιατί η εφαρμογή του μέτρου όπως αποκαλύφθηκε στην πορεία, η υποχρέωση της κυβέρνησης ήταν εφαρμογή του μέτρου από 1ην Ιανουαρίου 2014. Τώρα γιατί ήθελαν να το εφαρμόσουν από την αρχή της σχολικής χρονιάς δεν μας εξήγησε κανένας, μπορεί να ήταν ακόμα ένας τρόπος για να δείξουμε στην Τρόικα πόσο καλά παιδιά είμαστε.
Η αντίδραση, εμάς των οργανωμένων γονιών των Τεχνικών Σχολών ήταν άμεση και με επιστολή μας στις 04 Ιουλίου 2013 θέταμε το θέμα ενώπιων του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού ζητώντας του όπως υπάρξει εξαίρεση των μαθητών των Τεχνικών Σχολών. Περιττό να αναφέρω ότι δεν μας έλαβε καθόλου υπόψη. Έτσι χωρίς ουσιαστικό διάλογο φτάσαμε στον Δεκέμβριο του 2013 όπου με επιστολή μας στον Τύπο παραθέταμε τα αρχικά μέτρα που πήραμε για τα κόμιστρα και ταυτόχρονα προτρέπαμε τους γονείς και τους μαθητές των Τεχνικών Σχολών να μην αγοράσουν τις κάρτες των μηνιαίων κομίστρων ως μέτρο αντίδρασης μας προς την επιβολή του όλου μέτρου ετσιθελικά.
Με τις αντιδράσεις των οργανωμένων μαθητών και γονιών τον Ιανουάριο του 2014, αλλά και με παρέμβαση της επιτροπής Συγκοινωνιών και Έργων της Βουλής άρχισε ένας διάλογος με σκοπό να βρεθεί λύση στο θέμα μέχρι το τέλος του Ιανουαρίου. Δυστυχώς πιστή στον τρόπο και τις μεθόδους που εφαρμόζει αυτή η Κυβέρνηση, των αποφάσεων πίσω από κλειστές πόρτες και του ετσιθελισμού, ποτέ δεν έγινε η συζήτηση στην Επιτροπή της Βουλής γιατί το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων ποτέ δεν παρουσιάστηκε για να καταθέσει αυτά που ζήτησε η επιτροπή. Θεωρώ ότι ο τρόπος που λειτούργησε το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων αλλά και ο ίδιος ο Υπουργός είναι προσβολή προς τους γονείς και μαθητές, αλλά κυρίως προς τους ίδιους τους βουλευτές, την Βουλή και στους θεσμούς.
Οι μαθητές και οι οργανωμένοι γονείς των Τεχνικών Σχολών προβλέποντας το τι θα ακολουθούσε από την αρχή του νέου χρόνου προειδοποιούσαν ότι σε περίπτωση που δεν θα εξαιρούνταν οι μαθητές των Τεχνικών Σχολών θα έπαιρνα δυναμικά μέτρα. Εδώ να αναφέρω ότι την δωρεάν μεταφορά οι μαθητές των Τεχνικών Σχολών την είχαν πολύ πριν την έχουν οι υπόλοιποι μαθητές, η δωρεάν μεταφορά για τους μαθητές των Τεχνικών Σχολών ήταν ένα αντισταθμιστικό μέτρο για να προτιμούν οι μαθητές τις Τεχνικές Σχολές, που εφαρμόστηκε από την κυβέρνηση του αείμνηστου προέδρου Γλαύκου Κληρίδη από την δεκαετία του 1990. Αν τότε την δεκαετία του 1990 που ο τόπος μας ευημερούσε, υπήρχε η ανάγκη αντισταθμιστικών μέτρων για να προσελκύονται μαθητές στις Τεχνικές Σχολές, τώρα που υπάρχει οικονομική κρίση η ανάγκη για αντισταθμιστικά μέτρα στις Τεχνικές Σχολές είναι παραπάνω από αναγκαία.
Οι νέοι άνθρωποι, με τη δημιουργικότητα, την καινοτόμο σκέψη, τον ενθουσιασμό και την ανάγκη για δράση που τους διακρίνει, αποτελούν ένα ζωντανό κεφάλαιο για κάθε κοινωνία, που σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, ακόμα και σε περιόδους ύφεσης ή οικονομικής κρίσης μπορεί να αποτελέσει δύναμη άμυνας και προόδου.
Παράλληλα, η ύπαρξη κατάλληλα εκπαιδευμένου στελεχιακού δυναμικού συνδράμει στην προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων, συμβάλλει στη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και στηρίζει την ανάπτυξη. Σε ένα τέτοιο οικονομικό περιβάλλον οι ευκαιρίες απασχόλησης αυξάνουν και η ανεργία κρατιέται σε ελεγχόμενα επίπεδα.
Με βάσει μελέτες που έχουν γίνει, στα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη, οι προσφερόμενες θέσεις εργασίας για άτομα με μεσαίο επίπεδο προσόντων, θα αποτελούν το 50% των συνολικά προσφερόμενων θέσεων εργασίας. Εδώ είναι που η Τεχνικής - Επαγγελματικής Εκπαίδευση αναδεικνύει πόσο σημαντικό ρόλο μπορεί να παίξει, γιατί πέρα από τους γενικούς εκπαιδευτικούς στόχους, έχει ως μέλημα τη δημιουργία επαγγελματιών μεσαίου επιπέδου προσόντων, για τη στελέχωση των επιχειρήσεων και των παραγωγικών μονάδων. Πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι έρευνες έχουν δείξει ότι σε χώρες που είναι ανεπτυγμένη η Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση, τα ποσοστά ανεργίας των νέων είναι χαμηλότερο, σε συνδυασμό βέβαια και με άλλους αναπτυξιακούς παράγοντες.
Η Τεχνική - Επαγγελματική Εκπαίδευση προσφέρει επίσης στους μαθητές μια εναλλακτική μορφή εκπαίδευσης για την ανάπτυξη των προσωπικών κλίσεων και δεξιοτήτων τους, χάρη στις διαφορετικές ειδικότητες που παρέχει και τις πολλές ώρες πρακτικών ασκήσεων που περιλαμβάνουν τα προγράμματα σπουδών της.
Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης η Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση αποτελεί μια ισχυρή συνιστώσα για ανάπτυξη και δημιουργική άμιλλα με κοινωνική συνοχή.
H Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση στηρίζει την ανάπτυξη και προετοιμάζει τους νέους για την είσοδό τους στην ενεργό επαγγελματική και κοινωνική ζωή και γι’ αυτό η σύνδεσή της με το εργασιακό και αναπτυξιακό περιβάλλον είναι απαραίτητη. Στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες ο αριθμός των μαθητών που επιλέγουν την Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση είναι μεγαλύτερος του αριθμού των μαθητών που επιλέγουν την Γενική Εκπαίδευση κάτι που δεν συμβαίνει στην δική μας χώρα. Ο λόγος είναι ότι από την Τεχνική Εκπαίδευση η είσοδος στην αγορά εργασίας κι εύρεση απασχόλησης είναι πολύ ευκολότερη.
Θεωρώ ότι οι λόγοι που παραθέτω πιο πάνω αποδεικνύουν γιατί η Τεχνική Εκπαίδευση πρέπει να στηριχτεί τώρα που έχουμε οικονομική κρίση και γιατί τα όποια αντισταθμιστικά μέτρα υπήρχαν όχι μόνο πρέπει να μην καταργούνται, αλλά πρέπει να αυξάνονται και να ενισχύονται ώστε να προσελκύουν στις Τεχνικές Σχολές, όσον περισσότερους μαθητές γίνεται.
Όταν αποφασίστηκε η αποχή από τα μαθήματα, σε συνεργασία πάντοτε με τους μαθητές των Τεχνικών Σχολών, υπήρχαν οι προβληματισμοί αν αυτή η αποχή θα είχε επιτυχία σε συμμετοχή και αν θα στηριζόταν από όλους, μαθητές και γονείς αλλά και πόση κατανόηση θα έδειχναν οι καθηγητές που είναι μια άλλη βασική συνιστώσα μέσα στα σχολεία. Σκοπός της αποχής από τα μαθήματα ήταν να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση να διατηρηθεί η δωρεάν μεταφορά των μαθητών των Τεχνικών Σχολών αλλά ταυτόχρονα να υπάρξει και διεύρυνση των κριτηρίων για απαλλαγή από τα κόμιστρα για τους άλλους μαθητές των δημοσίων σχολείων μέσης εκπαίδευσης.
Επιλέγηκε η αποχή από τα μαθήματα και η παραμονή των μαθητών στα σπίτια τους ως ο πιο ασφαλής και αποδοτικός τρόπος διαμαρτυρίας, και εξηγούμε, με την παραμονή των μαθητών στα σπίτια τους σίγουρα υπάρχει ασφάλεια για τους μαθητές και κατά δεύτερο αποφεύγονται δυσάρεστα γεγονότα που μπορεί να γίνονταν από ορισμένους θερμόαιμούς μαθητές μας. Δεν λειτουργούν τα σχολεία και δεν υπάρχει η καθημερινή ζωντάνια που έχουν οι σχολική χώροι καθώς και το ότι με την μη προσέλευση τους οι μαθητές στα σχολεία δεν πληρώνουν κόμιστρο ενώ η κυβέρνηση πληρώνει τα λεωφορεία με την σύμβαση που έχει μαζί τους, το ίδιο συμβαίνει και με τους καθηγητές, τους οποίους πληρώνει ενώ δεν εργάζονται. Οι επιπτώσεις που θα είχαν οι μαθητές ήταν αρκετά σοβαρές ιδιαίτερα για τους τελειόφοιτους μαθητές, όμως πιστεύω ότι και ο αγώνας για να κερδίζεις τα δικαιώματα σου είναι ένα εξίσου σοβαρό μάθημα που οι μαθητές δεν έχουν την ευκαιρία να το μαθαίνουν τακτικά, οι μαθητές των Τεχνικών Σχολών έδειξαν ότι ήταν έτοιμοι από καιρό γι’ αυτόν τον αγώνα γι’ αυτό και ήταν επιτυχής, αν και κάποιες διευθύνσεις των σχολείων έδειχναν πιο πολύ κατανόηση στον αγώνα αυτόν είμαι σίγουρος ότι θα ήταν καλύτερα, και εξηγούμε, εκδηλώσεις που ήταν προγραμματισμένες να γίνουν τις μέρες που γινόταν η αποχή από τα μαθήματα μπορούσαν να αναβληθούν και να γίνουν σε μεταγενέστερο στάδιο, η αναβολή των εκδηλώσεων θεωρώ ότι εξυπακούει και σεβασμό προς τον αγώνα που έκαναν οι μαθητές και οι γονιοί.
Εδώ θέλω να ευχαριστήσω τις διευθύνσεις των σχολείων αλλά και όλους αυτούς τους καθηγητές που έδειξαν κατανόηση για την αποχή από τα μαθήματα καθώς και τους εκπαιδευτικούς που μετά την αποχή σε ώρες μη εργάσιμες δίδαξαν στους τελειόφοιτους μαθητές τους την ύλη που έχασαν τις δύο μέρες της αποχής.
Με την αποχή άλλαξε το σκηνικό που σχεδίασε η κυβέρνηση και αναγκάστηκε να περάσει απόφαση από το Υπουργικό για νέον κόμιστρο ενώ πιο πριν δεν δεχόταν καμιά συζήτηση, ελλιπής βέβαια η απόφαση για το νέο κόμιστρο γιατί δεν περιλαμβάνει διεύρυνση των κριτηρίων για απαλλαγή περισσότερων μαθητών από ευάλωτες ομάδες πληθυσμού καθώς και απαλλαγή των μαθητών των Τεχνικών Σχολών όμως η αλλαγή στάσης της κυβέρνησης έδειξε ότι για να πετύχουμε και τα πιο πάνω είναι αγώνας που χρειάζεται και τον δρόμο για τον αγώνα αυτόν τον έδειξαν ξεκάθαρα οι μαθητές και οι γονιοί των Τεχνικών Σχολών.
Μετά από τόσες μέρες που έχουν περάσει και την αλλαγή των σχεδιασμών της κυβέρνησης στο θέμα των κομίστρων αλλά και την παγκύπρια αποχή που προκήρυξε η οργάνωση των μαθητών ΠΣΕΜ για το ίδιο θέμα, φαίνεται καθαρά ότι ο αγώνας των μαθητών και των γονιών της Τεχνικής Εκπαίδευσης ήταν μεγάλης σημασίας και έστειλε τα μηνύματα που έπρεπε να στείλει και τα κέντρα, δέκτες, που έπρεπε να τα πάρουν όχι μόνον τα πήραν αλλά και η αξιολόγηση που τους έγινε ήταν πάρα πολύ σοβαρή και σημαντική.
Τελειώνοντας θέλω να δανειστώ μια φράση του πρώην Διευθυντής Μέσης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Κου Χαράλαμπου Κωνσταντίνου ότι,
“Η Τεχνική Εκπαίδευση έχει και παρόν, έχει και μέλλον… σε πείσμα των καιρών και των ανθρώπων”
*Πρόεδρος ΠΣΕΣΓΤΣ
