ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Α. ΠΟΛΗ*
Όσα θα αναφέρω πιο κάτω μπορούν να τεκμηριωθούν με στοιχεία και οριοθετούν μια μεγάλη εξακολουθητική αδικία που επηρεάζει αρνητικά όσους από εμάς υπηρετήσαμε τις ένοπλες δυνάμεις της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τη δεκαετία του 1980, όταν υπήρχε μηδενική ανεργία στον κλάδο και η εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων ακολουθούσε το πέρας των σπουδών των ανδρών δασκάλων στην ΠΑΚ, ένα 10% των αρρένων αποφοίτων έτυχε νόμιμης απαλλαγής των στρατιωτικών του υποχρεώσεων και συνακόλουθα διορίστηκε μέχρι και δύο χρόνια ενωρίτερα στην εκπαίδευση σε σχέση με το υπόλοιπο 90%. Έτσι βρεθήκαμε προ του εκπληκτικού γεγονότος ότι όσοι δεν υπηρέτησαν βρέθηκαν σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με αυτούς που υπηρέτησαν σχετικά με τη μισθοδοσία τους, την αρχαιότητα, το ωράριο, τις προοπτικές ανέλιξης κλπ. Μέρος της αδικίας επανορθώθηκε με την αναγνώριση της θητείας ως υπηρεσίας για σκοπούς προαγωγής.
Τελευταία με την έλευση της τρόικας το θέμα των χαμένων χρόνων του στρατού απέκτησε μια νέα πτυχή. Το μνημόνιο χώρισε την εκπαιδευτική υπηρεσία σε δύο περιόδους με άνισα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Την περίοδο μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του 2012, κατά την οποία τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα υπολογίζονται υπό προϋποθέσεις με βάση τον τελευταίο μισθό και τα χρόνια μετά την 1η Ιανουαρίου 2013 στα οποία τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα μειώνονται σημαντικά με βάση τους μνημονιακούς νόμους. Όσοι δεν υπηρέτησαν έχουν δύο χρόνια υπηρεσίας περισσότερα με βάση το παλιό «καλό» σύστημα συνταξιοδότησης. Το γεγονός ότι όσοι δεν υπηρέτησαν θα πάρουν περισσότερη σύνταξη, γιατί υπερτερούν σε προ- μνημονιακή υπηρεσία κατά δύο χρόνια είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός που σηματοδοτεί μια μεγάλη αδικία.
Αν όσοι δάσκαλοι υπηρετήσαμε στο στρατό έχουμε μειωμένα δικαιώματα σε σχέση με αυτούς που δεν υπηρέτησαν, σημαίνει πως βρισκόμαστε σε ένα κράτος που τιμωρεί όσους προσφέρουν και αμείβει ως αποφεύγουν την ένοπλη υπηρεσία προς το κοινωνικό σύνολο. Ένα τέτοιο κράτος ροκανίζει τα θεμέλια της ύπαρξης του. Αποτελεί υποκρισία με λόγια να υπερθεματίζεις την υπηρεσία στο στρατό και εμπράκτως να τιμωρείς με στέρηση δικαιωμάτων τα «κορόιδα» που υπηρέτησαν.
Άρση της πιο πάνω αδικίας χωρίς επιβάρυνση των οικονομικών του κράτους είναι η αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας με την μέθοδο της εξαγοράς των εισφορών. Με απλά λόγια να επιτραπεί σε όσους το επιθυμούν να πληρώσουν τις συνταξιοδοτικές τους εισφορές¹ για τα χρόνια της θητείας και να αναγνωριστεί η υπηρεσία στο στρατό ως εκπαιδευτική υπηρεσία για σκοπούς επαγγελματικής σύνταξης. Με την εφαρμογή του μέτρου, που πρέπει να είναι εθελοντική, το κράτος θα πάρει άμεσα σημαντικά ποσά, ενώ όσοι επιβιώσουν μέχρι τα 80 τους χρόνια θα πάρουν σταδιακά πίσω 4 φορές τα χρήματα που έδωσαν για την εξαγορά.
Σημειώνουμε ότι ο θεσμός της εξαγοράς της θητείας εφαρμόζεται στην Ελλάδα και επιβίωσε των δρακόντιων μέτρων της Τρόικας. Το τελευταίο δείχνει ότι η εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου δεν επηρεάζει αρνητικά τα οικονομικά του κράτους και είναι ανεκτό από τους πιστωτές.
Η εφαρμογή του μέτρου πιθανόν να έχει ως αποτέλεσμα την αποφυγή απολύσεων συμβασιούχων ή μικρή αύξηση προσλήψεων νέων εκπαιδευτικών. Το γεγονός ότι μέχρι το τέλος του 2016 πρέπει να φύγουν από το δημόσιο πέντε χιλιάδες άτομα, δείχνει ότι πρέπει να δημιουργήσουμε κίνητρα για την αφυπηρέτηση ηλικιωμένων υπαλλήλων και εκπαιδευτικών. Υπάλληλοι με 30 χρόνια υπηρεσίας, αν αναγνωριστεί τα επόμενα χρόνια η θητεία τους στο στρατό, θα καλύψουν το χρονικό ορόσημο των 400 μηνών υπηρεσίας και έτσι θα μπορέσουν να φύγουν στα 55 τους χρόνια με μια αξιοπρεπή σύνταξη. Αυτό είναι απείρως προτιμότερο από την απόλυση συμβασιούχων και αντικαταστατών που είναι περισσότερο αναλώσιμοι από τους μόνιμους συναδέλφους τους αν τεθεί θέμα απολύσεων.
Ελπίζουμε ότι οι εκπαιδευτικές οργανώσεις, που κόπτονται συνεχώς στις ανακοινώσεις τους για το καλό της εκπαίδευσης, να ενδιαφερθούν και για το καλό των μελών τους. Περιμένουμε λοιπόν να προβούν στις δέουσες ενέργειες για την αναγνώριση, υπό προϋποθέσεις, της στρατιωτικής θητείας ως υπηρεσίας για σκοπούς σύνταξης.
Σημειώσεις
*Εκπαιδευτικός
