ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΕΓΕΙΩΤΗ*
Απουσία ιεράρχησης αναγκών στην εκπαίδευσή μας.
Ένα ουσιαστικό πρόβλημα της εκπαίδευσης και της παιδείας μας στην Κύπρο είναι η απουσία ιεράρχησης των αναγκών και των μείζονος σημασίας δυσκολιών των παιδιών μας και των εφήβων μας.
Ποικίλες ανάγκες διαφοροποιημένες γεωγραφικά.
Οι ανάγκες και οι δυσκολίες δεν είναι οι ίδιες σε κάθε πόλη και επαρχία. Δεν είναι οι ίδιες σε κάθε γειτονιά.
Άμεση ανάγκη η ανάγνωση της κοινωνικής και εκπαιδευτικής πραγματικότητας στην Κύπρο σήμερα.
Η ανάγνωση αυτής της πραγματικότητας και η προσπάθειά για ελπιδοφόρες πρωτοβουλίες είναι δρόμος δύσκολος. Δεν ευνοεί τον λαϊκισμό......
Έτσι προτιμητέα η σκανδαλολογία και οι ψευδοδιαφωνίες περί τα ουτιδανά.....
Απουσιάζει και η μελέτη της κοινωνικής πραγματικότητας ιδιαίτερα των φτωχογειτονιών. Όταν δεν τις περπατάς πως θα τις στηρίξεις...
Με τους ανακυκλούμενους των ατομικών ατζέντων....
Κάποιοι ευτυχώς γνωρίζουν και δρουν ελπιδοφόρα.
Ας μιλήσει κάποιος με τις άγνωστες ηρωίδες των φιλόπτωχων στις χειμαζόμενες ενορίες.
με κάποιες φιλότιμες κοινωνικές λειτουργούς....
Με τους δασκάλους τους καθηγητές τους γονείς των φτωχογειτονιών....
Αυτά είναι τα δύσκολα και όχι οι δηλώσεις και τα μεγαλεπίβολα και τα πολυσέλιδα εντυπωσιακά...
Ένας φωτισμένος λειτουργός της Παιδείας είναι ανάγκη να προτείνει τα πρώτα πρακτικά ουσιώδη βήματα. Με λόγο ανιδιοτελή και αληθινό άνευ σκοπιμοτήτων και εξουσιαστικών βλέψεων.
*Εκπαιδευτικός Δημοτικής
