ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΥΡΙΝΙΔΗ*
Το τελευταίο διάστημα οι εξελίξεις στην οικονομία μπορούν να χαρακτηριστούν ως θετικές έχοντας ως δεδομένα την πρώτη και θετική αξιολόγηση από την Τρόικα για την πορεία υλοποίησης του μνημονίου, το μικρότερο του αναμενόμενου «κουρέματος» των ανασφάλιστων καταθέσεων στην Τράπεζα Κύπρου και την έξοδο της τράπεζας από το καθεστώς εξυγίανσης, την επίλυση του ζητήματος της ανακεφαλαιοποίησης του Συνεργατισμού χωρίς την προσφυγή σε κούρεμα, τις ενδείξεις για μικρότερη της αναμενόμενης ύφεσης, τις καλές επιδόσεις στο δημοσιονομικό κομμάτι κ.ά.
Τα πιο πάνω έχουν ενισχύσει το αίσθημα αισιοδοξίας πως τελικά μπορούμε με αρκετή δουλειά να επιτύχουμε όχι μόνο την επίτευξη των στόχων που μας έθεσαν, αλλά ακόμη και την διάψευση των όσων καταγράφονται στο μνημόνιο ως αρνητικές επιπτώσεις από την εφαρμογή των αποφάσεων του Eurogroup.
Δυστυχώς, την ίδια ώρα που καταγράφονται μικρές θετικές ενδείξεις για την πορεία της Κυπριακής Οικονομίας, κανείς δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια στο μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση και γενικότερα η κοινωνία μας, αυτό της ανεργίας και της συνεχιζόμενης αύξησής της.
Εδώ και μερικά χρόνια η ανεργία έχει πάρει την ανιούσα και δυστυχώς μετά τις αποφάσεις του Eurogroup ο ρυθμός αύξησής της έχει παρουσιάσει θεαματική επιτάχυνση.
Παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες της Κυβέρνησης για αναχαίτιση αυτής της αυξητικής τάσης, το μόνο που μπορεί να καταγραφεί ως θετικό αποτέλεσμα είναι μια πολύ μικρή επιβράδυνση στον ρυθμό αύξησης. Αυτό είναι απολύτως λογικό αφού η τεράστια ύφεση, που εκτιμήσεις την τοποθετούν αυτή τη στιγμή κοντά στο 5%, υποθηκεύει κάθε αξιόλογη προσπάθεια. Μέτρα που λαμβάνονται σήμερα, και καλώς λαμβάνονται, θα επέφεραν πολύ μεγαλύτερα αποτελέσματα εάν ηπροηγούμενη κυβέρνηση τολμούσε να τα εφαρμόσει χρόνια πριν. Η αντιμετώπιση της ανεργίας χρειάζεται μια συστηματική και επιθετική στρατηγική, που η κυβέρνησηΧριστόφια δεν υιοθέτησε.
Η αναχαίτιση της αυξητικής τάσης της ανεργίας και η αναστροφή της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον περιορισμό της ύφεσης και την επιστροφή της Κυπριακής Οικονομίας σε ρυθμούς ανάπτυξης. Έχοντας υπόψη πως η οικονομία μας βρίσκεται σε πορεία συρρίκνωσης μπορεί ο καθ’ ένας να αντιληφθεί πως ο αριθμός των ανέργων, όσο και αν αυτό ακούγεται τρομακτικό, θα συνεχίσει να αυξάνεται για αρκετό καιρό ακόμη, φθάνοντας μάλιστα σε επίπεδα, που κανείς δεν μπορεί με ασφάλεια να υπολογίσει.
Η πολιτική να βάλουμε όλα μας τα αυγά στο ίδιο καλάθι μας στοίχισε πολύ ακριβά. Εφαρμόσαμε ένα μοντέλο που ραχοκοκκαλιά του είχε το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα. Το μοντέλο αυτό μας βοήθησε να αντιμετωπίσουμε τα δύσκολα χρόνια μετά την Τουρκική εισβολή, αλλά μας οδήγησε στην καταστροφή 39 χρόνια μετά. Συμπεριφερθήκαμε λες και φορούσαμε παρωπίδες, μη αντιλαμβανόμενοι πως τίποτα δεν μένει στατικό για πάντα. Όλα γύρω μας αλλάζουν και απαιτείται να είσαι πολύ προσεκτικός στη διαχείριση της οικονομίας. Στηρίξαμε την ευημερία αυτού του τόπου σε σαθρά θεμέλια και αργήσαμε να αντιληφθούμε το τι εστί βιώσιμη ανάπτυξη.
Την ίδια ώρα που δίναμε έμφαση στην προσέλκυση όλο και μεγαλύτερων κεφαλαίων για να χρηματοδοτήσουμε την κατανάλωση, κλείσαμε τα μάτια στις προοπτικές ανάπτυξης της Παιδείας, της Υγείας, της Έρευνας και της Καινοτομίας, της Ενέργειας, αν και στην τελευταία έγιναν κάποιες κινήσεις. Δεν πιστέψαμε πως η μικρή Κύπρος μπορεί να καταστεί περιφερειακό εκπαιδευτικό κέντρο, κέντρο παροχής υγείας, κέντρο με έντονη ανάπτυξη της έρευνας και της καινοτομίας. Ακόμη και στο θέμα της ενέργειας αργήσαμε να κατανοήσουμε την σημασία των ΑΠΕ και του φυσικού αερίου.
Επιβάλλεται να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί. Πρέπει να περάσει το μήνυμα πως, μετά την καταστροφή του χρηματοπιστωτικού μας τομέα, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε μια ανάλογη φούσκα για το φυσικό αέριο. Ο τομέας της ενέργειας αποτελεί μια καλή πηγή για ανάπτυξη αλλά αυτή πρέπει να γίνει σωστά.
Αυτό που επιβάλλεται σήμερα είναι μια επιθετική στρατηγική για αντιμετώπιση της γάγγραινας της ανεργίας που υποθηκεύει κάθε προοπτική του κράτους και του λαού μας. Πρέπει να σταθούμε απέναντι σε συμπεριφορές συντηρητισμού και στενόμυαλης αντίληψης των πραγμάτων. Πρέπει να επανεκκινήσουμε εκ νέου το λαβωμένο μας τραπεζικό σύστημα για να ανοίξουν και πάλι οι στρόφιγγες της χρηματοδότησης της ανάπτυξης, επενδύοντας την ίδια ώρα ως κοινωνία στη βιώσιμη και πολύπλευρη ανάπτυξη. Ας αναλάβουμε την ευθύνη των δικών μας επιλογών. Χρειαζόμαστε ανακατανομή των πόρων, αφαιρώντας περιττές δαπάνες μεταφέροντας το βάρος μας στους τομείς αυτούς που έχουν προστιθέμενη αξία στο έργο της ανοικοδόμησης της οικονομίας και του κράτους μας. Οι προοπτικές της αντιμετώπισης της ανεργίας μπορούν να είναι θετικές, αρκεί να κατανοήσουμε όλοι μας την κρισιμότητα των στιγμών και να εισάγουμε όλα εκείνα τα μέτρα που είναι αναγκαία, ακόμη και αν απαιτηθούν μεγάλες θυσίες.
Η κατάσταση δεν είναι εύκολη. Οι δυσκολίες βρίσκονται μπροστά μας. Σε εμάς εναπόκειται να αλλάξουμε τα πράγματα. Είμαι αισιόδοξος πως μπορούμε να τα καταφέρουμε. Άλλωστε δεν έχουμε άλλη επιλογή...πρέπει να τα καταφέρουμε!
*Μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής Φ.Π.Κ. Πρωτοπορία
