ΤΟΥ ΘΕΡΑΠΩΝ ΘΕΡΑΠΟΝΤΟΣ*
Πριν από 30 χρόνια γεννήθηκε ένα μωρό, και τον ονόμασαν Pauper.
Τα χρόνια πέρασαν και στα 18 του πέρασε επιτυχώς εισαγωγικές εξετάσεις για να σπουδάσει.
Τελείωσε τις σπουδές του και επέστρεψε στην πατρίδα του για να προσφέρει. Φάνηκε τυχερός εκείνη την χρονική στιγμή, καθώς η κατάσταση ήταν τέτοια που υπήρχαν αρκετές εργασίες με ικανοποιητικό μισθό. Βρήκε έτσι εργασία σε πολυεθνική εταιρεία εκτός της πόλης διαμονής του. Εργάστηκε με ζήλο και ενθουσιασμό ώσπου ένα πρωί παρέλαβε ένα γράμμα από την Κυπριακή Δημοκρατία που τον καλούσε να παρακολουθήσει το πρόγραμμα της Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης για να τον διορίσει στην εκπαίδευση.
Τότε μπήκε σε ένα μεγάλο δίλημμα. Να πάει η όχι;
Η επιστολή βλέπετε έγραφε ότι μη παρακολούθηση του προγράμματος αυτού θα οδηγούσε σε διαγραφή του από τους πίνακες διοριστέων. Επιπλέον το πρόγραμμα απαιτούσε σχολική εμπειρία για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Η αγάπη του για την εκπαίδευση ήταν μεγάλη. Αποφάσισε λοιπόν να παραιτηθεί από την καλοπληρωμένη εργασία του για να προσφέρει στην εκπαίδευση και να μεταδώσει την αγάπη του στο αντικείμενο του.
Τελείωσε επιτυχώς το πρόγραμμα μετά από ένα χρόνο με πολλά ξενύχτια, εργασίες, και ταλαιπωρία, δουλεύοντας το πρωί και παρακολουθώντας μαθήματα το απόγευμα σε άλλη πόλη. Τον επόμενο χρόνο του ήρθε διορισμός στην Πάφο. Μα Πάφο διερωτήθηκε; Αν θέλεις του είπαν, εξάλλου όταν θα μονιμοποιηθείς θα μετρούν οι μονάδες σου. Έτσι ξεκίνησε ο Γολγοθάς του πήγαινε έλα, του χαμένου χρόνου στους δρόμους, τα πρωινά ξυπνήματα, η κούραση, τα τεράστια έξοδα για μετακίνηση...Την ίδια απάντηση έπαιρνε κάθε χρόνο, συνέχισε όμως γιατί ήλπιζε....
Για να μην τα πολυλογώ αυτό συνέβαινε για 8 χρόνια σε διαφορετικά μέρη αυτού του τόπου, ώσπου μια μέρα, αυτοί που τον εκπαίδευσαν και τον έκριναν ικανό του είπαν πρέπει να δώσεις ξανά εξετάσεις για να αποδείξεις ότι αξίζεις να είσαι εκπαιδευτικός. Ξεκίνησε το διάβασμα και πέρασε τις εξετάσεις με πολύ καλό βαθμό αφού κατατάχθηκε 4ος μεταξύ των 4000 υποψηφίων της ειδικότητας του. Χάρηκε.....Για τα επόμενα 2 χρόνια θα έχω δουλειά σκέφτηκε. Μα έλα που οι θέσεις ήταν 3 και έμεινε έξω; Ένα μεταπτυχιακό θα βοηθούσε, δεν είχε όμως χρήματα. Η δόση που είχε να πληρώσει για το δάνειο που είχε κάνει, τότε που είχε δουλειά, δεν του επέτρεπε να κάνει μεταπτυχιακό.
Έψαξε ο κακομοίρης ο κ. Pauper να βρει δουλειά, τα δεδομένα όμως τώρα άλλαξαν. Δεν υπήρχαν διαθέσιμες εργασίες και είναι τώρα άνεργος. Δυστυχώς τα προβλήματα στο σπίτι αυξήθηκαν, τα παιδιά που απέκτησε δεν έχουν φαγητό και ρούχα και αναγκάστηκε να πουλήσει το σπίτι και το αυτοκίνητό του για να καταφέρει να τα ταΐσει...
Περίμενε υπομονετικά τις επόμενες εξετάσεις που δεν έρχονταν και τώρα είναι πια 50 χρονών περιμένοντας τις επόμενες εξετάσεις, αυτές όμως ποτέ δεν ήρθαν!
Ακόμη ένα victima στην ανεργία, γιατί μερικοί «ικανοί» που απλά «μπορούν» αποφάσισαν να προσλάβουν τους «ικανούς» που ως δια μαγείας αυτοί αλλάζουν κάθε 2 χρόνια. Το παράδοξο; Ο ικανός σε επόμενες εξετάσεις θεωρείται ανίκανος.....
*Εκπαιδευτικός Μέσης
