ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΟΥΤΟΥΡΗ*
Το Υπουργείο Εσωτερικών ανέθεσε, όπως έγινε γνωστό από τις ειδήσεις των εφημερίδων, σε «βρετανούς εμπειρογνώμονες» την εκπόνηση μελέτης για την αναδιοργάνωση των υφιστάμενων Δήμων της κυπριακής μας δημοκρατίας. Και απ' ό,τι φαίνεται –με βάση την υποβληθείσα προκαταρκτική έκθεση, η οποία προνοεί (όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο) μεγάλης κλίμακας συγχωνεύσεις– οι βρετανοί εμπειρογνώμονες τα έκαναν θάλασσα: ξέχασαν την κατοχή και τους ημικατεχόμενους δήμους, έδειξαν να αγνοούν τη γεωγραφία, και έκαναν λάθη στον υπολογισμό των δημογραφικών δεδομένων.
Το θέμα μου ωστόσο δεν είναι η η προκαταρκτική έκθεση καθεαυτή, ούτε τα χρήματα που διασπαθίζονται με αυτές τις αναθέσεις, αλλά η εθιστική βρετανίτιδα νόσος της πολιτικής μας ηγεσίας. Τα συμπτώματα; Διάχυτα. Από πού να αρχίσει κανείς. Από την αγαλλίαση που διαγράφεται στα πρόσωπα των κρατικών αξιωματούχων όταν προφέρουν τη λέξη «Βρρ-ε-τττα-νία»; Ή από την επιμονή τους να μεταχειρίζονται επιδεικτικά την αγγλική γλώσσα στους δημόσιους λόγους τους, στα κρατικά έγγραφα, και στις πινακίδες –ακόμη– των αυτοκινήτων; Έχουμε πρόβλημα με τη βία στα γήπεδα; Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια καινούρια υπηρεσία; Θέλουμε να αναδιαρθρώσουμε μιαν άλλη; Κάποιο κτήριο εμφανίζει προβλήματα στατικότητας; Δεν βρέχει; Ας μη βρέχει. Βρετανοί εμπειρογνώμονες.
Και όλα αυτά σε μια εποχή που δεν μας λείπουν ούτε άξιοι επιστήμονες, ούτε πανεπιστήμια, ούτε ερευνητικά κέντρα, ούτε –κατ' επέκτασιν– εμπειρογνώμονες που γνωρίζουν ότι στην Κύπρο υπάρχει κατοχή, ότι υπάρχουν δήμοι κατεχόμενοι ή ημικατεχόμενοι, και ότι ο Πρωταράς πέφτει στα νοτιοανατολικά παράλια και όχι στην οροσειρά του Τροόδους.
*Καθηγητής Πανεπιστημίου Κύπρου
