ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗ
(ΠΡΥΤΑΝΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ)
«Στην Κύπρο άραγε, όπου υπερηφανευόμαστε για την ποιότητα της δημόσιας Πρωτοβάθμιας και Μέσης Εκπαίδευσης, τι συμβαίνει;
Πώς συγκρινόμαστε με άλλες χώρες;»
Πολλές φορές συζητάμε και αντιπαρατιθέμεθα για την ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης στη χώρα μας και πώς αυτή συγκρίνεται με εκπαιδευτικά συστήματα τόσο στην Ευρώπη όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Οι περισσότερες αναπτυγμένες χώρες διαθέτουν δείκτες που μετρούν την ποιότητα και τα αποτελέσματα της μαθησιακής διαδικασίας και με οδηγούς αυτά τα αποτελέσματα, επιχειρούν να εφαρμόσουν καινοτομίες ή και να βελτιώσουν την εκπαιδευτική τους πολιτική.
Σύμφωνα με τη δημοσιευμένη μελέτη του προγράμματος PISA (Programme for International Student Assessment) για την περίοδο 2009-2012[1] με τίτλο «Τι γνωρίζουν και τι μπορούν να κάνουν οι μαθητές – Μαθητική επίδοση στην Ανάγνωση, τα Μαθηματικά και την Επιστήμη», τα αποτελέσματα δεν φαίνεται να είναι και τόσο ευνοϊκά για τη χώρα μας.
Σημειώνεται ότι, το εν λόγω πρόγραμμα αξιολογεί την ποιότητα και την ισότητα σχολικών συστημάτων σε 70 χώρες, οι οποίες αποτελούν τα 9/10 της παγκόσμιας οικονομίας. Το ενδιαφέρον είναι ότι το πρόγραμμα PISA αντιπροσωπεύει μια δέσμευση από τις συμμετέχουσες χώρες σε αυτό, να παρακολουθούν τα αποτελέσματα των εκπαιδευτικών συστημάτων σε ένα προσυμφωνημένο διεθνές πλαίσιο και ακολούθως, να παρέχει τη βάση για διεθνή συνεργασία ως προς τον καθορισμό και την εφαρμογή εκπαιδευτικής πολιτικής. Ας δούμε, όμως, πώς συγκρίνεται η Κύπρος με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που αξιολογήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος PISA αναφορικά με τα ποσοστά υστέρησης στις τρεις κατηγορίες: Ανάγνωση, Μαθηματικά, Επιστήμη (για το 2012).
Ref: European Commission, Education and Training Monitor, November 2015
Ολόκληρο το άρθρο στο κάτω έγγραφο:
