ΤΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΣΑΒΒΙΔΗ*
Οι νέοι είναι τα θύματα της ανεργίας αλλά και της κρίσης γενικότερα. Αυτό αποτυπώνεται και στη χώρα μας, όπου η κρίση στην Κυπριακή οικονομία πλήττει ιδιαίτερα τη νεολαία. Αυτοί που υποφέρουν περισσότερο από την οικονομική κρίση είναι οι νέοι άνθρωποι, ηλικίας 18-35 ετών. Η ανεργία στους νέους αγγίζει το 42% για το 2014, κάτι που σημαίνει ότι το μέλλον είναι παντελώς αβέβαιο και απαισιόδοξο. Το ίδιο απογοητευτικό φαινόμενο επικρατεί και στους μισθούς.
Στο παρελθόν όταν κάποιος αποφοιτούσε από το λύκειο θεωρείτο ότι ήταν μορφωμένος και όλες οι πόρτες επαγγελματικής αποκατάστασης ήταν ορθάνοικτες.
Δυστυχώς, τα πράγματα τώρα έχουν αλλάξει ριζικά και ο κάτοχος πανεπιστημιακού τίτλου είναι σαν να είναι κάτοχος απολυτηρίου και αυτός που έχει μεταπτυχιακό είναι κάτοχος ενός κοινότυπου τίτλου. Δεν είμαι υπερβολικός και ούτε καταθέτω κάτι που δεν είναι γνωστό στον πλείστο κόσμο.
Οι ανάγκες της εποχής επιβάλλουν στους νέους να επενδύουν στην γνώση και στην μόρφωση διαφορετικά οι προοπτικές επαγγελματικής αποκατάστασης είναι δυσοίωνες. Για δε, αυτούς που εργάζονται σε μια δουλειά θα πρέπει να εξασφαλίσουν κι άλλα ακαδημαϊκά προσόντα διαφορετικά θα παραμείνουν καθηλωμένοι και κάποιος άλλος θα τους προσπεράσει η αντικαταστήσει.
Σίγουρα οι τίτλοι σπουδών δεν είναι και η εγγύηση για επαγγελματική αποκατάσταση χρειάζονται κι άλλα πράγματα όπως επαγγελματισμός, όρεξη για δουλειά, κοινωνικότητα, θετική διάθεση, σκληρή δουλειά αλλά αποτελεί την βασική παράμετρο επαγγελματικής σταδιοδρομίας.
Εκείνο που πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι η καλύτερη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε σαν κράτος, γονείς αλλά και σαν μελλοντικοί σπουδαστές είναι η γνώση.
Γνώση η οποία κάνει τον άνθρωπο πιο ανοικτόμυαλο, του ανοίγει ορίζοντες για καλύτερο επαγγελματικό, οικογενειακό, κοινωνικό μέλλον αλλά, και από την άλλη, μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Στις μέρες μας που η οικονομική κρίση υποβόσκει παντού το καλύτερο αντίδοτο είναι η μόρφωση γι' αυτό ας εκμεταλλευτούμε την περίοδο αυτή στο να εξασφαλίζουμε όσο το δυνατό περισσότερα προσόντα για να μπορέσουμε να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί στο νέο περιβάλλον που θα προκύψει μετά την οικονομική κρίση.
Εκείνο το οποίο παρατηρείται σε πολλές χώρες και δη στην Ευρώπη, είναι ότι οι κυβερνήσεις τους επενδύουν όλο και περισσότερα χρήματα στην εκπαίδευση γιατί θεωρούν ότι μόνο με την στροφή στην γνώση θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τον μπαμπούλα της οικονομικής κρίσης. Η όποια πρόταση για περικοπές στην κρατική φοιτητική χορηγία στρέφεται ενάντια στους νέους αλλά και από την άλλη είναι σαν ψαλίδισμα των προσδοκιών αυτού του τόπου, είναι λες και ακρωτηριάζουμε το μέλλον της κοινωνίας μας γιατί κάθε νέος άνθρωπος που σταματά τις σπουδές του, χάνεται μαζί και μια ελπίδα αυτού του τόπου... Στόχος και προτεραιότητα μας σαν κράτος θα πρέπει να είναι η όσο μεγαλύτερη επένδυση στην γνώση !
Η κρατική χορηγία προς τους φοιτητές διασφαλίζει επίσης την αρχή της ίσης ευκαιρίας στη μόρφωση. Η κατάκτηση της κρατικής φοιτητικής χορηγίας αποτελεί μία από τις σημαντικότερες κατακτήσεις της ίδιας της κοινωνίας. Βέβαια θα πρέπει να προσεγγίζεται μέσα στο ευρύτερο ζήτημα της κρατικής φοιτητικής μέριμνας, η οποία περιλαμβάνει τη συνολικότερη φροντίδα του κράτους για τους φοιτητές.
Η Κυβέρνηση δεν θα πρέπει να προχωρήσει με τίποτα από μόνη της στο θέμα της κρατικής φοιτητικής χορηγίας χωρίς πρώτα να κάνει διάλογο με τους φορείς της εκπαίδευσης, τους φοιτητές, τα κόμματα αλλά και τους αυριανούς φοιτητές.
Τέλος η προσοχή μας σαν κράτος και πολιτεία δεν θα πρέπει να είναι στραμμένη μόνο στο πώς θα σπουδάζουν περισσότεροι αλλά σαν κράτος θα πρέπει επίσης να έχουμε εκείνους τους μηχανισμούς που θα καθοδηγούμε τους νέους σε επαγγέλματα που θα τους δίνεται η ευκαιρία να αποκατασταθούν επαγγελματικά αλλά και από την άλλη να ικανοποιούν ανάγκες της ίδιας της κοινωνίας γιατί είναι αμαρτία το ίδιο το κράτος που επένδυσε χιλιάδες ευρώ για να βγάλει αυτούς τους επιστήμονες το ίδιο το κράτος να τους απορρίπτει λόγω έλλειψης εκπαιδευτικής και επαγγελματικής στρατηγικής.
*Πρόεδρος Επιτροπής Παιδείας ΔΗΚΟ
