ΤΟΥ ΘΕΜΗ ΠΟΛΥΒΙΟΥ*
Η αχαριστία και η παραπληροφόρηση είναι δυο έννοιες που πιστεύω δεν πρέπει να έχουν θέση μεταξύ των εκπαιδευτικών, που ένας από τους βασικούς στόχους τους είναι να διαπλάθουν τους χαρακτήρες των παιδιών μας και να τους διδάσκουν το ήθος και την ειλικρίνεια.
Γιατί τα γράφω αυτά; Γιατί προβληματίστηκα, μετά από συνομιλία που είχα με νεαρή συναδέλφισσα μέσω του διαδικτύου. Μου έγραφε, μεταξύ άλλων, η συγκεκριμένη συναδέλφισσα:
«Εδώ και πολλούς μήνες βομβαρδίζομαι από email συγκεκριμένης ομάδας καθηγητών, η οποία κατηγορεί την ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ για τα πάντα και μας έκαναν να μην ξέρουμε τι να πιστέψουμε.
Οι κατηγορίες είναι παντός είδους. Για παράδειγμα, από τα email βγαίνει το μήνυμα ότι βασικά δουλεύετε εναντίον μας και αν όχι αυτό, μόνο για την πάρτι σας. Ότι είστε ένα και το αυτό με το Υπουργείο και ακολουθείτε πιστά αυτά που λένε. Ότι δεν κάνετε συνεδρίες αρκετές, ότι υπάρχει ο κομματικός φανατισμός στους κόλπους σας και πολλά πολλά άλλα!».
Ειλικρινά, όταν διάβασα τις συγκεκριμένες γραμμές, το πρώτο πράγμα που πέρασε από το μυαλό μου είναι η γνωστή ρήση «φοβού τους υπό σου ευεργετηθέντας».
Και αυτό, γιατί τα τελευταία χρόνια, και θα το αποδείξω στη συνέχεια, με το μόνο πράγμα που ασχολούμαστε (και για να μην παρεξηγηθώ ξεκαθαρίζω ότι ορθώς και καθηκόντως το πράτταμε) ήταν με θέματα και προβλήματα που είχαν σχέση με νέους συναδέλφους (εκτάκτους, συμβασιούχους, αντικαταστάτες, συναδέλφους με λίγα χρόνια υπηρεσίας), εκτός από το θέμα των αναλυτικών που και το θέμα αυτό αφορά και τους συγκεκριμένους συναδέλφους.
Κατ’ αρχήν, θα επαναλάβω κάτι που είπα πολλές φορές. Ότι ΟΕΛΜΕΚ δεν είμαστε οι 7 της Γραμματείας ή οι 21 του Κ.Δ.Σ., αλλά όλοι οι εκπαιδευτικοί. Αν δεν το αντιληφθούμε αυτό και δεν αγκαλιάσουμε και δυναμώσουμε όλοι την Οργάνωσή μας, τότε θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Τα δύσκολα, φίλες και φίλοι, θα τα βρούμε μπροστά μας και αν δεν είμαστε ενωμένοι, τότε αντιλαμβάνεσθε το τι θα γίνει.
Δουλεύουμε, λένε, κάποιοι εναντίον των νεαρών συναδέλφων. Ουδέν αναληθέστερον. Για να το αποδείξω αναφέρω τι χαρακτηριστικά πράξαμε ως ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ, τα τελευταία τρία χρόνια.
Να πω και δυο λόγια για το συνταξιοδοτικό. Εμείς φωνάζαμε από το 2011, γιατί βλέπαμε την αδικία, που αφορά όλους τους κρατικούς υπαλλήλους και όχι μόνο τους εκπαιδευτικούς.
Ως εκπαιδευτικές οργανώσεις κάναμε και τρεις κινητοποιήσεις (αλήθεια που βρίσκονταν τότε όσοι σήμερα φωνάζουν;) και ξενυχτήσαμε πολλές μέρες στη Βουλή και προειδοποιούσαμε τους Βουλευτές. Οι τελευταίοι βάζοντας μπροστά την Τρόϊκα ψήφισαν τη σχετική νομοθεσία.
Είναι άδικο να κατηγορείται η ΟΕΛΜΕΚ, όταν είχε ξεκάθαρη θέση από την πρώτη στιγμή για το θέμα.
Έχουμε αποφάσεις και του Κ.Δ.Σ. και της Π.Σ.Γ.Α. και εναντίον του Μνημονίου και για την αλλαγή του συνταξιοδοτικού. Μάλιστα προχωρήσαμε και στην έκδοση σχετικής ανακοίνωσης.
Για μας, και το τονίζω αυτό, το θέμα δεν έχει τελειώσει. Ο αγώνας της ΟΕΛΜΕΚ και του νέου Κ.Δ.Σ. που θα εκλεγεί μετά τις εκλογές της 22ας Μαΐου, θα πρέπει να είναι συστηματικός και έντονος σε συνεργασία και με τις άλλες οργανώσεις των κρατικών υπαλλήλων, ώστε το θέμα να επανέλθει δυναμικά.
Εξάλλου, αν ήθελα, ως Πρόεδρος, να υποβαθμίσω ή να διαγράψω το θέμα ή ακόμη και να το αποκρύψω όπως ισχυρίζονται κάποιοι, δεν θα το επανέφερα κάθε φορά που κάνω ενημέρωση σε σχολείο.
Ερωτώ: Οι ύστεροι κριτές της ΟΕΛΜΕΚ και αυτοί που σήκωσαν τώρα το λάβαρο της επανάστασης δεν είναι από μένα που ενημερώθηκαν για το θέμα;
Είναι το λιγότερο άδικο να επιρρίπτονται γι’ αυτά τα θέματα ευθύνες στην ΟΕΛΜΕΚ. Αλλού είναι που πρέπει οι νεαροί συνάδελφοι αλλά και όλοι οι εκπαιδευτικοί να επιρρίψουμε ευθύνες. Ενδεικτικό της κατάστασης και της σύγχυσης που επικρατούσε τότε, είναι και το γεγονός ότι χρειάστηκε να αναμειχθεί και ο Γεν. Εισαγγελέας, και είναι επί τούτου διαφωτιστικό το δημοσίευμα του ΠΟΛΙΤΗ, ημερομηνίας 19/12/2012, που παραθέτω αυτούσιο.
Θα σταματήσω εδώ ξεκαθαρίζοντας το εξής: Δεν παρέθεσα τα παραπάνω, για να δικαιολογήσω την ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ, η οποία σίγουρα δεν είναι αλάνθαστη. Όταν εργάζεσαι και αγωνίζεσαι, ιδιαίτερα κάτω από τις συνθήκες που επικρατούσαν τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο, σίγουρα θα πράξεις και λάθη, θα έχεις και παραλείψεις.
Είναι κρίμα, όμως, κι άδικο να μιλάνε κάποιοι για «ξεπούλημα» των νέων και για άλλα παρόμοια.
Έκκλησή μου προς όλους είναι να σταθούμε δίπλα στην Οργάνωσή μας (εξάλλου έχουμε εκλογές σε δυο μήνες και θα εκλεγεί νέα ηγεσία) και όλοι μαζί να δώσουμε τους αγώνες που πρέπει για προάσπιση των συμφερόντων όλων των συναδέλφων. Μόνο τότε θα είμαστε δυνατοί και θα μας υπολογίζει όχι μόνο εργοδότης μας αλλά όλοι.
*Πρόεδρος ΟΕΛΜΕΚ
Πρόεδρος ΝΕΑΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ