Πρέπει να κατανοήσουμε πως κρίσεις θα υπάρχουν πάντα, και το ενδεχόμενο μιας μεγαλύτερης κρίσης σε κάποιες δεκαετίες είναι πέρα για πέρα πιθανόν. Ένα σύγχρονο κέντρο χρηματοοικονομικών υπηρεσιών πρέπει να είναι έτοιμο να δέχεται τις επιπτώσεις της κάθε κρίσης, και να είναι σωστά δομημένο για να τις ξεπεράσει. Η σημερινή οικονομική κατάσταση, μπορεί να αποδειχθεί ως η ευκαιρία για την Κύπρο να γίνουν οι αλλαγές που στο μέλλον θα μας εξασφαλίζουν ευελιξία και ικανότητα να ξεπεράσουμε όποια τυχόν δυσκολία υπάρξει. Η οικονομία είναι από την φύση της δυναμική και γι’ αυτό ακριβώς στα οικονομικά δεν χωράνε ιδεολογικές αγκυλώσεις και λαϊκισμοί παρά μόνο πραγματισμός και δράση.
Αντί αυτού, βλέπουμε την Κυβέρνηση του τόπου αλλά και το κυβερνόν κόμμα να αποφεύγει τις υφιστάμενες ευθύνες που έχει για την οικονομική κατάσταση του τόπου, αλλά και να καθυστερεί στη λήψη μέτρων, που καλώς ή κακώς χρειάζονται. Την ίδια ώρα οι τράπεζες, πιεσμένες και πανικοβλημένο από την πρωτοφανή για τα κυπριακά δεδομένα κρίση κλείνουν τις στρόφιγγες του δανεισμού, αναγκάζοντας υγιείς επιχειρήσεις να οδεύουν σιγά- σιγά προς την χρεοκοπία . Η πραγματικότητα είναι πως λόγω του μεγέθους, αλλά και της φύσης της κυπριακής αγοράς, οι πλείστες επιχειρήσεις εξαρτώνται από το δανεισμό και τη χρηματοδότηση από τις τράπεζες. Οι τράπεζες είναι το μόνο μέσο, το οποίο μπορεί να δώσει σε μία επιχείρηση μεσαίου βεληνεκούς το κεφάλαιο για να επενδύσει και να επεκταθεί. Φυσικά, η Κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ προσπαθούν να μας πείσουν πως λέξεις όπως «κεφάλαιο», «επενδύσεις» και «τράπεζες» λίγο πολύ είναι η ρίζα του κακού. Να ξεκαθαρίσουμε πως χωρίς επενδύσεις και το αναγκαίο κεφάλαιο από τον πλούτο, η ανεργία απλώς θα μεγαλώνει, οι νέοι που δε θα μπορον να βρίσκουν δουλειά θα στραφούν σε άλλες αγορές και χώρες για να δουλέψουν και η μικρή Κύπρος θα μείνει περήφανη για την αντίσταση της στο κεφάλαιο, ζώντας στην μιζέρια.
Ένα απλό παράδειγμα για τα πιο πάνω είναι το ιστορικό της Κυβέρνησης όσον αφορά την προσέγγιση ξένων επενδύσεων στον τόπο. Η Κυβέρνηση Χριστόφια, μας υποσχέθηκε επενδύσεις εκατομμυρίων που τελικά όλες, είτε για τον ένα είτε για τον άλλο λόγο απέτυχαν. Το φιάσκο της Κυβέρνησης με την επένδυση του Κατάρ απέναντι από το Χίλτον είναι το πιο τρανό παράδειγμα. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε την πολυδιαφημισμένη Triple Five, τις επενδύσεις σε καζίνο και ξενοδοχεία του επιχειρηματία Sheldon Adelson που τελικά κατέληξαν στην Μαδρίτη, αλλά και τους διάφορους στρατηγικούς επενδυτές για τις Κυπριακές Αερογραμμές.
Για πιο λόγο ένας επιχειρηματία η μία εταιρία να έρθει να επενδύσει στην Κύπρο από την στιγμή που το κυβερνών κόμμα πολεμά τον πλούτο; Οι ξένες εταιρίες θα επενδύσουν στην Κύπρο για να πλουτίσουν και όχι γιατί αγαπούν το πολύπαθο νησί μας. Καθήκον μας είναι να τους καλωσορίσουμε στο νησί μας και να επωφεληθούμε της επιπρόσθετης οικονομικής δραστηριότητας που θα μας προσφέρουν. Την ίδια ώρα φυσικά, πρέπει να έχουμε τους μηχανισμούς για να αποτρέψουμε τυχόν αισχροκέρδεια η εκμετάλλευση της χώρας μας και του έμψυχου υλικού που θα προσφέρουμε.
Για πιο λόγο μία ξένη επιχείρηση να επενδύσει σε ένα τόπο όπου το Τραπεζικό Σύστημα δέχεται επιθέσεις από του ίδιους τους κυβερνώντες ; Για πιο λόγο ένας ξένος επιχειρηματίας να επενδύσει τα χρήματά του σε ένα τόπο όπου ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας ρεζιλεύεται δημοσίως από την Κυβέρνηση; Με ποια λογική ένας ξένος επενδυτής να επένδυση στην κυπριακή αγορά, όταν βλέπει πως στην πιο κρίσιμη ώρα για την κυπριακή οικονομία, ο υπουργός Οικονομικών της χώρας δρα ως μαριονέτα του Προέδρου της Δημοκρατίας ; Πως μπορούν στρατηγικοί επενδυτές να έρθουν να εξαγοράσουν τις Κυπριακές Αερογραμμές, όταν θα είναι σε ανοιχτό πόλεμο με τα διάφορα παντοδύναμα συνδικάτα, τα οποία στο τέλος της ημέρας, το μόνο που κοιτάζουν είναι το δικό τους συμφέρον και όχι αυτό τον εργαζομένων και του ευρύτερου λαού ;
Θεσμοί όπως ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, ο υπουργός Οικονομικών, η Βουλή και τα συνδικάτα παίζουν καθοριστικό ρόλο στο αν κάποιοι θα μας εμπιστευθούν τα λεφτά τους. Η οικονομία στηρίζεται στην εμπιστοσύνη και στην σταθερότητα. Στοιχεία τα οποία χάσαμε εδώ και καιρό, καθώς βρισκόμαστε στην κατηγορία junk. Η αντίδραση μας φυσικά στο συγκεκριμένο θέμα ήταν να χαρακτηρίσει ο αρχηγός του κράτους μας τους οίκου πιστοληπτικής αξιολόγησης, από τους οποίου κρίνεται και η αξιοπιστία μας ως κέντρο χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, ως «κλεφταράδες των λαών»!
Η Κύπρος χρειάζεται όραμα, στόχους και στρατηγικό πλάνο για έξοδο από την κρίση και ανάκαμψη της οικονομίας. Οι ανεύθυνες και λαϊκιστικές πολιτικές του παρελθόντος πρέπει να μείνουν στο παρελθόν για πάντα. Οι κρίσεις γεννούν ευκαιρίες και έχουμε το καθήκον να τις εκμεταλλευτούμε. Στο κάτω - κάτω αν δεν το κάνουμε εμείς, κάποια άλλη χώρα θα το κάνει και θα γίνει παράδειγμα για τους εργατοπατέρες μας.
*Πρωτοπορία Ηνωμένου Βασιλείου
