Η SWOT Analysis της κυπριακής δημοτικής εκπαίδευσης ως βοήθεια


Για βελτίωση, εξορθολογισμό και απώτερο σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους εκπαιδευτικούς  

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ*

(ΜΕΡΟΣ Γ΄) 

Στο πρώτο μέρος και δέυτερο μέρος του άρθρου με δημοσίευσεις 2018-08-01 14:04:41 και 2018-08-02 13:28:02, είχε γίνει μια προσπάθεια για ανάλυση μέσω του συστήματος SWOT (Strengths, Weaknesses, Opportunities, and Threats) το οποίο αποτελεί  ένα πολύ σημαντικό  εργαλείο στη διοίκηση, των παραμέτρων που αποτελούν κυρίως τις αδυναμίες, όπως φαίνονται στα μάτια των μάχιμων εκπαιδευτικών. Συγκεκριμένα είχαν σχολιαστεί η παραβατικότητα καθώς και ο  αναλφαβητισμός, οι αλλόγλωσσοι μαθητές, η έλλειψη συμβούλων για τις διδακτικές μαθημάτων και τεχνικής υποστήριξης, η έλλειψη κινήτρων των εκπαιδευτικών και η απαξίωσή τους τόσο από τους ανωτέρους όσο και από την κοινωνία. Στο σημερινό και τελευταίο μέρος θα αναλυθούν η ελλιπής οργανωτική στήριξη των Διευθύνσεων των σχολικών μονάδων η οποία οδηγεί σε αποψίλωση της εικονας και του έργου τους καθώς και η έλλειψη οράματος για την κυπριακή παιδεία με δεδομένα την κοινωνική εξαθλίωση και αποδυνάμωση των θεσμών.  

Ανάλυση παραμέτρων που εντάσσονται  στις αδυναμίες Μέρος Γ΄:

Ελλιπής οργανωτική στήριξη των Διευθύνσεων των σχολικών μονάδων η οποία οδηγεί σε αποψίλωση της εικόνας και του έργου τους:  Τα τελευταία χρόνια και με την ηλεκτρονικοποίηση της επικοινωνίας ΥΠΠ με τις σχολικές μονάδες κυριαρχεί  το φαινόμενο του υπερπολλαπλασιασμού των εγκυκλίων και ανακοινώσεων που αποστέλλονται στα σχολεία, με αποτέλεσμα οι Διευθυντές να χρειάζεται να αναλώνουν αρκετό χρόνο στην ανάγνωσή τους η οποία πολλές φορές ίσως να μην τους αφορά ως σχολική μονάδα. Παρόλο που θα μπορούσαν να ομαδοποιούνται αναφορικά με τις θεματικές τους τουλάχιστον ως οργανωτικά, συνέδρια, διαγωνισμοί, εθελοντικά προγράμματα, περιβαλλοντικά, κλπ  ώστε να μπορεί να δίνεται η ανάλογη σημασία και να μην παραβλέπονται τα επείγοντα, δυστυχώς βρίσκονται όλα στην ίδια σελίδα.  Σε προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο «Διδακτικέ χρόνε ...είσ’ εδώ;» δημοσίευσης 2018-03-24 10:54:12, στο Paideia News, αναφέρεται αναλυτικότερα και η αντανάκλασή τους στη σχολική μονάδα.

Δεδομένου αυτού, αλλά και των πολλών καθημερινών προβλημάτων που προκύπτουν και για τα οποία χρειάζεται να τρέξουν να τα διαχειριστούν το αποτέλεσμα είναι να υπάρχει μεγάλη δυσλειτουργία. Οι άνθρωποι αυτοί δεν καλούνται να είναι μόνο γραφειακοί οργανωτικοί εκτελεστές των πολιτικών του ΥΠΠ αλλά ταυτόχρονα και διαχειριστές ανθρώπων και συμπεριφορών. Τα θέματα της ανθρώπινης αντιμετώπισης των εργαζομένων σε ένα χώρο αλλά και της σωστής διαχείρισής τους είναι θέματα τα οποία εντάσσονται στην επιστήμη της Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού και όχι στην απλή Διοίκηση. Έτσι όπως έχουν καταντήσει μερικά σχολεία μας, των 200 και άνω μαθητών ειδικά, αποτελούν ήδη παραδείγματα για διαχωρισμό των δύο ώστε να εκτελούνται από διαφορετικά άτομα. Το τμήμα εκτελεστικού διευθυντή και το τμήμα διαχείρισης προσωπικού και ανθρωπίνων σχέσεων.

Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν και τα δύο στον ίδιο χώρο. Θα μπορούσε να υπάρχει ένα σε κάθε επαρχία και να ασχολείται με θέματα ανθρώπινης φύσεως που προκύπτουν. Να καθοδηγεί τους Διευθυντές και να τους στηρίζει και να τους καλύπτει με βοήθειες. Να δημιουργήσει πρωτόκολλα με βήματα διαχείρισης σημαντικών κρίσεων, παραβατικής συμπεριφοράς. Διάγνωσης τόσο προς τους εκπαιδευτικους όσο και τις διευθύνσεις αλλά και δράσεων. Κανονισμούς οι οποίοι να τους καλύπτουν στην εφαρμογή τους, να ελέγχουν και να αξιολογούν τις δράσεις αυτές αλλά και τον τρόπο εφαρμογής τους.

Να δημιουργήσουν οδηγούς ορθής και ανθρώπινης δημιουργίας προγράμματος σχολείου, ορθής και ανθρώπινης αντιμετώπισης των κανονισμών σε περιπτώσεις κυρίως ασθενών συναδέλφων αλλά και σε άλλους που τυχόν να μην μπορούν να είναι εκτελεστικές μηχανές αφού η ομαλή λειτουργία των σχολείων εξαρτάται άμεσα και από την υγεία και ευημερία των μελών που την απαρτίζουν. Πρωτόκολλα δράσεων για μαθητές με μαθησιακά προβλήματα. Οι απλοί εκπαιδευτικοί δεν είναι όλοι αρμόδιοι και δεν ξέρουν μόνοι τους να τα διαχειριστούν. Το ίδιο ισχύει και για τους Διευθυντές. Δεν γνωρίζουν τα πάντα γύρω από όλες τις επιστήμες.

Υπάρχει ανάγκη από συγκεκριμένο καθηκοντολόγιο των Β. Δντών και των εκπαιδευτικών αλλά και τρόποι ελέγχου των εφαρμογών των πολιτικών του ΥΠΠ, διαφορετικά οι σχολικές μονάδες πάσχουν και παρατηρούνται φαινομενα τα οποία έχω αναλύσει στο άρθρο μου στο paideia news με θέμα «Ας μιλήσουμε για συναδέλφωση, αλληλοσεβασμό, συνεργασία ανάμεσα στον εκπαιδευτικό κόσμο» δημοσίευσης  2018-06-16 12:45:37. Δε δύναται να υπάρχει σαν βασικός πυλώνας στην εκπαίδευση η δημιουργία δημοκρατικών πολιτών και χαρούμενων παιδιών αλλά να μην περιλαμβάνονται σ’αυτό οι πρόνοιες και για τους εκτελεστές αυτών.

Έλλειψη οράματος για την κυπριακή παιδεία με δεδομένα την κοινωνική εξαθλίωση και αποδυνάμωση των θεσμών: Μελετώντας το μαθητικό πληθυσμό των σχολείων μας τα τελευταια χρόνια μπορεί κάποιος να τους διαχωρίσει σε πολλές ομάδες. Σε ένα σχολείο υπάρχουν τα αλλόγλωσσα παιδιά τα οποία έχουν και τους 2 γονείς μη κύπριους, τα αλλόγλωσσα παιδιά τα οποία μπορεί να έχουν τον ένα γονέα κύπριο αλλά στο σπίτι να μιλάνε άλλη γλώσσα από την ελληνική και συνεπώς το επίπεδό τους να μη θεωρείται ικανοποιητικό, αλλά παρόλα αυτά δε λαμβάνουν πλέον κρατική βοήθεια ελληνομάθειας. Υπάρχουν οι μαθητές που έχουν ή βιώνουν πολλά προσωπικά ή και οικογενειακά προβλήματα. Κάποιοι έχουν την υποστήριξη των γονέων τους και κάποιοι όχι. Υπάρχουν τα παιδιά τα οποία μπορούν να έχουν βοήθεια και έλεγχο στο σπίτι τους και τα παιδιά των οποίων οι γονείς εργάζονται πολλές ώρες και δεν μπορούν να τα ελέγξουν (ούτε μαθησιακά αλλά και ούτε σε συμπεριφορές). Υπάρχουν τα παιδιά τα οποία μπορούν να ανταποκριθούν και έχουν όλες τις βοήθειες που χρειάζονται από τοςυ γονείς τους.

Πέρα όμως από τις διαφορές τους έχουν και κοινά. Τα παιδιά που έχουν μπροστά τους οι εκπαιδευτικοί είναι παιδιά των ηλεκτρονικών. Είναι παιδιά εθισμένα στην πλειοψηφία τους από τη μαγεία της οθόνης. Παιδιά τα οποία περνούν πολλές ώρες μπροστά από ηλεκτρονικά συνηθισμένα σε έτοιμες κατευθυνόμενες επιλογές και με μειωμένη προσωπική κριτική σκέψη. Είναι παιδιά τα οποία στην πλειοψηφία τους έχουν συνηθίσει να έχουν ό,τι ζητήσουν και μπροστά σε κάποια άρνηση ή όριο αντιδρούν. Είναι παιδιά τα οποία πολύ λίγο αλληλεπιδρούν και κοινωνικοποιούνται από το σπίτι με αποτέλεσμα στην ένταξή τους στα σχολεία όπου καλούνται να υπακούσουν σε κανόνες και να συνεργαστούν με άλλους εμαφανίζουν προβλήματα.

Το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί καλούνται να ανταποκριθούν σε ρόλους πέραν του εκπαιδευτικού τους έργου εφόσον η κοινωνία, οι εξωτερικοί εργασιακοί όροι, η κοινωνική εξαθλίωση κάποιων οικογενειών δεν τους επιτρέπουν να ασκήσουν το γονεϊκό τους καθήκον σωστά. Με δεδομένα τα χαρακτηριστικά των μαθητών, αλλά και με ανάγκες που προκύπτουν από την κυπριακή κοινωνία που βιώνει την ανέξελεγκτη και πολλές φορές λανθασμένη χρήση τεχνολογίας και κοινωνικών δικτύων, την παραβίαση προσωπικών δεδομένων, την έλλειψη σεβασμού, τα πολλά θανατηφόρα δυστυχήματα, την οικονομική εξαθλίωση οικογενειών, την εργασιακή εκμετάλλευση ποιο είναι το όραμά μας για την παιδεία;

Τι πολίτες θέλουμε να παράξουμε; Με τι αρχές; Με τι αξίες; Άραγε το σύστημα που ακολουθούμε στηρίζει τις αξίες αυτές; Ανταποκρίνεται στις ανάγκες της δικής μας κυπριακής κοινωνίας; Δεδομένων και των τελευταίων εξελίξεων στον τομέα της εκπαίδευσης υπάρχει λόγος να καλλιεργούνται οι αξίες της δημοκρατίας και του διαλόγου, της εκτίμησης και της προσφοράς όταν αυτές καταπατούνται στο βωμό του χρήματος; Τελικά νοιάζεται κάποιος για την παδεία και το ποιον των αυριανών πολιτών της κοινωνίας;

*Εκπαιδευτικός

 ΜΒΑ- Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού – Εργασιακές Σχέσεις




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter











242