ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ*
Σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας, σε μια χώρα στην οποία αποδεδειγμένα επικράτησε η σήψη στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, σε μια κοινωνία που οι κλέφτες προστατεύονται και τα κλοπιμαία καλούνται να τα αποζημιώσουν οι απλοί πολίτες, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι νέοι, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας αποδέχθηκε αίτημα της Παγκύπριας Οργάνωσης Ελλήνων Δασκάλων για συνάντηση. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη, 11 Σεπτεμβρίου 2013.
Αν είναι να καταγραφεί κάτι θετικό από αυτή τη συνάντηση είναι η εκτίμηση που διά του λόγου του εξέφρασε προς την ΠΟΕΔ ο Πρόεδρος και η αναγνώριση στο έργο που οι εκπαιδευτικοί της Δημοτικής, Προδημοτικής και Ειδικής Εκπαίδευσης επιτελούν.
Σημειώνεται δε η ευαρέσκεια της Γραμματείας και του ΔΣ της ΠΟΕΔ για την πραγματοποίηση της εν λόγω συνάντησης, που αν και την τελευταία δεκαετία επισυνέβησαν κρίσιμα γεγονότα στο χώρο της Εκπαίδευσης, αυτή πραγματοποιείται μετά από 7 και πλέον ολόκληρα χρόνια.
Σε ό, τι αφορά την ουσία της συνάντησης αυτή περιστράφηκε γύρω από το έγγραφο με το οποίο η ΠΟΕΔ την ζήτησε. Ενόψει της συζήτησης των αποτελεσμάτων της στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΕΔ, το οποίο συγκλήθηκε για την Πέμπτη, 19 Σεπτεμβρίου 2013, κατατίθενται κάποιοι σοβαροί προβληματισμοί.
Οι προβληματισμοί είναι απόρροια της γνώσης του τρόπου εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών ανά τον κόσμο και την Ευρώπη, των δεδηλωμένων δεσμεύσεων της Κυπριακής Πολιτείας έναντι της Τρόικα, της αυξανόμενης ανεργίας σε συνδυασμό με τη μείωση των ωφελημάτων των εργαζομένων στο Δημόσιο και της αντιμετώπισης εν είδη είλωτα του εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα, της επικοινωνιακής τακτικής που βιώσαμε ακούοντας τον τέως Πρόεδρο όταν καλούσε την Τρόικα να λέει στον Κυπριακό Λαό «να μην δαιμονοποιεί τον Μηχανισμό Στήριξης» μέχρι τη σημερινή πολιτειακή δήλωση «πήραμε συγχαρητήρια από τους δανειστές μας για τη συμμόρφωση», όταν αυτή σήμαινε αύξηση της κοινωνικής δυστυχίας.
Προβληματισμός 1: Γιατί αν και σε συναντήσεις με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας συζητούνται γενικά θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαβεβαίωσε μεν για το προσωπικό ενδιαφέρον του για την Παιδεία του τόπου, πλην όμως αφού επεσήμανε (το πολύ καλά γνωστό) ότι σε όσες χώρες μπήκε η Τρόικα οι τομείς που πλήγηκαν πρώτοι ήταν η Δημόσια Υγεία και η Δημόσια Παιδεία, δεν συγκεκριμενοποίησε στην ΠΟΕΔ ποιες συνιστώσες ορίζουν την πολιτική υπεράσπισης του Δημόσιου Σχολείου, του Δημόσιου Εκπαιδευτικού και γενικότερα του Κοινωνικού Κράτους;
Προβληματισμός 2: Γιατί στη συζήτηση αποφεύχθηκε επιμελώς, αν και ήταν παρόντες το επιτελείο του ΥΠΠ που οργάνωσε τους φετινούς διορισμούς, να δοθούν εξηγήσεις πώς και δεν επαναδιορίστηκαν ως Συμβασιούχοι 70 και πλέον συνάδελφοι, τη στιγμή που δεν υπήρχε η δραματική μείωση των τμημάτων στα Δημοτικά Σχολεία σε σχέση με πέρσι; Μήπως θα πρέπει στη συνέχεια να ζητηθούν εξηγήσεις για αυτές τις μεθοδεύσεις; Μήπως τελικά ξεκίνησε η υλοποίηση της σύστασης του ΔΝΤ για μείωση των απασχολουμένων στο ΥΠΠ από 900 – 3800;
Προβληματισμός 3: Σε ό, τι αφορά στην ολοκλήρωση της δέσμευσης του Κράτους για τον Υπεύθυνο τμήματος, η οποία άρχισε να κουτσουρεύεται από την περσινή σχολική χρονιά, είναι αρκετή η διαβεβαίωση για αναγνώριση του θεσμού, όταν διαπιστώνεται διχογνωμία στην παραδοχή της αξίας του; Γεννιέται σοβαρή απορία για τη σύγκρουση της κατάφασης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την αναντίλεκτη, αποδεδειγμένη αξία του θεσμού του Υπεύθυνου Τμήματος με προθέσεις Κυβερνητικών στελεχών περί αμφισβήτησης της χρησιμότητας του θεσμού και ανάγκης αξιολόγησης του. Μήπως μας περιμένουν εκπλήξεις δυσάρεστες;
Προβληματισμός 4: Τι σημαίνει «αποπαγοποίηση προαγωγών χωρίς οικονομικό κόστος»; Είναι πολύ καλά γνωστό πως υπάρχει νόμος παγοποίησης προσαυξήσεων για τα επόμενα χρόνια. Επίσης, είναι πολύ καλά γνωστό πως οι προαγωγές στη Δημοτική, Προδημοτική και Ειδική Εκπαίδευση ΔΕΝ έχουν καμιά οικονομική αύξηση ούτε και τυπικά, γιατί οι εν δυνάμει υποψήφιοι με την προαγωγή τους απλά θα μεταβούν σε παρόμοιο μισθολογικό σκαλοπάτι. Επίσης με το υφιστάμενο σύστημα, το οποίο διέπεται από το Σύνταγμα, δεν νοείται προαγωγή χωρίς την προοπτική της μισθολογικής ανέλιξης, είναι δηλαδή παράνομη. Ποια σκοπιμότητα, λοιπόν, εξυπηρετεί η προαγωγή ΧΩΡΙΣ μισθολογική ανέλιξη;
Προβληματισμός 5: Το αυτονόητο των μονιμοποιήσεων το τονίζουμε σε ώτα μη ακουόντων (Κυβέρνησης και Βουλής) εδώ και ΤΡΙΑ χρόνια. Η θετική αυτή προσέγγιση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ελπίζουμε αρχικά να είναι πιο δυνατή και αποτελεσματική από τη στάση των Κομμάτων που την αρνούνται ή που την αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό. Επειδή όμως σχετίζεται με την ουσία των αριθμών των απασχολουμένων στη Δημόσια Εκπαίδευση, και επειδή μας τονίστηκε επανειλημμένως πως η Τρόικα θέλει οπωσδήποτε μείωση των απασχολουμένων, μήπως ενδείκνυται η ΠΟΕΔ να απαιτήσει διασαφήνιση του όλου ζητήματος, έτσι ώστε να μην θυματοποιηθεί ο εκπαιδευτικός κόσμος και ιδιαίτερα οι συμβασιούχοι στο βωμό των εύηχων διακηρύξεων;
Επί του παρόντος αυτά. Σημειώνεται πως δεν είναι εποχές για παλικαρισμούς, ούτε για χειροκροτήματα. Από την άλλη όμως επιβάλλεται να ακουστεί ο καθαρός λόγος, να υπάρξει διαφάνεια και κριτική, αποφασιστική παρέμβαση από όλους τους φορείς προς όφελος του Δημόσιου Σχολείου, του Δημόσιου Εκπαιδευτικού, της Παιδείας και του Κοινωνικού Κράτους. Και σε αυτή την παρέμβαση δεν μπορεί παρά να είναι αφετηριακά και ενεργά συμμέτοχος ο κάθε και η κάθε συνάδελφος, αφού τύχει έγκυρης και πλήρους ενημέρωσης.
*Βοηθός Γενικός Γραμματέας ΠΟΕΔ
