ΤΟΥ ΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΥΛΙΔΗ*
Η Ομάδα των Επτά (G7) αποτελεί ένα άτυπο διεθνές forum, με βαρύνοντα και επιτελικό ρόλο στη διεθνή πολιτική σκηνή. Στις Συνόδους Κορυφής του G7 συμμετέχουν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των επτά ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη (Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ιταλία, Καναδάς, Μεγάλη Βρετανία), ενώ εκπροσωπείται και η ΕΕ ως διεθνής οργανισμός. Εκτός από επικοινωνιακό γεγονός για τα διεθνή ΜΜΕ, οι Σύνοδοι Κορυφής του G7 βρίσκονται συχνά στο επίκεντρο κριτικής και διαμαρτυριών, λόγω του σημαντικού αντίκτυπου των αποφάσεων που λαμβάνονται.
Η πρόσφατη 41η Σύνοδος Κορυφής του G7 έλαβε χώρα στην ορεινή κοινότητα Krün της Γερμανίας στις 7-8 Ιουνίου 2015. Η Σύνοδος επισκιάστηκε από την επιδείνωση των κρίσεων στην Ελλάδα, αλλά και στην Ουκρανία, η οποία άλλωστε ήταν και η αιτία του αποκλεισμού της Ρωσικής Ομοσπονδίας από τις εργασίες της (πρώην) ομάδας G8. Η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής του G7 ανέδειξε όμως και ορισμένα πιο γενικά ζητήματα για τη διεθνή πολιτική και οικονομική ζωή. Επιλέγουμε εδώ να αναφερθούμε σε τέσσερα σημεία:
α) Στο πεδίο της διεθνούς φορολογικής συνεργασίας, οι ηγέτες του G7 επαναβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους να οριστικοποιηθεί μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους το κοινό Σχέδιο Δράσης G20 / ΟΟΣΑ σχετικά με τη διάβρωση της φορολογικής βάσης και τη μεταφορά κερδών (Base Erosion and Profit Shifting - BEPS), με έμφαση στο ζήτημα της υποχρεωτικής και δεσμευτικής διαιτησίας για θέματα διπλής φορολογίας και φορολογικής συνεργασίας. Οι ηγέτες του G7 δεσμεύτηκαν επίσης να στηρίξουν τη μετάβαση στο μοντέλο της αυτόματης ανταλλαγής φορολογικών πληροφοριών μέχρι το τέλος του 2017, ακολουθώντας την ίδια γραμμή με τις αποφάσεις των G20.
β) Στο πεδίο του διεθνούς εμπορίου, οι ηγέτες του G7 αποφάσισαν να δώσουν προτεραιότητα στην πλήρη και ταχεία εφαρμογή της δέσμης μέτρων που αποφασίστηκαν στο Μπαλί. Ειδικότερα, ο στόχος είναι να επικυρωθεί και να τεθεί σε ισχύ, εντός του 2015, η Trade Facilitation Agreement (TFA), που συνήφθη στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Πριν από τη δέκατη υπουργική διάσκεψη του ΠΟΕ (MC10), που προγραμματίζεται να λάβει χώρα το Δεκέμβριο του 2015, οι ηγέτες του G7 θα προσπαθήσουν μάλιστα να καθορίσουν ένα πρόγραμμα εργασίας για την ταχεία και ισορροπημένη έκβαση του (ατέρμονος) Γύρου της Ντόχα.
γ) Στο πεδίο της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, οι ηγέτες του G7 επιβεβαίωσαν την απόφασή τους να υιοθετήσουν ένα νέο πρωτόκολλο ή άλλο νομικά δεσμευτικό κείμενο κατά την πολυαναμενόμενη Διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή (COP21) που θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι το Δεκέμβριο του 2015. Η νέα συμφωνία θα επιτρέψει μια οικονομική ανάπτυξη χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, σύμφωνα με το στόχο συγκράτησης της αύξησης της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από τους 2°C. Σε χρηματοδοτικό επίπεδο, αναμένουμε να δούμε εάν θα τηρηθεί η δέσμευση των G7 να κινητοποιήσουν από κοινού 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως μέχρι το 2020 από ένα ευρύ φάσμα πηγών χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και τη σταδιακή απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Επείγει προφανώς και η πλήρης λειτουργία του Green Climate Fund εντός του 2015.
δ) Το 2015 διαγράφεται ως έτος ορόσημο για την βιώσιμη ανάπτυξη. Εντός του έτους θα λάβουν χώρα η 3η Διεθνής Διάσκεψη για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης, η Σύνοδος του ΟΗΕ για την αναπτυξιακή ατζέντα μετά το 2015 και η προαναφερθείσα Διεθνής Διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή. Σε αυτό το επίπεδο, οι αποφάσεις των G7 κρίνονται μάλλον ανεπαρκείς και ασαφείς, ιδίως ως προς τους μηχανισμούς κινητοποίησης ιδιωτικών επενδύσεων, αλλά και ως προς την αύξηση του ποσοστού αναπτυξιακής βοήθειας προς τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες (στόχος ποσοστού αναπτυξιακής βοήθειας προς ακαθάριστο εθνικό εισόδημα μόλις 0,7%).
*Λέκτορα Νομικής Πανεπιστημίου Νεάπολις
