Σημείωση: η μάζα ηρεμίας είναι η μάζα ενός σώματος όταν είναι ακίνητο, ενώ η μάζα αδράνειας είναι η μάζα ενός σώματος όταν κινείται
ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ*
Η ελαστικότητα των ορίων και η διαφορετικότητα κάθε περίπτωσης σε συνδυασμό με την αξιολόγηση στη βάση της χρήσης πολλαπλών κριτηρίων αποτελούν στην εποχή μας την πυξίδα των επιλογών, των τοποθετήσεων, των κρίσεων και των κατακρίσεων μας. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν πως ενώ δεν είναι στραβός ο γιαλός, στραβά αρμενίζουμε σε όλα τα επίπεδα.
Η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν αναφερόταν στον χωροχρόνο και σχετιζόταν πρωτίστως με την ταχύτητα κίνησης των 2 παρατηρητών, η διαστολή του χρόνου και η συστολή του μήκους για τον παρατηρητή που κινείται με την μεγαλύτερη ταχύτητα, καθώς και η σχετικότητα της ταυτοχρονικότητας μπορεί ίσως να εξηγήσει το πώς τελικά εν έτη 2014 , στην Κύπρο μας, στο δικό μας χωροχρόνο, όλα είναι σχετικά. Κάποια που δε θα γίνονταν ποτέ, όπως το κούρεμα, προέκυψαν εν μια νυχτί, ενώ κάποια άλλα που τα υπόσχονται με υπογραφές και βούλες, προεκλογικά κυρίως, δεν προκύπτουν ποτέ. Όλα με την ταυτοχρονικότητα σχετίζονται, άρα είναι «σχετικά». Το να μην γίνει κάτι δε σημαίνει πως δεν έγινε, μπορεί να έγινε σε άλλο χωροχρόνο. Αλλά και το άλλο που προέκυψες ξαφνικά, μπορεί και να δραπέτευσε από το διπλανό παράλληλο σύμπαν, εξάλλου λένε οι ειδικοί πως μόλις ένα χιλιοστό μας χωρίζει!
Τα πάντα καταγράφονται στο «περίπου» και αξιολογούνται αναλόγως είτε ως «καλά/θετικά», είτε ως «κακά/ αρνητικά», ανάλογα με το ποιος τοποθετείται (ποια είναι τα συμφέροντά του ή ποιες οι πιθανές απώλειές του) και ποια είναι η τωρινή του θέση (κυβέρνηση ή αντιπολίτευση). Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που βλέπουμε ξαφνικά τα όσα γίνονται και δεν μπορούμε με επάρκεια να προβλέψουμε την στάση των διαφόρων που μέχρι πρότινος ήταν αναμενόμενη. Έχει ένα ενδιαφέρον, ένα σασπένς, μια αγωνία, δεν μπορείς να πεις, και κρατά και την αδρεναλίνη όλων μας στα ύψη.
Τώρα από πού να ξεκινήσω την αναφορά μου στα διάφορα «σχετικά» είναι εντελώς άσχετο και σε καμία περίπτωση σχετικό με το επιστημονικό θέμα στο οποίο ενδιατρίβουμε με πάσα σχετικότητα.
Ήρθε ο Κάμερον, χωρίς να το ξέρουμε. Άσχετο. Η μάζα ηρεμίας μας δεν μας επέτρεψε να παρακολουθήσουμε τα γεγονότα για να μπορέσουμε να τοποθετηθούμε. Κάποτε μιλούσαμε για την απαράδεκτη κυριαρχία των Αγγλικών Βάσεων, υπογράψαμε λέει όμως επί κυβέρνησης Χριστόφια, μνημόνιο επαναβεβαίωσης της. Τώρα το μόνο που με σχετική αξιοπρέπεια μπορούμε να πράξουμε είναι να σωπάσουμε, να χειροκροτήσουμε και να συστρατευτούμε με εκείνους που αρχικά δημιούργησαν το πρόβλημα, στην πορεία το εξόπλισαν και τώρα με τα βομβαρδιστικά τους επιχειρούν να το λύσουν. Περιμένουμε εξάλλου λεφτά από όλους αυτούς. «Σχετική» λοιπόν η τοποθέτησή μας επί του θέματος, καθώς οι απώλειες θα είναι μεγάλες αν επιχειρήσουμε να τραυλίσουμε την αλήθεια για το όσα σκεφτόμαστε για όλα αυτά τα «δήθεν» και «σχετικά».
«Σχετικό» φυσικά είναι και το πώς να αντιμετωπίσουμε τους Σύριους πρόσφυγες, την ίδια ώρα που βομβαρδίζουμε τη γη τους, για να τους σώσουμε από όλα εκείνα που μαζί με την υπόλοιπη Δύση, κτίσαμε χρόνια τώρα, τούβλο το τούβλο, δολάριο το δολάριο, όπλο το όπλο.
«Σχετικό» είναι βεβαίως- βεβαίως και το πώς θα τοποθετήσουμε το λίπασμα του φυσικού αερίου, μετά την επίσημη τοποθέτηση από αμερικάνικα χείλη πως ήρθε η ώρα, πώς το είπε καλέ ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ; να αρθούν λέει οι άδικες συνθήκες. Πρέπει να είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί με τη σχετικότητά του εν λόγω ζητήματος, γιατί το κλαδί της ειρήνης με το λίπασμα του Φυσικού αερίου, που φανερά και ανερυθρίαστα πλέον συσχετίζονται, μπορεί και να ανθίσει επιτέλους.
«Σχετική» πρέπει σαφέστατα να είναι και η τοποθέτησή μας για τον «ναό» της αγάπης. Δεν είναι του Σολομώντος, αλλά σίγουρα σε τρεις νύχτες κτίστηκε, με τη βοήθεια των αρμοδίων τμημάτων και των ιδιαιτέρως αρμοδίων προσώπων, τα οποία πήραν την κατάσταση πολύ προσωπικά και είπαν να «βοηθήσουν». Από «αγάπη» το έκαναν, άρα ανάλογα «σχετική» πρέπει να είναι και κατάκρισή μας. Με μία μόνο μάρτυρα, της μιας και μοναδικής μέρας εξάλλου, σε όποια συμπεράσματα και να καταλήξουμε, σχετικά θα είναι.
Αν υπάρχουν τα «παράλληλα σύμπαντα», αγαπητέ Everett, ευχαρίστως θα επέλεγα έναν παράλληλο κόσμο, με μια άλλη εναλλακτική επιλογή ως προς το τελικό αποτέλεσμα. Το ζήτημα είναι πώς να μεταπηδήσω σε αυτό το παράλληλο σύμπαν επιλέγοντας ταυτόχρονα και μια καλύτερη προοπτική για το τι θα συμβεί; Αναπτύσσοντας άραγε τη μάζα ηρεμίας μου, να κάτσω με άλλα λόγια ακίνητη στα αυγά μου και να αφήσω να με προσπεράσουν όλα, και γερόντισσα πια να δω τι έμελλε γενέσθαι; Ή μήπως αξιοποιώντας τη μάζα αδράνειάς μου, καταφέρω να κινηθώ γρηγορότερα από τις ομολογουμένως γρήγορες εξελίξεις και με τη βοήθεια του χρόνου που διαστέλλεται, να τις προλάβω στη γωνιά, να τις πάρω από τα μαλλιά, και να γλιτώσω και από το κούρεμα και από τον Ε.Λ.Α και από το μνημόνιο και από την Τρόικα και από τους Τζιχαντιστές και από το «μεγαλείο» του πραγματικού Ισλάμ και από το θράσος του Ερτογάν και κυρίως από τον παλιό κακό εαυτό μου.
Θα δούμε, στο κάτω-κάτω όλα σχετικά είναι ….και να μην ξεχνούμε πως ο καθένας από εμάς είναι το σύνολο όλων εκείνων που έχει κάνει αλλά και όλων εκείνων που δεν έχει κάνει. Εν κατακλείδι αγαπητοί αστροφυσικοί, μπορεί μεν ο χρόνος να διαρκεί για πάντα, αλλά ο δικός μου χρόνος εξαντλείται και είμαι απόλυτα βέβαιη για αυτό στη βάση της αρχή της αβεβαιότητας, η οποία είναι και η μόνη βέβαιη συνθήκη…
* Eκπαιδευτικός
