Το Ινστιτούτο Πολιτισμού με ανακοίνωσή του σημειώνει με ικανοποίηση την απόφαση του υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού να διορίσει Επιστημονική Επιτροπή για Εκσυγχρονισμό της Παιδείας. Πρόκειται, προσθέτει, για ενέργεια που δείχνει την αποφασιστικότητα του υπουργού και της Κυβέρνησης να προχωρήσουν στις απαραίτητες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.
Συνεχίζοντας επισημαίνει τα ακόλουθα:
«Αφού υπενθυμίσουμε τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι, στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, η χώρα χρειάζεται ενός είδους «αντι-μνημόνιο Πολιτισμού», θέλουμε να επισημάνουμε ότι ένα από τα ζητήματα που χρήζει άμεσης εξέτασης και αποφάσεων είναι το πολιτιστικό περιεχόμενο της εγκύκλιας εκπαίδευσης.
Συγχαίροντας τα μέλη της Επιστημονικής Επιτροπής, θέλουμε να εισηγηθούμε τα ακόλουθα.
Το ζητούμενο σήμερα είναι η παρεχόμενη δημόσια εκπαίδευση:
• να παράγει παιδεία, δηλαδή να δημιουργεί συνείδηση της βάσης και της συνέχειας του πολιτισμού σε κάθε παιδαγωγική διαδικασία,
• να αναδεικνύει το πρόσωπο και τον αστείρευτο πλούτο του ελληνικού και του κυπριακού ελληνικού πολιτισμού της χώρας μας, δίνοντας στους νέους και τις νέες τις σχετικές γνώσεις και εμπειρίες, αλλά και την ευκαιρία να συνειδητοποιούν το υπόβαθρο και τις πηγές νοήματος του σύγχρονου κόσμου και να καλλιεργεί τη συνείδηση ιδιοπροσωπίας ως τη βάση της πνευματικής και αισθητικής συγκρότησης τους,
• να συσσωματώνει τις τέχνες και τα γράμματα, όχι ως «συμπλήρωμα» ή και «κοσμητικό στοιχείο», αλλά ως ουσιώδες δομικό συστατικό μιας ολοκληρωμένης και ισορροπημένης παίδευσης και καλλιέργειας των ανθρώπων, και
• να δίνει στις νέες και τους νέους τα απαραίτητα εφόδια μύησης, εξοικείωσης και ενεργητικής συμμετοχής στο σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτιστικό γίγνεσθαι, μέσα από όλο το εύρος και την πολυσημία του, με ταυτόχρονο στόχο να στηρίζει την πνευματική συγκρότησή τους σε εκείνες τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής ιδιοπροσωπίας, που αποτελούν την ελπίδα μας για ένα αληθινά ελεύθερο και ειρηνικό μέλλον.
Μέσα στο εξαιρετικά ανταγωνιστικό σύγχρονο περιβάλλον, με την παντοδυναμία και τις οιονεί «οικουμενικές» διαστάσεις μιας εμπορευματικής «ελαφριάς κουλτούρας», η εκπαίδευση πρέπει να στρέφει το ενδιαφέρον και να δίνει ευκαιρίες γνωριμίας και μύησης στο ευρύτερο απόθεμα του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Εξάλλου, μετά τους συγκεκριμένους σχεδιασμούς και τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, θεωρούμε επίσης απαραίτητο, εκτός από τους άλλους στόχους, στο πλαίσιο της αναμόρφωσης των Αναλυτικών και Ωρολόγιων Προγραμμάτων, να ενισχυθεί η παρουσία και διδασκαλία της ελληνικής γραμματείας και γλώσσας ως κεντρικού κορμού της δημόσιας εκπαίδευσης.
Υπό το φως της συσσωρευμένης εμπειρίας των τελευταίων δεκαετιών και των αποτελεσμάτων της εκπαιδευτικής πρακτικής, θα πρέπει στο εξής να τεθεί ως αξίωμα η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στη διαχρονική συνέχειά της. Συγκεκριμένα, πρέπει να δοθεί έμφαση στα λόγια αποθέματα και τις βάσεις του γλωσσικού κεφαλαίου, με ενίσχυση της διδασκαλίας της κλασικής (αρχαίας) ελληνικής και της ελληνιστικής κοινής, όχι με λογική «αποθησαύρισης», αλλά την αντίληψη της ενότητας και της ιστορικής συνέχειας της ελληνικής γλώσσας».
