ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΤΑΣΟΥ*
Ήρθε και πάλι ο καιρός για την κατάθεση της βαθμολογίας. Η βαθμολόγηση μπορεί να θεωρηθεί ως το τελικό στάδιο της αξιολόγησης όπου θα αποτυπωθεί ποσοτικά ο βαθμός στον οποίο ο κάθε μαθητής κατέκτησε τους δείκτες επιτυχίας σε κάθε αντικείμενο. Βασικός σκοπός της βαθμολόγησης είναι η παροχή αυτής της πληροφόρησης στον κάθε ενδιαφερόμενο (μαθητή, γονιό, καθηγητή, εκπαιδευτικό σύστημα, πανεπιστήμιο, κ.α.). Ως εκ τούτου, πρέπει να γίνεται με ακρίβεια, αξιοπιστία και αντικειμενικότητα.
Η βαθμολογία που καταγράφεται στο ενδεικτικό συγκρίνει την επίδοση του μαθητή ως προς τον μέγιστο βαθμό κατάκτησης των δεικτών επιτυχίας (το 20), αλλά ταυτόχρονα συγκρίνει τον ίδιο τον μαθητή ως προς τους συμμαθητές του. Μια βαθμολογία 10/20 δίνει την πληροφόρηση πως ο μαθητής κατέχει το 50% του αναλυτικού που διδάχτηκε (50% των δεικτών επιτυχίας). Ενώ όλοι οι μαθητές απολύονται από το γυμνάσιο με βαθμούς πάνω από 10/20, που σημαίνει πως κατέχουν τους δείκτες επάρκειας για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα του λυκείου, στα διαγνωστικά δοκίμια του Σεπτέμβρη μεγάλος αριθμός μαθητών, της τάξης του 5%-10%, δεν καταφέρνει να πάρει βαθμό πάνω από 5/20. Για αυτούς τους μαθητές, ούτε η ενισχυτική διδασκαλία, ούτε και η διαφοροποίηση της διδασκαλίας μπορεί να φέρει αποτελέσματα.
Επομένως, για να έχουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι την σωστή πληροφόρηση, ώστε να παίρνονται και οι σωστότερες αποφάσεις, οφείλουν οι διδάσκοντες να αξιολογούν σωστά και με ποικιλία κριτηρίων και να καταθέτουν την βαθμολογία που αντιπροσωπεύει επακριβώς το ποσοστό κατοχής των δεικτών επιτυχίας από τον μαθητή. Η βαθμολογία, όπως καταγράφεται και στο ενδεικτικό, είναι από το ένα μέχρι το είκοσι (1-20) και οφείλουμε να έχουμε το θάρρος και την σιγουριά να βαθμολογούμε δίκαια και αντιπροσωπευτικά με όποιο βαθμό αξίζει στο μαθητή. Οι ψηλές βαθμολογίες, που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ισοπεδώνουν την προσπάθεια των μαθητών, παραπλανούν ως προς τις δυνατότητες και την προσπάθεια που καταβάλλει ο μαθητής και δίνουν λανθασμένη πληροφόρηση σε αυτούς που διαμορφώνουν την εκπαιδευτική πολιτική με αποτέλεσμα να μην διορθώνονται τα προβλήματα που ταλαιπωρούν πρώτα τους ίδιους τους μαθητές, τα σχολεία και το επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
*Διευθυντής Λυκείου
