ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΠΑΠΑΣΤΥΛΙΑΝΟΥ*
Το θέμα του συστήματος διορισμών στη δημόσια εκπαίδευση «συζητείται» εδώ και 25 χρόνια από το Υπουργείο Παιδείας και ως εκ θαύματος έχει πάντοτε την ίδια κατάληξη. Τα κόμματα προσέρχονται στο διάλογο, αλλά πάντοτε υποκύπτουν στις ψηφοθηρικές πιέσεις των οργανωμένων συνόλων τους που αντιτίθενται και έτσι το εκάστοτε σχέδιο μπαίνει στη ναφθαλίνη μέχρι την ανάληψη εξουσίας από τη νέα Κυβέρνηση .
Ο γράφων υπήρξε από τους πρώτους που με δεκάδες άρθρα, τα τελευταία 25 χρόνια ζητούσε την αλλαγή του συστήματος διορισμών με τη σταδιακή κατάργηση του καταλόγου διοριστέων, ερχόμενος μάλιστα σε σύγκρουση με τους άμεσα εμπλεκόμενους και επηρεαζόμενους υποψηφίους για διορισμό. Στόχος πάντοτε η πρόσληψη των καλύτερων εκπαιδευτικών.
Η τακτική που ακολουθείτο έκτοτε μέχρι σήμερα από όλες τις κυβερνήσεις ήταν η ίδια. Όταν πλησίαζε η λήξη της θητείας, είτε του εκάστοτε υπουργού Παιδείας είτε της εκάστοτε Κυβέρνησης, το νέο σχέδιο διορισμών ανασυρόταν από το συρτάρι, ως επίδειξη, δήθεν ενδιαφέροντος. Η «συζήτηση» γινόταν για ένα-δύο μήνες και μετά άρχιζε η προεκλογική περίοδος, οπόταν το σχέδιο αφού ήταν «αγκάθι» έμπαινε και πάλιν στο «ψυγείο».
Πέρασαν 25 ολόκληρα χρόνια από τότε που άρχιζε αυτή η «συζήτηση». Τη θυμόμασταν και την παρακολουθήσαμε να γίνεται και στην Επιτροπή Παιδείας της Βουλής, όταν τότε Πρόεδρός της ήταν ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης. 25 χρόνια μετά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στη συνάντηση του με την ΟΕΛΜΕΚ την περασμένη εβδομάδα, όταν του τέθηκε το θέμα, γνωρίζοντας το κόστος μια ξεκάθαρης θέσης απάντησε: «Συζητήστε το με τον Υπουργό Παιδείας».
Μια τόσο σοβαρή συζήτηση σε ένα εξίσου σοβαρό θέμα καταλήγει για 25 χρόνια στη μεγαλύτερη κοροϊδία των νέων που άρχιζαν από τότε να βλέπουν τα όνειρα τους να σβήνουν μπροστά στο τείχος των σκοπιμοτήτων και των συμφερόντων, που ύψωναν ανεξαιρέτως όλα τα κόμματα. Σε αυτό το τείχος των σκοπιμοτήτων έσβησαν οριστικά τα τελευταία τρία χρόνια όλα τα όνειρα των νέων επιστημόνων του τόπου μας.
Αναφερόμαστε στα τρία τελευταία χρόνια αφού βρεθήκαμε μπροστά στο φαινόμενο όχι διορισμών, αλλά μη επαναδιορισμού εκπαιδευτικών λόγω των γνωστών δεδομένων. Έκτοτε έχει δημιουργηθεί παράλληλα, ένας άλλος κατάλογος αδικηθέντων, οι οποίοι είτε δεν επαναδιορίστηκαν είτε υποχρεώθηκαν από την πολιτεία να κάνουν την προϋπηρεσιακή τους κατάρτιση αφήνοντας τις εργασίες τους και σήμερα αντιμετωπίζουν τις σκληρές συνέπειες της ανεργίας, λόγω κακού προγραμματισμού του Υπουργείου Παιδείας.
Σήμερα, 25 χρόνια μετά, η κοινωνία μας βρίσκεται μπροστά σε δύο μεγάλα δράματα όπου το δίκαιο κυριαρχεί με διαφορετικά επιχειρήματα. Επιχειρήματα, με τα οποία μπορούν να γραφτούν ολόκληροι τόμοι βιβλίων. Όμως η κομματική κοροϊδία συνεχίζεται.
Οι κομματικοί ηγέτες όταν βρίσκονται σε συναντήσεις με συνδικαλιστικές εκπαιδευτικές οργανώσεις, που αντιδρούν στην άμεση εφαρμογή ενός νέου σχεδίου, συμφωνούν μαζί τους ότι πρέπει να προηγηθεί ο επαναδιορισμός όλων όσων έχουν εργοδοτηθεί τα προηγούμενα χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση. Όταν όμως βρίσκονται στο βήμα μιλώντας μπροστά στις κομματικές τους νεολαίες τους, ανασύρουν τη σημαία της ….επανάστασης και τάσσονται αναφανδόν υπέρ της άμεσης αλλαγής του συστήματος διοριστέων ώστε να διοριστούν οι νέοι !!!
Ο νυν υπουργός Παιδείας Κυριάκος Κενεβέζος είχε ανακοινώσει ότι δεχόταν εισηγήσεις για αλλαγή του συστήματος διορισμών μέχρι 20 Σεπτεμβρίου. Αυτό κέντρισε το ενδιαφέρον χιλιάδων νέων, κάποιοι από αυτούς έσπευσαν να προβούν σε εισηγήσεις. Για άλλη μια φορά, χιλιάδες νέοι αφήνονται να κάνουν όνειρα και δεν αποκλείεται, στο τέλος να αισθανθούν εκ νέου προδομένοι.
Θα ήταν καλό, ο Κυριάκος Κενεβέζος ν’ απαντήσει σε κάποια ερωτήματα και να ξεκαθαρίσει τη θέση του ώστε να μην επαναληφθεί η ίδια κοροϊδία.
Είναι καιρός τόσο ο υπουργός όσο και τα κόμματα να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους. Οι πυθιακοί χρησμοί πρέπει να τελειώσουν. Να μιλήσουν ξεκάθαρα, αναλαμβάνοντας και το δεδομένο κόστος που θα έχουν είτε από την αντίδραση της μιας μερίδας αδικηθέντων είτε της άλλης των μόνιμα αδικούμενων. Είναι καιρός να σταματήσει αυτή η παρατεταμένη κοροϊδία.
Όταν βγουν από αυτό το λαβύρινθο, που έκτισαν και στον οποίο χάθηκαν για 25 χρόνια κάνοντας υπολογισμούς κομματικών συμφερόντων, ας κοιτάξουν και λίγο το όφελος της παιδείας. Να έχουν το θάρρος να πουν «ναι θα εκσυγχρονίσουμε το σύστημα και ας γίνουν οι πρώτοι διορισμοί με το νέο σχέδιο σε δύο, σε τρία, ή σε πέντε χρόνια. Να συμφωνήσουν επί της ουσίας και μετά την ημερομηνία που θα τεθεί σε εφαρμογή. Ή να πουν ότι δεν έχουν τη δύναμη να το πράξουν αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα τις ευθύνες που τους αναλογούν και θέτοντας ένα τέρμα σε αυτό το ζήτημα που τόσο πληγώνει.
ΥΓ: Το πιο πάνω κείμενο γράφτηκε μέσα από ένα βίωμα 25 χρόνων, σεβόμενος πάντοτε τους πολιτειακούς θεσμούς και την αναγκαιότητα της ύπαρξης και λειτουργίας των κομμάτων στο πολίτευμα της Δημοκρατίας, το οποίο όμως επιτρέπει την άσκηση καλόπιστης κριτικής. Γνωρίζοντας τις αντιδράσεις και τα σχόλια που θα ακολουθήσουν, τονίζεται ότι δεν θα ανοίξουμε μέτωπο με κανέναν.
