Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή της φιλολόγου Μαρίας Παπαδοπούλου Τρύφωνος κατά του Υπουργείου Παιδείας επειδή της επέβαλε την ποινή της επίπληξης. Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης:
«Η αιτήτρια είναι φιλόλογος, καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης. Στις 21.6.2010, η καθηγήτρια των Γαλλικών Πόπη Ρούσου, η οποία εκείνη την ημέρα επιτηρούσε σχολικές εξετάσεις, κατήγγειλε την αιτήτρια ότι ενώ ο υιός της τελευταίας παρακάθητο σε εξετάσεις Ιστορίας στο Τσίρειο Γυμνάσιο, η αιτήτρια εισήλθε στην αίθουσα και παρά τις υποδείξεις της ότι απαγορευόταν η παρουσία της εκεί, η αιτήτρια όχι μόνο δεν αναχώρησε, αλλά πλησίασε το παιδί της υποδεικνύοντας του ποιο κεφάλαιο από αυτά που είχε απαντήσει έπρεπε να διαγράψει, ώστε να επιτύχει καλύτερο αποτέλεσμα.
Η καταγγελία αυτή, η οποία υπεβλήθη ιδιοχείρως προς τον Διευθυντή του Τσίρειου Γυμνασίου, διεβιβάσθη από αυτόν στον Επαρχιακό Επιθεωρητή Λεμεσού με αποτέλεσμα να οριστεί στις 16.9.2010 ως ερευνών λειτουργός, ο Επιθεωρητής Α΄ Μέσης Εκπαίδευσης, Ανδρέας Παπαστυλιανού. Ο τελευταίος διεξήγαγε έρευνα με βάση το άρθρο 70(β) του περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου αρ. 10/69, ως τροποποιήθηκε, και υπέβαλε το σχετικό πόρισμα του στις 12.10.2010. Με αυτό, ο ερευνών λειτουργός έκρινε από τις μαρτυρίες που έλαβε ότι η αιτήτρια διέπραξε αδίκημα πειθαρχικής φύσεως, παραβαίνοντας την υποχρέωση της να μην πλησιάζει τις αίθουσες εξετάσεων εφόσον η ίδια δεν ήταν επιτηρήτρια ή αναπληρωτής επιτηρήτρια.
Το πόρισμα του ερευνώντος λειτουργού διεβιβάσθη στη συνέχεια στον Γενικό Εισαγγελέα στις 15.10.2010, ο οποίος με επιστολή του ημερ. 25.2.2011, η οποία λήφθηκε στις 26.4.2012, εισηγήθηκε ότι η αρμοδία αρχή, αν το έκρινε σκόπιμο, μπορούσε να προχωρήσει με συνοπτική εκδίκαση της υπόθεσης. Ακολούθως ορίστηκε στις 16.5.2012, ο Γενικός Επιθεωρητής Σάββας Αντωνίου, προς το σκοπό συνοπτικής εκδίκασης του παραπτώματος, ο οποίος με βάση κατηγορητήριο ημερ. 29.5.2012, κάλεσε την αιτήτρια να παρουσιαστεί στο γραφείο του για εκδίκαση της υπόθεσης. Στις 7.6.2012, ο Σ. Αντωνίου εκδίκασε την υπόθεση με βάση το άρθρο 63(1)(β) του πιο πάνω Νόμου και επέβαλε στην αιτήτρια την ποινή της επίπληξης.
Παραπονείται η αιτήτρια ότι ουδέποτε αυτή παραδέχθηκε ενώπιον οποιουδήποτε ότι πράγματι εισήλθε στην αίθουσα εξετάσεων. Πρόσθετα, ότι ήταν χωρίς ουσιαστική τεκμηρίωση των λόγων που οδήγησαν στην κατάληξη ενοχής της αιτήτριας, που αυτή κρίθηκε ένοχη με μόνη την κατάθεση της επιτηρήτριας Π. Ρούσου και χωρίς να δοθεί στην ίδια η ευκαιρία να αμφισβητήσει με την βάσανο της αντεξέτασης την καταγγέλλουσα επιτηρήτρια. Η προσβαλλόμενη πράξη εν πάση περιπτώσει είναι αναιτιολόγητη, ενώ λήφθηκε κατά παραβίαση των δικαιωμάτων που παρέχονται από το Άρθρο 30.3 του Συντάγματος, εφόσον η μαρτυρία κατά της αιτήτριας λήφθηκε ως δεδομένη και χωρίς να έχει η αιτήτρια το δικαίωμα αμφισβήτησης της».
Ολόκληρη η απόφαση και το δικαιολογητικό της απόρριψης της προσφυγής στο πιο κάτω έγγραφο:
