Κατοχύρωση όλων των συναδέλφων είναι η θέση της ΟΕΛΜΕΚ

ΤΟΥ ΘΕΜΗ ΠΟΛΥΒΙΟΥ*  

ΕΠΕΙΔΗ διάβασα κάποια σχόλια στο PAIDEIA-NEWS  μέσω των οποίων αφήνονται αιχμές εναντίον της ΟΕΛΜΕΚ (μας πούλησε η ΟΕΛΜΕΚ ισχυρίζονται μερικοί, ευτυχώς λίγοι) και επειδή δεν είναι της φύσης μου να ανέχομαι την αχαριστία θα δώσω ακριβώς στη δημοσιότητα τη δήλωση που διάβασα χτες στο συμβούλιο Δημοτικής, Μέσης και Ανωτέρας ώστε κάποιοι κακόπιστοι καλοθελητές να σταματήσουν να κατηγορούν ατεκμηρίωτα την Οργάνωσή τους (κάποιοι ίσως και να μην είναι μέλη της ΟΕΛΜΕΚ αλλά να ζητούν τη βοήθειά της. Η ΟΕΛΜΕΚ δεν τους διαχωρίζει από τα μέλη της).

Πριν παραθέσω τη δήλωσή μου να τονίσω ότι η Οργάνωση από τον περασμένο Μάρτιο, όταν αντιλήφθηκε το πρόβλημα διορισμού εκατοντάδων συναδέλφων ξεκίνησε έναν αγώνα και τα αποτελέσματά του τα γνωρίζουν πρώτοι και καλύτεροι οι έκτακτοι.

Αυτός ο αγώνας συνεχίζεται και θα συνεχίζεται.

Σ’ ό, τι αφορά τον κατάλογο διοριστέων και ποιους εννοούμε ότι πρέπει να κατοχυρωθούν, η απάντηση είναι ξεκάθαρη και ας την διαβάσει τόσο η Άντρη Αντρέου και η Ιωάννα Τσιμούρη όσο και οποιοιδήποτε άλλοι έχουν αμφιβολίες.

Απλώς αναφέρω ότι και μόνο ότι αυτή τη στιγμή όλα τα κόμματα υποστηρίζουν αυτή τη θέση μας, οφείλεται στις πιέσεις που άσκησε η ΟΕΛΜΕΚ καθώς και στην ενημέρωση που τους έγινε και σε κανένα άλλο.

Με το προταθέν σχέδιο θα δημιουργηθεί μια πρωτοφανής αδικία σε βάρος εκατοντάδων συνανθρώπων μας, για τους οποίους το κράτος ξόδευσε εκατομμύρια, για να τους επιμορφώσει για να υπηρετούν τη δημόσια εκπαίδευση, πολλοί για περισσότερα από 10 χρόνια.

Το συγκεκριμένο σύστημα είναι αδρανοποιημένο εδώ και τρία χρόνια, αφού δε γίνονται μονιμοποιήσεις, αλλά διορίζονται μόνο έκτακτοι και συμβασιούχοι.

Δε γίνεται να δίνει υποσχέσεις ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για μονομοποίηση, επιτέλους, αριθμού συμβασιούχων, να αρχίσει δηλαδή να ενεργοποιείται το υφιστάμενο σύστημα, να δημιουργούνται προσδοκίες ότι ανοίγει ο δρόμος για μονιμοποίηση των 1054 συμβασιούχων και σε τρεις βδομάδες από την υπόσχεση, ο ΥΠΠ να υποβάλλει σχέδιο που ουσιαστικά αναιρεί την απόφαση του Προέδρου και αφήνει στο δρόμο εκατοντάδες εκπαιδευτικούς.

Και ξεκαθαρίζουμε ότι η προώθηση του αιτήματός μας για μονιμοποιήσεις (251 θέσεων) δεν συνδέεται με το συγκεκριμένο σχέδιο.  Απλώς υλοποιείται η υπόσχεση που έδωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προς την ΟΕΛΜΕΚ.

Ειλικρινά διερωτώμαστε, γιατί γίνεται και η αποκοπή του 2%, αφού οι συνάδελφοι για τους οποίους έγινε και γίνεται η αποκοπή θα μείνουν στο δρόμο, χωρίς δουλειά.

Με αυτά ως εισαγωγή θέλουμε να τονίσουμε μπαίνοντας στην ουσία του θέματος ότι οι θέσεις της ΟΕΛΜΕΚ κινούνται σε τέσσερις πυλώνες:

• Πρώτος και βασικός πυλώνας είναι η κατοχύρωση των συναδέλφων που υπηρετούν για χρόνια τη δημόσια εκπαίδευση.

Αυτοί πέρασαν με επιτυχία το Πρόγραμμα Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης, το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, γραπτή εξέταση, κατάθεση εργασιών, τελική εργασία και ετήσια διδακτική εμπειρία, αλλά δεν είναι μόνιμοι, ενώ εξυπηρετούν μόνιμες ανάγκες. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή σε καμία περίπτωση η παραγνώριση αυτής της Εκπαιδευτικής Προϋπηρεσίας. Δεν μπορεί επίσης να γίνει αποδεκτό, τα τεράστια Κρατικά και Κοινοτικά Κονδύλια που δαπανήθηκαν για την επιμόρφωση αυτή, να θεωρηθούν ως μια ακόμη σπατάλη και άσκοπη δαπάνη.

Επιπρόσθετα, δε μπορούν να αδικηθούν έκτακτοι και αντικαταστάτες εκπαιδευτικοί που προσφέρουν για πολλά χρόνια στην εκπαίδευση.  Τι φταίνε αν μετά από πέντε και πλέον χρόνια υπηρεσίας, λόγω παγοποιήσεων, μη μονιμοποιήσεων και άλλων παραγόντων δεν διορίστηκαν και τώρα κάνουν αντικαταστάσεις;

Στα πλαίσια αυτά, εισηγούμαστε τη δημιουργία ξεχωριστού καταλόγου, ο οποίος να περιλαμβάνει τους καθηγητές / καθηγήτριες που παρακολούθησαν με επιτυχία το Πρόγραμμα Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης, συμβασιούχους, εκτάκτους και αντικαταστάτες με αναγνωρισμένη Εκπαιδευτική Προϋπηρεσία τουλάχιστον δύο ετών, μέχρι 31 Αυγούστου 2014. Ο οποιοσδήποτε εκσυγχρονισμός του υφιστάμενου συστήματος, να ισχύσει μετά την εξάντληση αυτού του καταλόγου.

Είναι γι’ αυτό που θεωρούμε ατυχές το παράδειγμα με τους Φιλόλογους που ανέφερε ο ΥΠΠ.  Τι θα γίνει, δηλαδή, με ανθρώπους που εργάζονται 9 και 10 χρόνια και δεν έκαναν προϋπηρεσιακή, χωρίς δική τους ευθύνη;

Θέση μας είναι ότι πρέπει να κατοχυρωθούν όλοι.

• Δεύτερος πυλώνας είναι ότι απορρίπτουμε τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα που τίθενται με την πρόταση του ΥΠΠ.

Στα πλαίσια αυτά, το θέμα του Καταλόγου Διοριστέων πιστεύουμε ότι δε μπορεί να συζητείται από μόνο του, αλλά πρέπει να ενταχθεί μέσα σ’ ένα ευρύτερο σχεδιασμό με συζήτηση και άλλων θεμάτων, με στόχο την αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου και της δημόσιας εκπαίδευσης.  Τέτοια θέματα είναι η θεσμοθέτηση ενός πλαισίου επιμόρφωσης των 13.000 εκπαιδευτικών που υπηρετούν ήδη στην Εκπαίδευση, της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και της σχολικής μονάδας, τα Αναλυτικά Προγράμματα και γενικά η πορεία της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης, το Ενιαίο Λύκειο, τα Ωρολόγια Προγράμματα, η μαθητική παραβατικότητα, οι Κανονισμοί Λειτουργίας των σχολείων κ.ά.  Μερικά από αυτά τα ζητήματα θεωρούμε ότι έπρεπε να αποτελούν την άμεση προτεραιότητα του ΥΠΠ.  Πιστεύουμε ότι είναι λάθος να γίνεται προσπάθεια να προωθηθεί ένα καινούριο σχέδιο μέσα σε στενά χρονικά περιθώρια γι’ αυτό και απορρίπτουμε την πρόταση του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού ως έχει.

Θέση μας είναι ότι πρέπει να υπάρξει χρόνος ώστε να γίνει σε βάθος ένας δομημένος διάλογος και να τεθούν επί τάπητος όλα τα σοβαρά προβλήματα της εκπαίδευσης.

• Τρίτος πυλώνας είναι ότι διαφωνούμε πλήρως με τη φιλοσοφία του προτεινόμενου σχεδίου για τον απλούστατο λόγο ότι δεν πετυχαίνει τους δυο στόχους που θέτει, δηλαδή την επιλογή των ικανότερων και την παροχή ευκαιριών στους νέους και αυτό θα αποδείξουμε στη συνέχεια.  Ακόμη και τα νέα αναλυτικά προγράμματα που προωθούμε αυτά τα χρόνια, στα πλαίσια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, αξιοποιούν τις οποιεσδήποτε άλλες ικανότητες – δεξιότητες του εκπαιδευτικού και δεν παραμένουν προσκολλημένα στην ύλη.

Το σχέδιο του ΥΠΠ ακριβώς ξεφεύγει από αυτά τα πλαίσια, από αυτά τα δεδομένα και έρχεται να επιβάλει ένα σύστημα καθαρά υλικοκεντρικό.

Παρουσιάζονται οι εξετάσεις ως η πανάκεια, ως ο τρόπος που θα επιλέξει τους ικανότερους εκπαιδευτικούς.  Τις αμφισβητούμε ως εργαλείο και μέθοδο, για την επιλογή του ικανού εκπαιδευτικού και όχι ως θεσμό, όπως άφησε να νοηθεί ο ΥΠΠ.

Γνωρίζετε πολύ καλά ότι ο εκπαιδευτικός καλείται, κατ’ εξοχήν, να δώσει αγωγή, να διαπλάσει το μέλλοντα πολίτη.  Και οι προς τούτο απαιτούμενες ιδιότητες προηγούνται και υπερέχουν των επιστημονικών γνώσεων.  Ως εκ τούτου γεννιούνται, εν προκειμένω, τα ακόλουθα ερωτήματα όπως τα θέτει και ο καταξιωμένος εκπαιδευτικός Γ. Χατζηκωστής:

α). Με τι είδους εξέταση θα διαπιστωθεί η αγάπη του εκπαιδευτικού για το παιδί, που είναι η ύπατη του ιδιότητα, η ύπατη αρετή του δασκάλου,προϋπόθεση όλων των άλλων;

β) Με ποιο τρόπο θα διαπιστωθεί η ευσυνειδησία του;

γ) Με ποια εξέταση θα διαφανεί η ικανότητά του να δημιουργεί το απαραίτητο στην τάξη μαθησιακό κλίμα;

δ) Πώς θα διαπιστωθεί η μεταδοτικότητά του;

ε) Με ποια εξέταση θα βεβαιωθεί η αντικειμενικότητά του και η ίση αντιμετώπιση όλων των παιδιών;

στ) Με ποιο τρόπο θα διαπιστωθεί το πνεύμα συνεργασίας του  με τους συναδέλφους του και τη διεύθυνση του σχολείου;

ζ) Πώς θα διαφανεί η προσήλωσή του στην εφαρμογή των σχολικών κανονισμών;

η) Πώς θα διαφανεί η μετριοπάθειά του, η πραότητά του και η  βεβαιότητα ότι δεν έχει αυταρχικό χαρακτήρα;

θ) Με ποια εξέταση θα διαπιστωθεί ότι διαθέτει το πνεύμα προσφοράς πέρα από τις τυπικές υποχρεώσεις που απορρέουν από τα «σχέδια υπηρεσίας» της θέσης του;

ι) Με τι είδους εξέταση θα διαφανούν η ευστροφία του στο χειρισμό προβλημάτων στην τάξη και οι αντοχές του, η αυτοσυγκράτηση, η ψυχραιμία στην αντιμετώπιση κρίσιμων στιγμών εντάσεως είτε στην τάξη είτε στην ευρύτερη σχολική μονάδα;

Αν το ΥΠΠ μπορεί να οργανώνει εξετάσεις, με τις οποίες να διαπιστώνει όλα τα πιο πάνω, τότε με βεβαιότητα θα μπορεί να επιλέγει για τα σχολεία τους καλύτερους εκπαιδευτικούς.  Καμιά εξέταση, όμως, γραπτή ή προφορική, δεν μπορεί να διαπιστώσει όλα αυτά, και άλλα ακόμα, που πρέπει να αποτελούν την προσωπικότητα του εκπαιδευτικού.  Αυτά μπορούν να διαπιστωθούν μόνο «επί το έργον», εμπράκτως.

Κατά συνέπεια, δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός που προβάλλεται με το προτεινόμενο σχέδιο ότι οι εξετάσεις θα επιλέξουν τον ικανότερο εκπαιδευτικό.

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι οι βαθμοί του πτυχίου δεν είναι ισότιμοι παντού.  Καλά οι εξετάσεις που προωθούν θα είναι κάθε φορά ισότιμες;

Τώρα για τις ευκαιρίες στους νέους. Για ποιες ευκαιρίες μιλάμε όταν οι διορισμοί που θα γίνουν τα επόμενα 8 με 10 χρόνια είναι ανύπαρκτοι.

Συγκεκριμένα με βάση επίσημα στοιχεία το 2014 δεν θα γίνουν διορισμοί, το 2015 θα γίνουν 23, το 2016 θα γίνουν 16, το 2017 θα γίνουν 47, το 2018 θα γίνουν 20 διορισμοί, το 2019 76 διορισμοί και το 2020 73 διορισμοί.

Αυτές είναι οι ευκαιρίες που θα δοθούν στους νέους;

Ούτε και αυτό που επικαλείται ο ΥΠΠ ότι το 2014, αν εφαρμοστεί το σχέδιό του, θα δοθεί η ευκαιρία ή προβάδισμα όπως το αποκάλεσε πριν λίγο μόνο στους σημερινούς συμβασιούχους να παρακαθίσουν σε εξετάσεις και να διεκδικήσουν θέση ισχύει.  Ήδη έχουν εγγραφεί σε ιδιωτικές σχολές στην Ελλάδα εκατοντάδες Ελλαδίτες οι οποίοι τον ερχόμενο Απρίλη – Μάη θα κατέχουν το σχετικό δίπλωμα και θα κατέβουν στην Κύπρο ως κοινοτικοί και θα παρακαθίσουν σε εξετάσεις.

• Ο τέταρτος πυλώνας είναι και η δική μας διαπίστωση ότι ναι το υφιστάμενο σύστημα αντιμετωπίζει προβλήματα και γι’ αυτό χρειάζεται εκσυγχρονισμό.  Γι’ αυτό και έχουμε εισηγήσεις για το σκοπό αυτό. Όταν πονάει το χέρι μου δεν το κόβω αλλά προσπαθώ να το γιατρέψω.

Το σημερινό σύστημα διορισμού είναι δίκαιο και παρά τις οποιεσδήποτε αδυναμίες του, αποκλείει το ρουσφέτι, το οποίο είναι αναντίλεκτα η μάστιγα της κυπριακής κοινωνίας και την οποιαδήποτε κομματική ή άλλη παρέμβαση.

Επειδή, ωστόσο, αναγνωρίζουμε τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν, καταθέτουμε τις θέσεις μας για τον εκσυγχρονισμό του:

1) Να καταργηθεί το κλειστό έτος και αν ένας υποψήφιος αποκτήσει προσόντα ή αναγνωρισμένη εκπαιδευτική προϋπηρεσία να έχει τη δυνατότητα να ανεβαίνει στον κατάλογο, ανεξαρτήτως του έτους που αποκτά το πτυχίο του.

2)  Να καθοριστεί ανώτερο όριο ηλικίας αναμονής και όσοι το ξεπερνούν να διαγράφονται από τους Καταλόγους Διοριστέων.

3) Όσοι κατέχουν μόνιμη θέση ή διορίζονται μόνιμα στη Δημόσια Υπηρεσία και σε Ημικρατικούς Οργανισμούς με τις αντίστοιχες κλίμακες των εκπαιδευτικών να διαγράφονται από τους Καταλόγους Διοριστέων.

4) Να αναβαθμιστεί το Πρόγραμμα Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης ώστε να    γίνεται ακόμη καλύτερη και αυστηρότερη επιλογή των υποψηφίων.

5) Να εφαρμόζεται αυστηρά η σχετική νομοθεσία για τους επί δοκιμασία εκπαιδευτικούς και την αξιολόγησή τους, με σκοπό την επάρκειά τους προς μονιμοποίηση.

Με τις εισηγήσεις μας αυτές πιστεύουμε ότι στους Καταλόγους θα εγγράφονται μόνο όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται να εργαστούν στη δημόσια εκπαίδευση, θα συνεχίσει να αποκλείεται το ρουσφέτι και η οποιαδήποτε παρέμβαση και τέλος θα επιλέγονται αυτοί που πραγματικά έχουν ικανότητες να διδάξουν, να μορφώσουν τα παιδιά μας και να διαπλάσουν χαρακτήρες και προσωπικότητες που θα χρησιμεύσουν στην αυριανή Κυπριακή κοινωνία.

Κλείνοντας ρωτάμε:

1) Ποιας μορφής θα είναι ο διορισμός που θα προσφέρεται με το νέο σύστημα;

2) Τι θα γίνει με τον κατάλογο αναπήρων; Δεν πρέπει και στην περίπτωση αυτή να επιλέγονται οι ικανότεροι;

Καλούμε, λοιπόν, όλους τους εμπλεκόμενους φορείς σε ουσιαστικό διάλογο, χωρίς στενά χρονοδιαγράμματα, αν πράγματι στόχος μας είναι η αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης και της παιδείας γενικότερα.

*Πρόεδρος ΟΕΛΜΕΚ