Κουρσουμπά: Υποχρέωση του σχολείου να δημιουργήσει μηχανισμούς εντοπισμού παιδιών υψηλού κινδύνου


«Θεωρώ υποχρέωση του κάθε σχολείου να δημιουργήσει μηχανισμούς εντοπισμού παιδιών που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου και στη συνέχεια να προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για παροχή στήριξης των παιδιών αυτών στο χώρο του σχολείου, αλλά και για συνεργασία με τις αρμόδιες Υπηρεσίες. Επί τούτου, το εκπαιδευτικό προσωπικό και οι σχολικοί Σύμβουλοι των σχολείων της Μέσης Εκπαίδευσης, οφείλουν να γνωρίζουν το πρωτόκολλο συνεργασίας του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού με τις ΥΨΥ για περιπτώσεις ανήλικων χρηστών που εντοπίζουν στο σχολικό περιβάλλον, όπως, επίσης, και ποιος ο ρόλος τους για ενημέρωση και συντονισμό τόσο με τις ΥΚΕ όσο και με τις ΥΨΥ».

Αυτά τονίζει σε 58σέλιδη έκθεσή της, η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού Λήδα Κουρσουμπά. Η έκθεση αναφέρεται στην υπόθεση μιας έφηβης η οποία εγκατέλειψε το σχολείο από την Α ταξη του Γυμνασίου με αποτέλεσμα να γίνει θύμα σεξουαλικής - εκμετάλλευσης   κακοποίησης και να καταστεί αιχμάλωτη των εξαρτησιογόνων ουσιών.

Το  Paideia-News παραθέτει το κεφάλαιο της Έκθεσης της κ. Κουρσουμπά που ενδιαφέρει τους εκπαιδευτικούς, κυρίως της Μέσης, με τίτλο  «Διακοπή της φοίτησης της Α.Α. στο σχολείο»

  1.  

1.1.    Με προβληματίζει, ιδιαίτερα, το γεγονός ότι, η έφηβη διέκοψε τη φοίτησή της στην Α' Γυμνασίου, πριν δηλαδή το τέλος της υποχρεωτικής της εκπαίδευσης και, όπως καταδεικνύουν τα γεγονότα, δεν έγιναν οποιεσδήποτε ενέργειες για επανασύνδεσή της με το εκπαιδευτικό σύστημα, παρόλο που από νωρίς υπήρχαν ενδείξεις ότι πρόκειται για παιδί που ανήκει σε υψηλού κινδύνου ομάδα πληθυσμού και είχε μεγάλο αριθμό απουσιών από το σχολείο.

1.2.    Θεωρώ ότι, η απομάκρυνση της Α.Α. από το σχολικό περιβάλλον, συνεπάγεται, όχι μόνο τη διακοπή της εκπαίδευσής της, αλλά και την άμεση αποκοπή της από ένα υποστηρικτικό πλαίσιο συνομήλικων. Σύμφωνα με τον Steinberg[1] (2011), το σχολείο αποτελεί τον κατεξοχήν χώρο κοινωνικοποίησης των εφήβων, συνεπώς η διακοπή της φοίτησης επηρεάζει άμεσα όχι μόνο τη γνωστική, αλλά και  την κοινωνική τους ανάπτυξη. Η συναναστροφή του εφήβου με συνομήλικους του, μέσα από δραστηριότητες ψυχαγωγικού χαρακτήρα, συμβάλλει στην προαγωγή υγιούς ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης. Αντίθετα, στην περίπτωση της Α.Α., σύμφωνα με την πληροφόρηση που έλαβα από τις ΥΨΥ και τις ΥΚΕ, η έφηβη μη φοιτώντας σε σχολείο τα τελευταία 3 χρόνια, συναναστρέφεται με άτομα, πολλές φορές ενήλικα, τα οποία φαίνεται να την επηρεάζουν αρνητικά, ενθαρρύνοντας την αυτοκαταστροφική της συμπεριφορά και με τα οποία αναπτύσσει σχέση εξάρτησης για εξασφάλιση των παράνομων ουσιών.

1.3.    Παράλληλα, λόγω της διακοπής της φοίτησης της Α.Α. στο σχολείο, δεν κατέστη δυνατός ο έγκαιρος εντοπισμός του προβλήματος της ουσιοεξάρτησής της από το σχολείο, όπως αναλύθηκε και πιο πάνω. Με βάση πρωτόκολλο συνεργασίας που υπάρχει μεταξύ των ΥΨΥ και των σχολείων της Μέσης Εκπαίδευσης, τα σχολεία οφείλουν να ενημερώνουν τις ΥΨΥ για ανήλικους χρήστες που έχουν εντοπίσει και στη συνέχεια να τους παραπέμπουν στα εξωτερικά προγράμματα των ΥΨΥ [2].

1.4.    Ως εκ των πιο πάνω, θεωρώ υποχρέωση του κάθε σχολείου να δημιουργήσει μηχανισμούς εντοπισμού παιδιών που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου και στη συνέχεια να προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για παροχή στήριξης των παιδιών αυτών στο χώρο του σχολείου, αλλά και για συνεργασία με τις αρμόδιες Υπηρεσίες. Επί τούτου, το εκπαιδευτικό προσωπικό και οι σχολικοί Σύμβουλοι των σχολείων της Μέσης Εκπαίδευσης, οφείλουν να γνωρίζουν το πρωτόκολλο συνεργασίας του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού με τις ΥΨΥ για περιπτώσεις ανήλικων χρηστών που εντοπίζουν στο σχολικό περιβάλλον, όπως, επίσης, και ποιος ο ρόλος τους για ενημέρωση και συντονισμό τόσο με τις ΥΚΕ όσο και με τις ΥΨΥ. Θεωρώ ότι, η όσο το δυνατόν πιο έγκαιρη παρέμβαση, η οποία να προκύπτει από τη συνεργασία όλων των εμπλεκομένων Υπηρεσιών, προλαμβάνει μετέπειτα δυσκολίες και προβλήματα στη ζωή των εφήβων που συνεπάγεται η χρήση ναρκωτικών ουσιών.

1.5.    Εξάλλου, θεωρώ ότι, το σχολείο, ως το κατεξοχήν περιβάλλον κοινωνικοποίησης και χώρος δράσης των παιδιών, μπορεί, επίσης, να διαδραματίσει σπουδαίο ρόλο στην πρόληψη χρήσης ναρκωτικών, μέσω σωστής ενημέρωσης των μαθητών και της καλλιέργειας δεξιοτήτων ζωής. Σύμφωνα με τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Έκθεσης για τα Ναρκωτικά για το 2014[3], σχετικά με τις παρεμβάσεις που απευθύνονται σε μαθητές, έχει τεκμηριωθεί ότι, οι στρατηγικές που αποσκοπούν στη βελτίωση του κλίματος στο σχολείο (π.χ. κατάρτιση των εκπαιδευτικών, λήψη μέτρων για την προώθηση της συμμετοχής των μαθητών και την ανάπτυξη ενός θετικού σχολικού ήθους, παρεμβάσεις πρόληψης με στόχο την ενίσχυση του αυτοελέγχου και την ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων), μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στη μείωση των αριθμών παιδιών που καταφεύγουν στη χρήση παράνομων ουσιών.

1.6.    Επί τούτου, σύμφωνα με την Cohen (2014)[4], οι μαθητές χρειάζονται προγράμματα που δεν περιορίζονται μόνο στο να τους παρέχουν γνώσεις για τα ναρκωτικά και τις συνέπειες της χρήσης τους, αλλά να στοχεύουν στην ενδυνάμωσή τους στη λήψη αποφάσεων που τους αφορούν, οι οποίες να είναι προς το συμφέρον τους. Ο σχεδιασμός τέτοιων προγραμμάτων πρέπει να λαμβάνει υπόψη ότι, οι έφηβοι έχοντας ήδη γνώσεις και εμπειρίες σχετικά με παράνομες ουσίες, χρειάζονται ευκαιρίες για να συζητήσουν, να αντικρούσουν στερεότυπα και να διαμορφώσουν τη δική τους, ενημερωμένη, άποψη και όχι τις «έτοιμες» και «σωστές» γνώσεις. Αυτό συμφωνεί με το περιεχόμενο του Γενικού Σχόλιου αρ. 4 της Επιτροπής που αναλύθηκε εκτενώς στο κεφάλαιο «Νομικό Πλαίσιο - Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού» πιο πάνω.



[1]Steinberg, L. (2011), Adolescence, McGraw-Hill International Edition, p.207

[2]Από ενημέρωση που έλαβε Λειτουργός του Γραφείου μου, σε ημερίδα που διοργανώθηκε από το Υπουργείο Υγείας τον Ιούνιο 2014, στην οποία παρουσιάστηκαν τα θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης των ΥΨΥ και συζητήθηκαν θέματα συνεργασίας με άλλους εμπλεκόμενους φορείς

[3] Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (2014), Ευρωπαϊκή Έκθεση για τα ναρκωτικά: Τάσεις και Εξελίξεις, Λουξεμβούργο: Υπηρεσία Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σελ. 54.

[4] Cohen, J. (2014), All about drugs and young people: Essential Information and Advice for Parents and Professionals, London and Philadelphia: Jessica Kingsley Publications.




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










227