«Η χρήση σύγχρονων τεχνολογιών και ίντερνετ για την εκπαίδευση των παιδιών είναι άλλο ένα εργαλείο. Δεν είναι κάτι που πιστεύω ότι πρέπει να πάρει πρώτη θέση. Πιστεύω ότι χρειάζεται ο καθηγητής, το ανθρώπινο στοιχείο, και αυτό θέλουμε να επικρατήσει διότι, στο τέλος θα πάθουμε όπως προέβλεπε ο συγγραφέας GeorgeOrwell, ότι γινόμαστε περισσότερο ρομπότ παρά άνθρωποι. Αυτό δεν το θέλουμε καθόλου εμείς οι εκπαιδευτικοί».
Αυτό δήλωσε σε συνέντευξή της στο Paideia-News η κ. Κρίνη Ασκάνη, καθηγήτρια Αγγλικών και ιδιοκτήτρια του Φροντιστηρίου English Study Centre στη Λεμεσό.
Τα αγγλικά ως «Γλώσσα Επιβίωσης» για άνεργους νέους που μεταναστεύουν στο εξωτερικό, αλλά και τα καινούργια προγράμματα για επιχειρήσεις ως απάντηση στην «κρίση» είναι οι νέες ανάγκες για εκπαίδευση που δημιουργούνται υπό συνθήκες οικονομικής κρίσης.
Μικρή η απώλεια παιδιών για φέτος που πήγαν στα ΚΙΕ
ΕΡ: Διανύουμε έναν ακόμα χρόνο οικονομικής κρίσης. Πως έχει ξεκινήσει για το φροντιστήριό σας η καινούργια σχολική χρονιά σε σχέση με το οικονομικό – κοινωνικό αυτό φαινόμενο;
ΑΠ: Φέτος είχαμε κάποιες απώλειες, περίπου 3-4 παιδιά, τα οποία έφυγαν και πήγαν στα Κρατικά Ινστιτούτα Επιμόρφωσης, λόγω της οικονομικής κατάστασης. Αυτό όμως είναι κατανοητό. Φυσικά ρίξαμε κι εμείς τις τιμές μας κατά 10% από τον Απρίλη, κάτι που συνεχίσαμε και για τη νέα χρονιά. Επίσης βρήκαμε βιβλία από έναν πολύ καλό εκδοτικό οίκο, που μας έκανε τη μεγάλη χάρη να μας κάνει έκπτωση 23% από το κόστος τους, έτσι, εκεί που τα παιδιά πλήρωναν €80-85 τώρα πληρώνουν €50 - 60. Εκτός από εκείνα τα λίγα παιδιά που έφυγαν ο αριθμός των παιδιών διατηρήθηκε, ίσως επειδή είναι λογικές οι τιμές μας και επειδή δίνουμε πολλή ποιότητα στην εκπαίδευση και αυτό το ξέρουν οι γονείς.
Η Γλώσσα της Επιβίωσης για νέους που μεταναστεύουν
ΕΡ: Έχετε αντιμετωπίσει περιπτώσεις νέων οι οποίοι θέλουν να μάθουν την αγγλική γλώσσα για να μεταναστεύσουν εξ’ αιτίας της ανεργίας;
ΑΠ: Υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιπτώσεις. Τις περισσότερες φορές μάλιστα αυτά τα παιδιά δεν ξέρουν πολύ καλά αγγλικά και το χρονικό διάστημα που έχουμε είναι πάρα πολύ μικρό. Έτσι διδάσκουμε το ‘SurvivalEnglish’ ή αλλιώς «Γλώσσα της Επιβίωσης». Τι εννοούμε με αυτό; Να μπορέσει ο νέος να μιλήσει σε ένα κατάστημα, στην τράπεζα, να πάει σε μια συνέντευξη για δουλειά για να μπορέσει να πει τα βασικά. Αυτό θα το βοηθήσει να γνωρίσει κόσμο πέραν από τους ελληνόφωνους, να ξέρει κάποιες προτάσεις για να μπορέσει να συστηθεί. Έτσι θα μπορεί να κάνει κοινωνικό διάλογο. Γι’ αυτό χρησιμοποιούνται κάποιες πρακτικές όπως ConversationPractice ή SocialEnglish(Πρακτικές Κοινωνικού Διαλόγου), όπως λέγονται. Άρα το ‘Survival English’ από πρακτικής άποψης είναι πάρα πολύ χρήσιμο. Δεν μπαίνουμε βαθιά στη γραμματική γιατί δεν έχουμε το χρόνο, αλλά καλύπτουμε αυτές τις περιπτώσεις που χρειάζονται στην καθημερινή τους ζωή. Αυτά τα μαθήματα γίνονται σε έξι εβδομάδες περίπου, δύο φορές τη βδομάδα για να μπορέσουν οι νέοι αυτοί να είναι έτοιμοι για το ταξίδι τους σε Αυστραλία ή Καναδά συνήθως.
Καινούργια προγράμματα για επιχειρήσεις ως απάντηση στην κρίση
ΕΡ: Ποια είναι τα νέα σας προγράμματα για ενήλικες και σε ποιες κατηγορίες απευθύνονται κυρίως;
Επικοινωνιακές Δεξιότητες (‘CommunicationSkills’)
ΑΠ: Τα καινούργια μας προγράμματα απευθύνονται σε κόσμο που εργάζεται σε επιχειρήσεις εμπορικές και σε ιδιώτες επιχειρηματίες που αναγκαστικά χρειάζονται να κάνουν κάποιες αλληλογραφίες σε επίσημο στυλ γλώσσας και χρειάζεται να εκφραστούν σωστά σε γραπτό και προφορικό λόγο. Αυτό καλύπτει το πρόγραμμά μας με τίτλο ‘CommunicationSkills’ (Επικοινωνιακές Δεξιότητες). Σε αυτό το πρόγραμμα δίνουμε έμφαση ακόμα και στη φωνή, στην όλη παρουσίασή μας, στον τρόπο που θα συστηθούμε, που θα πρέπει να κοιτάζουμε τον άλλον στα μάτια (eye contact), να είμαστε χαμογελαστοί και να μεταδίδουμε θετική ενέργεια. Ο τρόπος που θα συστήσεις την επιχείρησή σου σε κάποιον είναι σημαντικός για να πιστέψει σε αυτή. Άρα χρειάζεται να έχεις πειστικότητα και αυτά είναι τα στοιχεία που χρειάζεται ο μικρός επιχειρηματίας να δουλέψει και να εξασκήσει.
Δικτύωση (‘Networking’)
Κάτι επίσης καινούργιο το οποίο κάνουμε είναι το ‘Networking’ (Δικτύωση). Αυτό εφαρμόζεται με την έννοια του να μπορέσει κάποιος να ανοίξει τον επαγγελματικό του κύκλο, πώς να βλέπει ευκαιρίες και να τις αναγνωρίζει, αλλά και να γνωρίσει άτομα με τα οποία μπορεί να συνεργαστεί ή που θα του συστήσουν άλλα άτομα που μπορούν να τον βοηθήσουν επαγγελματικά. Και τώρα σε αυτή την κρίση αυτό είναι που χρειάζεται.
ΕΡ: Έχετε αντιμετωπίσει περιπτώσεις επιχειρηματιών που έκαναν τέτοιου είδους συνεργασίες και βρήκαν τέτοιες λύσεις μέσα στην κρίση για να αναπτύξουν την επιχείρησή τους ή απλά για να επιβιώσουν;
ΑΠ: Ναι διότι αρχίζουν και μαθαίνουν πλέον και να γνωρίζουν άλλους ανθρώπους, ενώ πριν ήταν λίγο κλειστός ο κύκλος τους και έμεναν σε εκείνο τον κύκλο διότι ήταν ασφαλείς. Με το πρόγραμμα του ‘Networking’ προσπαθούμε να βγούμε λίγο πιο έξω από αυτόν τον στενό κύκλο, να γνωρίσουμε κόσμο, που μπορεί να μην έχουν άμεση σχέση με τη δουλειά του καθενός μας. Μπορεί εκείνοι να ξέρουν άλλον κόσμο που μπορεί να βοηθήσει τον καθέναν και αντιστρόφως. Δηλαδή ανοίγουμε ορίζοντες πέραν από τα στενά πλαίσια και προσπαθούμε να βοηθήσουμε αυτούς που ενδιαφέρονται, να σκέφτονται με διαφορετικό τρόπο και να έχουν άλλη προσέγγιση.
Θετική εξέλιξη τα ξενόγλωσσα μεταπτυχιακά στα Δημόσια Πανεπιστήμια
ΕΡ: Έχει ανακοινωθεί απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας για έναρξη ξενόγλωσσων μεταπτυχιακών προγραμμάτων στα Δημόσια Πανεπιστήμια. Πώς πιστεύετε ότι μπορεί αυτή η απόφαση να επηρεάσει τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών;
ΑΠ: Μια τέτοια εξέλιξη νομίζω θα είναι θετική διότι ο καθένας που ενδιαφέρεται να κάνει το πτυχίο του σε μια ξένη γλώσσα, π.χ. την Αγγλική, θα πρέπει να φτάσει σε εκείνο το επίπεδο που να μπορέσει να παρακολουθήσει τα μαθήματα και να διαβάζει τα βιβλία. Ήδη αυτό συμβαίνει με παιδιά που φεύγουν στο εξωτερικό για σπουδές και έρχονται εδώ για να κάνουν GCEs και IELTS. Είναι όμως θετικό για εμάς, τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών.
Διπλά τμήματα λόγω ολοήμερων σχολείων
ΕΡ: Έχετε διαπιστώσει κάποια δυσκολία από μέρους των γονιών στη μεταφορά των παιδιών τους, εξαιτίας της αλλαγής του ωραρίου της δημόσιας υπηρεσίας, σε σημείο που να έχει επηρεάσει την ομαλή λειτουργία του προγράμματος του φροντιστηρίου σας;
ΑΠ: Όταν κάνω το πρόγραμμά μου τον Απρίλη το σκέφτομαι και προσπαθώ να είμαι έτοιμη για το κάθε τι. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ενώ παλιά τα μαθήματα ξεκινούσαν από τις 2.30 μ.μ. για τα μικρά παιδιά, πρέπει τώρα να έχω επιλογή και να έχω για το ίδιο επίπεδο άλλο τμήμα στις 4.30 μ.μ. Δεν θα έλεγα ότι φέτος υπήρξε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με την αλλαγή του ωραρίου των δημοσίων υπαλλήλων, γιατί συνήθως τα παιδιά των γονιών που εργάζονται απογεύματα τα μεταφέρουν οι παππούδες. Εκεί όμως που επηρεαζόμαστε περισσότερο είναι με τη λειτουργία των ολοήμερων σχολείων γι’ αυτό αναγκαζόμαστε να κάνουμε τα διπλά τμήματα, κάτι που παλιά δεν υπήρχε.
Διαδραστικός ο σύγχρονος τρόπος διδασκαλίας της αγγλικής γλώσσας
ΕΡ: Ποιες είναι οι σύγχρονες μέθοδοι διδασκαλίας της αγγλικής γλώσσας που χρησιμοποιούνται σήμερα και εφαρμόζονται και στο δικό σας φροντιστήριο;
ΑΠ: Εφαρμόζουμε τον διαδραστικό τρόπο διδασκαλίας, με τον οποίο τα παιδιά βλέπουν διάφορα πράγματα από τον προβολέα (projector), ή βάζουμε τα παιδιά να σηκώνονται από τα θρανία τους και συμμετέχουν διαδραστικά στο μάθημα. Είναι ωραίο αυτό γιατί ξεπερνά τον συμβατικό τρόπο διδασκαλίας όπου τα παιδιά κάθονται πάντα πίσω από τα θρανία και ο καθηγητής μπροστά στην έδρα. Έτσι αλλάζει λίγο το σχέδιο της τάξης και υπάρχει διαδραστικότητα. Στα βιβλία δεν έχει αλλάξει κάτι στο σύστημα τα τελευταία πέντε – έξι χρόνια. Η διαφορά είναι ότι τώρα υπάρχει πάντα ένας υπολογιστής, τον οποίο χρησιμοποιούμε για να εφαρμόσουμε το διαδραστικό μέρος του μαθήματος και στο οποίο αφιερώνουμε συνήθως ένα τέταρτο της ώρας.
Να μην πάθουμε όπως πρόβλεψε ο Orwell
ΕΡ: Ποια πιστεύετε ότι είναι τα υπέρ και τα κατά της χρήσης σύγχρονων τεχνολογιών και ίντερνετ από τα παιδιά για την εκπαίδευσή τους;
ΑΠ: Είναι ένα άλλο εργαλείο. Δεν είναι κάτι που πιστεύω ότι πρέπει να πάρει πρώτη θέση. Πιστεύω ότι χρειάζεται ο καθηγητής, το ανθρώπινο στοιχείο, και αυτό θέλουμε να επικρατήσει διότι, στο τέλος θα πάθουμε όπως προέβλεπε ο συγγραφέας George Orwell, ότι γινόμαστε περισσότερο ρομπότ παρά άνθρωποι. Αυτό δεν το θέλουμε καθόλου εμείς οι εκπαιδευτικοί. Άρα εγώ είμαι πάρα πολύ προσεκτική και είναι κάτι το οποίο λέω και στους καθηγητές μου, ότι δεν θέλω το διαδραστικό μέρος, τον υπολογιστή, την τεχνολογία, να πάρουν την πρώτη θέση. Δεν πρέπει να είναι έτσι. Πρέπει να έχουμε το ανθρώπινο στοιχείο κυρίαρχο, να προσεγγίσουμε τα παιδιά, να βλέπουμε το κάθε παιδί σαν άτομο και να βοηθούμε με διαφορετικούς τρόπους διδασκαλίας αυτά που έχουν μαθησιακά προβλήματα. Πολύ σημαντικός επίσης είναι ο ομαδικός τρόπος εργασίας (group work) μέσα από τον οποίο το κάθε παιδί μπορεί να συνεργαστεί με άλλα παιδιά μέσα στην ομάδα, κάτι το οποίο η τεχνολογία δυστυχώς δεν το προσφέρει. Είναι ένα εργαλείο, ένας τρόπος εκμάθησης, αλλά μέχρι ενός σημείου.
Η ξένη γλώσσα κάνει το παιδί πολύ πιο κοινωνικό
ΕΡ: Ποιες εφαρμογές έχει η αγγλική γλώσσα στην κοινωνική ζωή και τις δραστηριότητες των μαθητών σας;
ΑΠ: Η ξένη γλώσσα, όποια κι αν είναι αυτή, κάνει το παιδί πολύ πιο κοινωνικό, του προσδίδει αυτοπεποίθηση και αυτή μεταδίδεται. Δηλαδή αν συγκρίνω τα παιδιά της Κύπρου τώρα με τα παιδιά του ’72 - και πάω πίσω πολλά χρόνια – πριν την εισβολή, βλέπω ότι εξελίχθηκαν πάρα πολύ, ξέρουν τα πάντα, έρχονται σε επαφή με άλλες χώρες, όπως την Αμερική, την Αγγλία, τη Γαλλία. Τα παιδιά πια μιλάνε, λένε τη γνώμη τους και εκφράζονται χωρίς να φοβούνται, κάτι που μου αρέσει γατί μου θυμίζει τα ‘εγγλεζάκια’ που δίδασκα παλιά και βλέπω ότι τώρα αυτό συμβαίνει και με τα δικά μας παιδιά. Ενώ παλαιότερα ήταν «πολύ εύκολο» να διδάξεις σε παιδιά γιατί δεν εκφράζονταν, δεν μιλούσαν και ήταν πολύ υπάκουα, κάτι που χρειάζεται μέχρι ενός σημείου, αλλά θέλεις να υπάρχει και προσωπικότητα από μέρους των παιδιών. Νομίζω ότι στην κοινωνία που είμαστε χρειάζεται τα παιδιά να κρατήσουν τον εαυτό τους και να έχουν αυτή την αυτοπεποίθηση, να είναι ανοιχτόκαρδοι, εκφραστικοί, άφοβοι, να μπορούν να μιλούν, να έχουν τις ιδέες τους και να είναι ανεξάρτητοι.
Στις δραστηριότητές τους γενικά έχω παρατηρήσει ότι οι μαθητές αναπτύσσουν πιο εύκολα σχέσεις με παιδιά από άλλες χώρες. Εάν δεν ήξεραν καλά τα αγγλικά θα φοβούνταν να μιλήσουν, θα ένιωθαν κάποια αμηχανία, ένα μειονέκτημα τελοσπάντων. Αυτά τα παιδιά επειδή μαθαίνουν σε πολύ καλό επίπεδο τα αγγλικά τους δεν έχουν το φόβο να συναναστραφούν και να μιλήσουν με παιδιά αγγλόφωνα. Έτσι νιώθουν και οι ίδιοι ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους, ότι τα καταφέρνουν χωρίς να έχουν πρόβλημα, και νομίζω ότι δίνουμε και άλλη εικόνα και για την Κύπρο. Χαίρομαι κυρίως για μαθητές μου που ασχολούνται είτε με αθλήματα, είτε με τα καλλιτεχνικά και εκπροσωπούν τη χώρα τους σε διάφορους διαγωνισμούς στην Κύπρο και το εξωτερικό, όπως τον Άγγελο Σακκαλή για παράδειγμα (χάλκινο μετάλλιο στο «Εθνικό Πρωτάθλημα Βελιγραδίου Κανόε/Καγιάκ») ή την Ιωάννα Γεωργίου που τραγουδά σε χορωδία η οποία συμμετέχει σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ και εκπροσωπεί τη χώρα μας.
Χωρίς να ξεχνούμε τις ρίζες μας
Εξίσου σημαντικά είναι και τα προγράμματα ανταλλαγών μαθητών και διαπολιτισμικά προγράμματα που κάνουν τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια, γιατί η Κύπρος πρέπει να έχει μια καλή εικόνα στο εξωτερικό. Αυτός είναι ένας τρόπος να τα προωθήσουμε. Πρέπει όμως να είμαστε προσεκτικοί. Δεν σημαίνει ότι θα ξεχάσουμε το ποιοι είμαστε, και είναι κάτι που λέω και στα παιδιά, ότι την ξένη γλώσσα τη χρησιμοποιούμε σαν εργαλείο για να πάμε μπροστά και να μας προωθήσει στο εξωτερικό. Αυτό δε σημαίνει ότι γινόμαστε Αμερικάνοι και Άγγλοι. Δεν είναι αυτό που θέλουμε και δεν πρέπει να ξεχνούμε τις ρίζες μας, ότι έχουμε κι εμείς κουλτούρα και έχουμε πολλή παράδοση και ιστορία. Γιατί η παγκοσμιοποίηση που προωθείται έχει τα θετικά αλλά έχει και τα αρνητικά της. Έτσι είναι κάτι το οποίο προσπαθώ να το μεταδώσω στα παιδιά.
