ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΥΡΙΝΙΔΗ*
Μετά από αρκετούς μήνες στασιμότητας στο Εθνικό μας θέμα, η κινητικότητα των τελευταίων ημερών μας προϊδεάζουν για την απαρχή άλλης μιας προσπάθειας εξεύρεσης λύσης του Κυπριακού ζητήματος, διαφορετικής κατά την άποψη μου από όλες τις προηγούμενες.
Η πρόσφατη επίσκεψη του ΠτΔ στις ΗΠΑ για την προσφώνηση της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ συνοδεύτηκε από τη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η οποία θα επιτρέψει στον μεν Ελληνοκύπριο διαπραγματευτή να συναντηθεί με την τουρκική κυβέρνηση και στον δε Τουρκοκύπριο διαπραγματευτή με την ελληνική κυβέρνηση. Αυτή η συμφωνία, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, έφερε αντιδράσεις στο εσωτερικό μέτωπο. Κάποιοι θεωρούν πως με αυτή τη συνάντηση οδηγούμαστε σε τετραμερή διάσκεψη, κάτι που είναι από όλους απευκταίο. Άλλωστε για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να υπάρξει η σύμφωνη γνώμη τόσο της δικής μας πλευράς όσο και της Ελλάδας, κάτι που έχει ξεκαθαριστεί πως δεν πρόκειται να γίνει.
Μια πιο προσεχτική ανάλυση της συμφωνίας αυτής, μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως, εάν αυτή αξιοποιηθεί σωστά, θα μας οδηγήσει στο ζητούμενο για την δική μας πλευρά, που δεν είναι άλλο από το να εμπλέξουμε την Τουρκία στην διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού. Πάγια μας θέση είναι πως το κλειδί της λύσης βρίσκεται στην Τουρκία και θα πρέπει να βρούμε όλους εκείνους τους τρόπους η κατοχική δύναμη να εμπλακεί στη διαδικασία για να μπορέσει να πληρώνει και το κόστος της δικής της αδιάλλακτης στάσης.
Οι σωστοί χειρισμοί του ΠτΔ, η πρόταση για την Αμμόχωστο, η επιθετική εξωτερική πολιτική καθώς και ο διορισμός διαπραγματευτήέφεραν την πλευρά μας ένα βήμα μπροστά από την Τουρκία μετά από αρκετό καιρό. Την ίδια ώρα ο διορισμός διαπραγματευτών εξανέμισε τις όποιες ανησυχίες, είτε για υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, είτε για αναβάθμιση του κατοχικού καθεστώτος στην περίπτωση των συναντήσεων που θα προκύψουν μετά τη συμφωνία Ελλάδας και Τουρκίας.
Οποιαδήποτε προσπάθεια λύσης είναι καλοδεχούμενη. Το σημαντικότερο στην επίλυση του Κυπριακού είναι να αντιμετωπιστούν οι ανησυχίες της Ελληνοκυπριακής πλευράς. Η δική μας πλευρά καλείται να συμφωνήσει στον ιστορικό συμβιβασμό εκείνο που θα επιτρέψει στον Κυπριακό Ελληνισμό να διατηρηθεί στην γη των προγόνων του.
Η αναγκαιότητα επίλυσης του Κυπριακού είναι συνυφασμένη με την εθνική μας επιβίωση. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας πως όσο συνεχίζεται η κατοχή τόσο τα σχέδια της Τουρκίας για ολοκληρωτική τουρκοποίηση της Κύπρου προχωράνε.
Οι χειρισμοί της πολιτική μας ηγεσίας στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων πρέπει να είναι προσεχτικοί. Πρέπει να αφουγκραστούν τις ανησυχίες του λαού μας αλλά και να μην κλείσουν τα αυτιά τουςστις φωνές εκείνες που εναντιώνονται ακόμα και στη μορφή της λύσης. Αυτή η εναντίωση καλλιεργείται και μεγαλώνει όσο υπάρχουν προτάσεις ή συμφωνία σε προτάσεις που νομιμοποιούν καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή χειρότερα νομιμοποίηση εγκλημάτων πολέμων.
Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η επίλυση του Κυπριακού επείγει, αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα δεχτούμε την όποια λύση για χάρη της επανένωσης του τόπου. Η διατήρηση του σημερινούstatusquo υποθηκεύει το μέλλον αυτού του τόπου, αλλά τυχόν αποδοχή μιας κακής λύσης θα θέσει το χρονοδιάγραμμα εξαφάνισης του Ελληνισμού από το νησί, αφού επιλογή επιστροφής στην προ λύσης κατάστασης δε θα έχουμε!
Η έναρξη των συνομιλιών θα απαιτήσει πρώτα τη συμφωνία τόσο στη βάση λύσης όσο και στη διαδικασία που θα ακολουθηθεί, κάτι που προμηνύεται πως θα αναδείξει μεγάλες διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών. Η συμφωνία στη βάση λύσης, αλλά και στη διαδικασία που θα ακολουθηθεί θα κρίνει ίσως και τη θετική κατάληξη της όλης διαδικασίας. Πρέπει να αποφύγουμε την ένταξη μας σε μια διαδικασία στην οποία μόνο η Τουρκία έχει να κερδίσει, λάθος που πράξαμε στο παρελθόν.
Κανείς δεν μπορεί να πει πως αυτή η διαδικασία που δειλά δειλά ξεκινάει θα επιφέρει την πολυπόθητη λύση. Ας ελπίσουμε πως τα λάθη του παρελθόντος θα μας επιτρέψουν να γίνουμε σοφότεροι και με εθνική ομοψυχία να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία και τις ορέξεις της.
*Μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής Φ.Π.Κ. ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ
