Με αφορμή το μανιφέστο του ΕΛΚ


ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ*

Το Μανιφέστο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που εγκρίθηκε πρόσφατα στο Δουβλίνο αναφέρεται ρητά στην Κύπρο και στην προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού και ορίζει ότι η λύση πρέπει να είναι συμβατή με τις αρχές και τις αξίες επί των οποίων είναι εδραιωμένη η ΕΕ. Βεβαίως το  Κυπριακό είναι μείζον Ευρωπαϊκό πρόβλημα, αλλά για δεκαετίες οι Ευρωπαίοι αφέθηκαν σε μείζονα άγνοια γι αυτό και οι Κύπριοι επιμένουν να περπατούν με τα ξυλοπόδαρα ενός νόθου και ασύντακτου και εκσυγχρονιστικού ευσεβοποθισμού.  Συνεπώς, δουλειά του  Ευρωπαϊκού  Κοινοβουλίου δεν είναι να λύσει το Κυπριακό αλλά να καθορίσει τις αρχές και αξίες επί των οποίων στηρίζεται η ΕΕ.

Το ΕΚ αναγνωρίζει επιτέλους ότι το Κυπριακό είναι ζήτημα παράνομης εισβολής,  κατοχής και παραβίασης κανόνων του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου, η οποία συνδυαζόμενη  με την έλλειψη ισχύος οδηγεί στον κίνδυνο είτε επιβολής απαράδεκτης λύσης είτε σε αδιέξοδα.

Στηρίζουμε τις συνομιλίες που διεξάγονται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, αλλά διαπιστώνουμε ότι ο αρχικός φρενήρης ενθουσιασμός υποχωρεί, και ένα μούδιασμα αρχίζει να διακατέχει την κοινή γνώμη. Ο πολύς κόσμος αναρωτιέται αν  έχει σχέδιο Βήτα η πλευρά μας.

Ορθώς ζητήθηκε η παρουσία Ευρωπαίου παρατηρητή στις συνομιλίες, ο οποίος θα καταγράφει τις αποκλίσεις από τις βασικές αρχές και θεμελιώδεις αξίες επί των οποίων εδράζεται η ΕΕ, στις προτάσεις που καταθέτει η κάθε πλευρά. Επί του παρόντος , οι Τούρκοι δεν αποδέχονται την συμμετοχή του στις συνομιλίες, ούτε καν ως απλή φυσική παρουσία, που μόνο θα ακούει. Φυσικά, αν οι προτάσεις τής κάθε πλευράς, έστω και αν παραβιάζουν τις αρχές και αξίες της ΕΕ, γίνουν αποδεκτές σε μια τελική λύση, τότε θα γίνουν τμήμα του κεκτημένου. Πάντως είναι σημαντική εξέλιξη πως  στο κοινό ανακοινωθέν υπάρχει αναφορά στο ότι η όποια λύση θα πρέπει να βασίζεται στις αρχές και αξίες της ΕΕ. Η αποδεκτή από την πλευρά μας ΔΔΟ χαρακτηρίστηκε άπειρες φορές από όλους τους πολιτικούς ως λίαν οδυνηρός και έσχατος συμβιβασμός. Τι άλλη υποχώρηση να κάνουμε για να φτάσουμε σε λύση; 

Συνεπώς πρέπει να θέσουμε ζήτημα ελαχίστων θέσεων στην ΕΕ και στον παρατηρητή. Οι συνομιλίες συνεχίζουν να διεξάγονται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Αλλά ο   εκπρόσωπος του ΟΗΕ Αλεξάντερ Ντάουνερ  έφτασε στο σημείο να  εκφράζει πεντακάθαρα τις τουρκικές θέσεις, γι αυτό και εξεδιώχθη. Η κατάσταση στην Κύπρο μετά την πολεμική  τουρκική επιχείρηση, συνιστά βιασμό του νομικού και πολιτικού μας πολιτισμού, του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος αρχών και αξιών  μας. Και της Δημοκρατίας. Έκτοτε η κατοχή συνεχίζεται με αδιάλειπτες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δηλαδή των πυλώνων επί των οποίων είναι θεμελιωμένη η ΕΕ:

 Η στέρηση Ελευθερίας διακίνησης  ανθρώπων και κεφαλαίων, του δικαιώματος  της ελεύθερης εγκατάστασης και του δικαιώματος περιουσίας, η άρνηση χορήγησης πληροφοριών για την τύχη αγνοουμένων ατόμων, το έγκλημα του εποικισμού,  η δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού, η αλλαγή  των ονομάτων  χωριών, πόλεων και περιοχών  από αρχαιοτάτων χρόνων Ελληνικών τόπων, η καταστροφή της αισθητικής και του περιβάλλοντος, αυτό είναι το σημερινό στάτους κβο.

Η Τουρκία κατέχει έδαφος  της ΕΕ. Στην βάση αυτής τη απλής και αδιαμφισβήτητης πραγματικότητας, καθίσταται κατανοητό πως το Κυπριακό είναι πρόβλημα της Ευρώπης και ο Κυπριακός λαός στο σύνολο του, Έλληνες και Τούρκοι,  στερούνται των ανθρωπίνων τους δικαιωμάτων, από την στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας, η οποία παραβιάζει όλες οι θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ.

Η  ΕΕ έχει ενσωματώσει στο δικό της σύστημα δικαίου, τις συνθήκες σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και είναι υποχρεωμένη να τις υπερασπίζεται αυτεπάγγελτα και να υπερασπίζεται πάντα έχοντα έννομο συμφέρον να διεκδικεί τα δικαιώματά του.

Υπάρχει ένα μεγάλο νομικό πλαίσιο που καθορίζει τη μορφή του Κυπριακού προβλήματος ως προβλήματος παράνομης στρατιωτικής εισβολής και κατοχής και όχι ως μιας απλής δικοινοτικής διένεξης, όπως η Τουρκία θέλει να το εμφανίζει για να αθωώνεται.

Υπάρχει μια σειρά τουρκικών δεσμεύσεων που λήφθηκαν από την ίδια την ΕΕ. Μια τέτοια απόφαση είναι αυτή της  δήλωσης της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005, επί τη βάσει της οποίας, η αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι προϋπόθεση και για την ομαλή εξέλιξη της τουρκικής ενταξιακής πορείας, τόσο για την πλήρη ένταξη, όσο και για ειδική σχέση. Σε επόμενες αποφάσεις του, το Συμβούλιο  καθορίζει ρητώς ότι αν η Τουρκία δεν εφαρμόσει άμεσα τις υποχρεώσεις, θα αντιμετωπίσει προβλήματα η ενταξιακή της διαδικασία.

Ωστόσο,  η δήλωση ως τμήμα του κοινοτικού κεκτημένου και ως τουρκική νομική και πολιτική υποχρέωση αποδυναμώθηκε διότι δεν την χρησιμοποιήσαμε  ποτέ.

Τώρα βρίσκονται σε εξέλιξη συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού.

Στηρίζουμε τις συνομιλίες και ελπίζουμε ότι θα φθάσουν στην λύση του Κυπριακού προβλήματος. Εντούτοις,  ο κύριος Οζερσάι επιμένει να μας απογοητεύει και υποχρεώνει τον κύριο Μαυρογιάννη να κάνει δηλώσεις που αποκαθιστούν την αλήθεια  και τονίζουν την κακοπιστία της τουρκικής πλευράς και την επιμονή της σε αποκλίσεις από το κοινό ανακοινωθέν, όπως κατηγορηματικά  δήλωσε  ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Η εκπόνηση εναλλακτικών σεναρίων στρατηγικής, επιβάλλεται από την ίδια την τουρκική πολιτική και τους εκβιασμούς του Οζερσάι ότι αν δεν υποκύψουμε θα οδηγηθούμε σε ναυάγιο.

Θα μπορούσαμε να είχαμε απαιτήσει  το νομικό  πλαίσιο και η νομική βάση των συνομιλιών να είναι αυτή που καθορίζεται από την ΕΕ. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Δηλαδή το πρωτόκολλο 10, το οποίο προνοεί την ένταξη ολόκληρης της Κύπρου στην ΕΕ, ολόκληρης της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ενιαίου κράτους και την δήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005, που αξιώνει  την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Άγκυρα ως προϋπόθεση για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και την τελική της ένταξη. Η αντιδήλωση είναι αναπόσπαστο τμήμα του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Αυτά τα διπλωματικά και νομικά εργαλεία, μπορούσαν  να αποτελέσουν και δόρυ κα ασπίδα για την Κύπρο. Σε αυτά προστίθεται     το πάγωμα οκτώ τουρκικών ενταξιακών κεφαλαίων κατόπιν απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου  επειδή η Άγκυρα δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της προς την Κυπριακή Δημοκρατία.

Όπως είπα, το νομικό και πολιτικό  πλαίσιο της ΕΕ για την Κύπρο,  αποτελεί τμήμα του κοινοτικού κεκτημένου.  Αυτό είναι ένα ισχυρότατο όπλο το οποίο διαθέτουμε. Δηλαδή διαθέτουμε  την πολιτική και νομική στήριξη της  ΕΕ, περί της αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας, που σημαίνει ταυτοχρόνως και την από-αναγνώριση του ψευδοκράτους από την Τουρκία!

*Ευρωβουλευτού ΔΗΣΥ-ΕΛΚ

 




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










110