Με τίτλο «Ψυχοσωματικές Διαταραχές, το Άγχος Υγείας και άλλες Σωματόμορφες Διαταραχές»
Με μεγάλη επιτυχία και με τη συμμετοχή περισσότερων από 80 συνέδρων από την Κύπρο, την Ελλάδα και την Γερμανία πραγματοποιήθηκε στις 24- 25 Οκτωβρίου 2016, το Διεθνές Συνέδριο με τίτλο, «Ψυχοσωματικές Διαταραχές, το Άγχος Υγείας και άλλες Σωματόμορφες Διαταραχές» (’Somatization, Health Anxiety and other Psychosomatic Difficulties: Case Formulation and Treatment from Psychodynamic and Cognitive-Behavioral Perspectives”).
Το Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Πανεπιστημιούπολη, διοργανώθηκε από το Εργαστήριο Κλινικής Ψυχολογίας και Ψυχοφυσιολογίας του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, σε συνεργασία με το Σύνδεσμο Ψυχολόγων Κύπρου και μαζί με ομάδα διακεκριμένων ψυχιάτρων και ψυχολόγων που εργάζονται στη Γερμανία. Το Συνέδριο προσφώνησε ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου, Καθηγητής Κωνσταντίνος Χριστοφίδης.
Στόχος του Διεθνούς Συνεδρίου ήταν η κατανόηση της αιτιολογίας και συντήρησης των ψυχοσωματικών συμπτωμάτων και σωματόμορφων διαταραχών και η συζήτηση γύρω από προσεγγίσεις ψυχολογικής θεραπείας. Οι στόχοι αυτοί εντάσσονται στις ευρύτερες επιδιώξεις του Εργαστηρίου Κλινικής Ψυχολογίας και Ψυχοφυσιολογίας του Τμήματος Ψυχολογίας, υπό τη διεύθυνση της Αναπληρώτριας Καθηγήτριας και Προέδρου του Τμήματος Ψυχολογίας Γεωργίας Παναγιώτου, για κατανόηση της αιτιολογίας των ψυχικών διαταραχών και της ανάπτυξης επιστημονικά υποστηριζόμενων θεραπευτικών παρεμβάσεων.
Μεγάλο το κοινωνικό κόστος των ψυχικών διαταραχών
Οι ψυχικές διαταραχές, λόγω της μεγάλης τους συχνότητας, επιφέρουν τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει υπολογίσει ότι ευθύνονται για το 28% του κόστους όλων των Μη Μεταδοτικών Ασθενειών. Στην Ευρώπη, οι ψυχικές διαταραχές το 2010 υπολογίστηκε ότι κόστισαν €523.3 δισεκατομμύρια ευρώ. Για τους λόγους αυτούς, αλλά και λόγω της ψυχικής οδύνης και δυσλειτουργίας που προκαλούν σε άτομα όλων των ηλικιών και τις οικογένειες τους, η κατανόηση και αντιμετώπιση τους αποτελούν σημαντικό στρατηγικό στόχο για τα Ευρωπαϊκά Κράτη.
Συγκεκριμένα, οι διαταραχές που εντάσσονται στην κατηγορία των Σωματόμορφων Διαταραχών (που περιλαμβάνουν τη Διαταραχή Σωματικών Συμπτωμάτων – πρώην Σωματοποιητική Διαταραχή, την Διαταραχή Άγχους Σχετικά με τις Ασθένειες, πρώην Υποχονδρίαση, κ.ά.) επηρεάζουν ένα σημαντικό ποσοστό του γενικού πληθυσμού που φτάνει το 15% σε χώρες όπου υπάρχουν επιδημιολογικά στοιχεία. Οι εν λόγω διαταραχές επιβαρύνουν σημαντικά τα Συστήματα Υγείας των κρατών αφού οι πάσχοντες προστρέχουν συχνά σε ιατρούς για διάγνωση και καθησυχασμό, ενώ η αβεβαιότητα γύρω από την αιτία των συμπτωμάτων τους οδηγεί στη συνταγογράφηση πολλαπλών, διαγνωστικών εξετάσεων. Οι διαταραχές είναι ανθεκτικές στη ψυχολογική θεραπεία, αφού οι πάσχοντες συχνά δεν αντιλαμβάνονται τα ψυχολογικά αίτια των συμπτωμάτων τους που ακολουθούν χρόνια πορεία. Για τους λόγους αυτούς, η κατανόηση τους και η ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών θεραπειών κρίνεται ως ιδιαίτερα σημαντική.
Ανάμεσα στους προσκεκλημένους ομιλητές του Συνεδρίου ήταν η Ομότιμη Καθηγήτρια Marianne Leuzinger-Bohleber, Διευθύντρια του Ψυχαναλυτικού Ινστιτούτου «Sigmund Freud» στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας και ο Δρ. Werner Bohleber, Ψυχαναλυτής, Εκδότης του Περιοδικού Psyche (psychoanalytische Zeitschrift), στη Γερμανία. Και οι δύο έχουν βραβευθεί διεθνώς για τη συνεισφορά τους στη Ψυχαναλυτική θεωρία. Tη Γνωστική-Συμπεριφορική σκοπιά ως προς την κατανόηση των διαταραχών αυτών πρόσφεραν με τις δικές τους παρουσιάσεις, η Επίκουρη Καθηγήτρια, Μαρία Καρεκλά και η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος Ψυχολογίας, Γεωργία Παναγιώτου.
Το συνέδριο είχε την ιδιαιτερότητα να αναδείξει δύο ή και περισσότερες διαφορετικές φιλοσοφικές και θεωρητικές προσεγγίσεις γύρω από τη ψυχοπαθολογία, ενθαρρύνοντας ένα επιστημονικό διάλογο, εμπλουτισμένο από τη κλινική εμπειρία. Επιπλέον η προσέγγιση του συνεδρίου ήταν αντιπροσωπευτική του σύγχρονου μοντέλου εκπαίδευσης στην Κλινική Ψυχολογία με το να συνδυάζει την κλινική επιστήμη με την κλινική πράξη. Η διημερίδα περιελάμβανε αριθμό συζητήσεων κλινικών περιστατικών από τους ίδιους τους κλινικούς επιστήμονες, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους ειδικευόμενους λειτουργούς υγείας και νέους επαγγελματίες να μάθουν μέσα από τη σύνθεση της θεωρίας με την κλινική πράξη.
