Μεταρρύθμιση διαδικασιών προσλήψεων και προαγωγών


ΤΟΥ ΔΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗ ΒΙΟΛΑΡΗ*

Γίνεται πολλή συζήτηση για τα πιο πάνω θέματα σε μια προσπάθεια της Πολιτείας να αντικαταστήσει τον κατάλογο διοριστέων και γενικότερα την πρακτική που μέχρι τώρα ακολουθείται.

Θεωρητικά η προσπάθεια αυτή δεν μπορεί παρά να μας βρίσκει σύμφωνους,  όμως υπάρχουν κάποια επί μέρους θέματα τα οποία πιστεύουμε χρήζουν περαιτέρω προσοχής.

Είμαστε της άποψης ότι η σταδιακή καθολική εξέταση όλων των καθηγητών / διδασκάλων σε κάποιο βαθμό μειώνει, όχι τόσο τους υποψηφίους,  όσο τα ιδρύματα τα οποία χορήγησαν τα πτυχία.

Καταλαβαίνουμε τον λόγο που προτάθηκε αυτό, που προφανώς έχει να κάνει με το ότι χρειάζεται επιβεβαίωση ότι ο καθηγητής / διδάσκαλος ενημερώνεται και παρακολουθεί τις εξελίξεις του κλάδου του, όμως αντί εξετάσεων αυτό θα μπορούσε να γίνεται με υποχρέωση παρακολούθησης συνεδρίων, σεμιναρίων κλπ και την μοριοδότηση όσων θα έχουν συγγράψει βιβλία, επιστημονικά άρθρα, ή ανάπτυξαν δράσεις ανά περίπτωση.

Επιπρόσθετα, για τους καθηγητές / διδασκάλους, που ήδη είναι τοποθετημένοι σε σχολεία, να καθιερωθεί η ανά έτος αξιολόγηση τους, τόσο από τους μαθητές όσο και από συναδέλφους τους, ακόμη και από τούς γονείς,  με ένα τρόπο που θα διασφαλίζει τη διαφάνεια και θα αποκλείει την εσκεμμένη εύνοια.

Επιπλέον η σταδιακή κατάργηση του καταλόγου διοριστέων θέτει σε μειονεκτική θέση όσους αποφοίτησαν πριν κάποια χρόνια και ήδη περίμεναν διορισμό ο οποίος δεν πραγματοποιήθηκε, όχι λόγο δικής τους υπαιτιότητας, αλλά λόγο ελλιπούς ζήτησης εκπαιδευτικών του κλάδου τους.

Ένα ακόμη βασικότατο σημείο είναι πως σε αντίθεση με τα ιδιωτικά σχολεία, όπου τυχόν συνεχές ανεπαρκές ενδιαφέρον και συνεχή άσχημα αποτελέσματα ενός καθηγητή ή διδασκάλου εξυπακούουν την απόλυση του, στα δημόσια σχολεία, λόγο της μονιμότητας, αυτό σπανιότατα γίνεται και όταν γίνεται δεν έχει να κάνει με την ακαδημαϊκή επάρκεια.

Η Πολιτεία οφείλει να εισαγάγει στόχους οι οποίοι μπορούν να είναι όσο το δυνατόν μετρήσιμοι και να συνυπολογίζονται στη συνέχιση της υπηρεσίας κάποιου.

Δεν χρειάζεται ν ‘ανακαλύψουμε τον τροχό’ διότι το έχουν ήδη κάνει άλλοι πολύ πριν από εμάς.

Αυτό που χρειάζεται είναι να συνηδειτοποιοησουμε πως οι καθηγητές και διδάσκαλοι έχουν στα χέρια τους τα παιδιά, δηλαδή το μέλλον αυτού του τόπου, και ότι μόνο αν αξίζουν δικαιούνται να είναι στα σχολεία.

*Οικονομολόγος - Ακαδημαϊκός Διευθυντής – City Unity College




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










256