ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΠΑΡΡΗ*
Παρά το γεγονός ότι σχετικά με το θέμα είχα επισημάνει σε προηγούμενο άρθρο τον κίνδυνο αδικιών εξαιτίας της υιοθέτησης νέων τακτικών και διαφορετικών ερμηνειών της νομοθεσίας, εντούτοις αυτές δεν απεφεύχθησαν, αντίθετα οι μεταθέσεις επιβεβαίωσαν τους φόβους.
Δυστυχώς συνάδελφοι Διευθυντές, αλλά και Β.Δ.Α΄ και Β.Δ έχουν μετατεθεί ενώ έχουν πολύ περισσότερες μονάδες από άλλους συναδέλφους, με το επιχείρημα της μη υπηρεσίας εκτός έδρας στη θέση. Παρόλο που η ΕΕΥ δηλώνει ότι καλύπτεται από τη νομοθεσία, αυτό δε φαίνεται ούτε έχουν πειστεί οι συνάδελφοι. Αν αυτό είναι νομικά κατοχυρωμένο δε θα ’πρεπε όταν κάποιος προάγεται να ενημερώνεται γι’ αυτή την πρόνοια της νομοθεσίας, ώστε να καθορίσει την πορεία του; Αντίθετα οι συνολικές μονάδες του κάθε εκπαιδευτικού όπως αυτές προστίθενται από την ώρα που διορίζεται μέχρι την τελευταία του προαγωγή, είναι το μόνο αντικειμενικό και αδιαμφισβήτητο κριτήριο. Τώρα λοιπόν έγιναν οι προαγωγές και ακολουθεί περίοδος ενστάσεων και αναστατώσεων στα Σχολεία. Ελπίζω ότι οι προαγωγές που όπως φαίνεται θα γίνουν, θα δώσουν κάποια λύση στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε και ίσως δώσουν και την ευκαιρία στη ΕΕΥ για επανόρθωση.
Είναι σύνηθες φαινόμενο στην Κύπρο ιδιαίτερα στην εκπαίδευση να νοιαζόμαστε πρωτίστως για ικανοποίηση την κανονισμών, παρά για αυτό που είναι Εκπαιδευτικά σωστό για το Σχολείο και για τα παιδιά.
Η τυφλή προσήλωση σ’ αυτή την πρακτική με την κάλυψη ότι μου το επιτρέπει αυτό η νομοθεσία, θα βλάψει τα Σχολεία, αφού θα έχουμε συνεχή αλλαγή Διευθυντών κυρίως, αφού κανείς δε θα παραμένει σε ένα Σχολείο πέραν των 2 ή 3 χρόνων.
Είναι σ’ όλους γνωστό και αυτονόητο στην Εκπαιδευτική Διοίκηση ότι η συνεχής αλλαγή της Διεύθυνσης δεν προωθεί την πρόοδο, την ανάπτυξη, τη βελτίωση των Σχολείων ούτε βοηθά στην εμπέδωση μιας κουλτούρας. Η αποτελεσματικότητα και η προσφορά του Διευθυντή αυξάνεται μετά το 3ο - 4ο έτος υπηρεσίας του στο ίδιο Σχολείο. Καθόλου λοιπόν δε λαμβάνεται υπόψη το Εκπαιδευτικά σωστό και ωφέλιμο.
Ασφαλώς δεν πρέπει να παραγνωρίζεται η ανθρώπινη πλευρά των πραγμάτων, δεν πρέπει άλλοι να είναι για χρόνια εκτός, και άλλοι να είναι αμετακίνητοι στις πόλεις. Ας βρούμε λοιπόν την ισορροπία για να μην αδικείται κανένας. Ας μελετήσουμε ένα συνδυασμό συνολικών μονάδων και χρόνων εκτός έδρας.
Για να το καταφέρουμε αυτό πρωτίστως πρέπει να εντοπίσουμε τις αδικίες και τις απάτες που βασικά δημιούργησαν και το σημερινό πρόβλημα. Δυστυχώς τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχουμε οι ίδιοι οι Εκπαιδευτικοί. Προκειμένου να βολευτούμε, δε διστάζουμε να αδικήσουμε άλλους έντιμους συναδέλφους χρησιμοποιώντας ψέματα και απάτες. Εννοώ τις δηλώσεις ψεύτικης έδρας για να μαζεύουν μονάδες και τα ψεύτικα πιστοποιητικά για ασθένειες και αναπηρίες. Για κάποιο «ανεξήγητο» λόγο, μόλις κάποιος προαχθεί του τυχαίνουν όλες οι ασθένειες και παθαίνει κάθε λογής αναπηρίες. Αυτό ονομάζεται απάτη και ανήθικη συμπεριφορά.
Ευθύνη όμως έχουν και οι Ιατροί που αποτελούν τα Ιατροσυμβούλια για την ευκολία με την οποία δίδουν τα πιστοποιητικά ασθενειών. Τι λέει ο Ιατρικός σύλλογος γι αυτό; Ευθύνη βέβαια έχει και η ΟΕΛΜΕΚ που αρκετά γνωρίζει, αλλά τα καλύπτει ή σιωπά. Οφείλει να πάρει θέση και να τη δημοσιοποιήσει. Η σιωπή και η συγκάλυψη απάτης είναι συνενοχή και ασφαλώς δεν αποτελεί συναδελφική αλληλεγγύη. Ούτε η ΕΕΥ δεν απενοχοποιείται δηλώνοντας ότι αδυνατούμε να κάνουμε κάτι αφού τους καλύπτει η ΟΕΛΜΕΚ και τα Ιατροσυμβούλια. Μπορεί να κάνει κάτι, μπορεί να ερευνήσει, μπορεί να διορθώσει, μπορεί να δεσμεύσει τον υποψήφιο προαγωγής για την υποχρέωση υπηρεσίας εκτός έδρας. Αν αδυνατεί για λόγους υγείας, οφείλει να αποποιηθεί του δικαιώματος προαγωγής, για να μην επιβαρύνει και την υγεία του. Ας σκεφτεί τουλάχιστον ότι ο έντιμος συνάδελφος που εξαιτίας αυτού θα υπηρετεί χρόνια εκτός έδρας, θα έχει και ένα πολύ βαρύ οικονομικό κόστος, ιδιαίτερα τις μέρες κρίσης που περνάμε.
Οφείλουμε λοιπόν όλοι οι εμπλεκόμενοι να κάνουμε ότι είναι το σωστό το δίκαιο και το ηθικό. Σήμερα που προβάλλουμε την ηθική στην Εκπαίδευση και διοργανώνουμε Σεμινάρια για το θέμα, οφείλουμε να αποδεικνύομαι έμπρακτα την προσήλωσή μας σε ηθική συμπεριφορά για να μπορούμε να ’μαστε πρότυπα γι’ αυτούς που διδάσκουμε.
Ας παραδεχτούμε λοιπόν πρώτα ότι υπάρχει πρόβλημα ανάμεσά μας κι ο καθένας ας κάνει αυτό που του αναλογεί και συνεργαζόμενοι να βρούμε τη σωστή λύση.
Από την πλευρά του Συνδέσμου Διευθυντών κατέθεσα την άποψή μου. Αναμένω κι’ από τους άλλους φορείς (ΕΕΥ, ΟΕΛΜΕΚ) να πράξουν το ίδιο. Χρειάζεται τόλμη για να ξεπεραστούν στρεβλώσεις και παγιωμένες αντιλήψεις δεκαετιών. Δεν είναι ανάγκη να στοχεύουμε να τους έχουμε όλους ευχαριστημένους.
Επιτυχία θα είναι αν έχουμε ευχαριστημένους μόνο τους έντιμους, ειλικρινείς, αξιοπρεπείς και ηθικούς ανθρώπους.
*Πρόεδρος Συνδέσμου Ελλήνων Διευθυντών Μέσης Εκπαίδευσης (ΣΕΔΜΕΚ)
