ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΒΡΑΣΙΔΑ*
Από το περασμένο καλοκαίρι μέχρι και σήμερα, προωθούνται στο εκπαιδευτικό μας σύστημα μια σειρά από μεταρρυθμίσεις. Νέο σχέδιο διορισμών, νέο σχέδιο επαγγελματικής μάθησης (επιμόρφωσης) των εκπαιδευτικών, νέα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα, νέο σχέδιο αξιολόγησης εκπαιδευτικών κλπ. Την ίδια ώρα όμως, παρατηρείται δυστυχώς μια αδυναμία από πλευράς του ΥΠΠ, να προχωρήσει σε εκείνες τις αποφάσεις που θα στηρίξουν εμπράκτως τις εν λόγω μεταρρυθμίσεις, ώστε να οδηγηθούμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Μια καλύτερη Παιδεία.
Ενώ εφαρμόζονται νέα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα, απουσιάζει η λήψη αποφάσεων για στήριξη όσων παιδιών διαγιγνώσκονται ως αναλφάβητοι από την Γ΄ τάξη του Δημοτικού(!). Τα συγκεκριμένα παιδιά, μένουν δυστυχώς αβοήθητα μέχρι να βρεθούν στο Γυμνάσιο όπου πλέον είναι αργά. Εξού και οι ενέργειες που γίνονται σε εκείνη την ηλικία έχουν αποδειχθεί μέσω έρευνας ως εντελώς αναποτελεσματικές. Ως παράταξη έχουμε και στο παρελθόν καταθέσει τις προτάσεις μας για (α) ενωρίτερη διάγνωση από την Προδημοτική εκπαίδευση ή την Α΄ τάξη του δημοτικού και (β) την παραχώρηση ουσιαστικού αριθμού ωρών διδασκαλίας για στήριξη και εξατομικευμένη διδασκαλία στα παιδιά αυτά.
Ενώ σχολικές μονάδες καλούνται να καταρτίσουν νέα σχέδια επαγγελματικής μάθησης των εκπαιδευτικών, απουσιάζουν οι προ πολλού αναγκαίες αποφάσεις για ουσιαστική αντιμετώπιση των ολοένα αυξανομένων περιστατικών παραβατικής συμπεριφοράς. Όσο αποτελεσματικά και αν επιμορφωθεί/αναπτυχθεί ένας εκπαιδευτικός, αν δεν τύχει της απαιτούμενης στήριξης για αντιμετώπιση των παραβατικών συμπεριφορών που εμποδίζουν ακόμη και την πραγματοποίηση της διδασκαλίας(!), αυτή η επιμόρφωση/ανάπτυξη μένει αναξιοποίητη. Απαιτείται όχι μόνο να ενισχυθεί η στελέχωση της Ομάδας Άμεσης Παρέμβασης, αλλά και η διάθεση εκπαιδευτικών για στήριξη αυτών των παιδιών εντός της σχολικής μονάδας.
Ενώ οι διευθύνσεις των σχολικών μονάδων καλούνται να διαχειριστούν το σύνολο των αλλαγών που υλοποιούνται/ προωθούνται εντός της σχολικής τους μονάδας, παράλληλα φυσικά με τα υπόλοιπα ζητήματα που προκύπτουν καθημερινά, δεν προωθείται η απαιτούμενη αύξηση του διοικητικού τους χρόνου, ώστε κάτι τέτοιο να είναι εφικτό. Είναι ξεκάθαρο πως η απλή επιβάρυνση των διευθύνσεων με την ευθύνη υλοποίηση αυτών αλλαγών, χωρίς την ανάλογη στήριξή τους σε διοικητικό χρόνο, καταδικάζει τις μεταρρυθμίσεις σε αποτυχία.
Αν το ΥΠΠ πραγματικά θέλει να δει τις προωθούμενες μεταρρυθμίσεις να έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο στην παρεχόμενη προς τα παιδιά Παιδεία, ας τις στηρίξει με τις ανάλογες αποφάσεις. Αλλιώς δεν θα αποτελέσουν τίποτα περισσότερο από ένα πανέμορφο μεν αλλά χάρτινο δε οικοδόμημα, που θα καταρρεύσει με τα πρώτα φυσήματα του ανέμου των δυσκολιών.
*Πρόεδρος Διδασκαλικής Κίνησης
ΠΑΔΕΔ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ
