ΤΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΣΕΑ*
Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να αναδείξει τις σοβαρές αδυναμίες του Νέου Σχεδίου Διορισμού Εκπαιδευτικών (Ν.Σ.Δ.Ε.) με απώτερο στόχο να πείσει ότι, οι κινητοποιήσεις εκ μέρους της ΠΟΕΔ για διεκδίκηση του καθεστώτος Αορίστου Χρόνου στην εκπαίδευση, παρά το ότι ίσως να διακατέχονται και από προεκλογικές σκοπιμότητες, επί της ουσίας είναι σε μεγάλο βαθμό προς τη σωστή κατεύθυνση. Η προσπάθεια αυτή γίνεται περισσότερο επιτακτική, λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι οι υπόλοιπες εκπαιδευτικές οργανώσεις είναι απούσες.
Θεωρώ λοιπόν σωστό, για ακόμα μια φορά, ενισχυόμενος από την επιβεβαίωση των προβλέψεών μου πριν δυόμιση χρόνια, να στρέψω την προσοχή προς την ουσία του ζητήματος: Το ΝΣΔΕ μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ένα γκρεμό, που αν αφεθούμε να πέσουμε, οι συνέπειες θα είναι απρόβλεπτες και το πιο πιθανό, τραγικές. Τα δε 30μηνα και η εργοδότηση σε καθεστώς Αορίστου Χρόνου, είναι στην πραγματικότητα η κορυφή του παγόβουνου.
Για να αντιληφθεί κάποιος την ουσία του ζητήματος πρέπει πρώτα να διεισδύσει στη φιλοσοφία της υιοθέτησης της πολιτικής για εργοδότηση, σε καθεστώς Αορίστου Χρόνου μετά από 30μηνη υπηρεσία. Θα διαπιστώσει πως αυτή εδράζεται γύρω από το μήνυμα ότι, η Ευρωπαϊκή Ένωση σέβεται την αξιοπρέπεια και την προσωπικότητα των πολιτών της και δεν επιτρέπει σε κράτη μέλη να την καταπατούν. Δεν μπορεί, με απλά λόγια, κάποιος να εγκαταλείπει την προηγούμενη του εργασία για να εργοδοτηθεί στο δημόσιο, να εργάζεται πέρα των 30 μηνών, να τον θεωρούν άριστο και μία καλή πρωία να του λένε «άλλαξαν οι όροι και…πήγαινε στο καλό!»
Δυστυχώς αυτή η φιλοσοφία που έπρεπε να ήταν οδοδείκτης στο ΝΣΔΕ δεν υιοθετείται, με επακόλουθο να διαφαίνεται ότι το ΝΣΔΕ θα γκρεμιστεί σαν χάρτινος πύργος. Αυτό γιατί με την εφαρμογή του ΝΣΔΕ δεν θα υπάρχει σχετική μονιμότητα στην σειρά κατάταξης στο κατάλογο διοριστέων. Στο υφιστάμενο σύστημα κατοχυρώνεται, αφού το έτος κατάθεσης του πτυχίου δεν προσπερνιέται με τίποτα. Θα υπάρχουν συνεχόμενα σκαμπανεβάσματα των υποψηφίων που δεν θα έχουν ποτέ τελειωμό. Κάποιοι θα συμπληρώνουν και 30μηνη υπηρεσία και δεν θα μπορούν ποτέ να διοριστούν, αφού θα τους προσπερνούν συνεχώς άλλοι. Την μια χρονιά θα θεωρείσαι άξιος και θα εργοδοτείσαι, την άλλη θα σε προσπερνούν άλλοι που πρόσθεσαν νέες μονάδες στο ενεργητικό τους… και θα απολύεσαι. Είναι πολύ πιθανό και δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, το ενδεχόμενο ΠΟΤΕ να μην ξαναδιοριστείς. Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι να μην διοριστείς ΠΟΤΕ γιατί έτυχε:
Παρενθετικά να αναφέρω ότι, σκαμπανεβάσματα στο κατάλογο διοριστέων υπάρχουν και σήμερα. Λίγο πολύ είναι στη βάση των ίδιων κριτηρίων που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Είναι όμως σε πολύ περιορισμένο βαθμό και πολύ επιδερμικά αφού το μόνο που μπορούν να πετύχουν είναι κάποια διαφοροποίηση μεταξύ ΜΟΝΟ των υποψηφίων της ίδιας χρονιάς κατάθεσης πτυχίου. Η φράση ποτέ να μην ξαναδιοριστείς δεν υφίσταται εδώ.
Το ‘έτυχε’, για όσους το έχουν βιώσει, δεν χωνεύεται με τίποτα. Είναι σκληρό και απάνθρωπο. Γι αυτό βλέποντας μπροστά, χωρίς παρωπίδες και πολιτικές σκοπιμότητες, ας κοιτάξουμε να βρούμε λύσεις. Λύσεις υπάρχουν! Φθάνει να υπάρχουν οι ειλικρινείς προθέσεις. Είναι αναλυτικά καταγεγραμμένες στην πρότασή μου σε σχετικό άρθρο, που δημοσιεύτηκε στο Paideia - Νews με ημερομηνία 9/01/15.
Απαιτείται θάρρος.
*Διευθυντής Δημοτικής Εκπαίδευσης