Το αγρινό είναι είδος άγριου προβάτου που ζει μόνο στην Κύπρο και συγκεκριμένα στο δάσος της Πάφου. Είναι ένα είδος μοναδικό στον κόσμο, γι’ αυτό το κυνήγι του απαγορεύεται από το νόμο. Όμως, στις μέρες μας, ο αριθμός τους έχει αυξηθεί πάρα πολύ, με αποτέλεσμα να προκαλούν ζημιές στις γεωργικές καλλιέργειες και στα κοπάδια των βοσκών.
Καταρχήν, οι βοσκοί διαμαρτύρονται ότι τα αγρινά έχουν κάνει «κατάληψη» στις περιοχές που βόσκουν τα αιγοπρόβατά τους, με αποτέλεσμα αυτά να μη βρίσκουν τροφή για να βοσκήσουν. Οι γεωργοί, με τη σειρά τους, φωνάζουν ότι τα αγρινά πηγαίνουν στα χωράφια τους που βρίσκονται περιμετρικά του δάσους και τρώνε τους βλαστούς των δέντρων και τους καρπούς των αμπελιών τους.
Οι κυνηγοί υποστηρίζουν ότι το κυνήγι του αγρινού πρέπει να επιτραπεί, αφού έτσι κι αλλιώς 300 – 500 αγρινά πεθαίνουν είτε από παράνομο κυνήγι είτε λόγω αρρώστιας και γηρατειών. Μάλιστα, προτείνουν να εκδοθούν ειδικές άδειες σε κάποιους κυνηγούς, οι οποίοι να πληρώνουν ένα σημαντικό ποσό για να χτυπήσουν αγρινό και τα λεφτά αυτά να χρησιμοποιούνται για την προστασία των αγρινών.
Από την άλλη είναι κάποιοι που δεν συμφωνούν να επιτραπεί το κυνήγι του αγρινού, όπως οι φιλοζωικές οργανώσεις. Αυτές αναφέρουν ότι τώρα που το κυνήγι του αγρινού είναι απαγορευμένο και τιμωρείται, οι παράνομοι κυνηγοί δε φοβούνται και τα σκοτώνουν. Αναρωτιούνται, τι θα γίνει αν το κυνήγι του αγρινού επιτραπεί από το νόμο; Επίσης, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις διαφωνούν με το κυνήγι του γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για τη βιοποικιλότητα του τόπου μας.
Τέλος, το Ταμείο Θήρας που είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση του αγρινού, πιστεύει ότι υπάρχουν καταλληλότεροι τρόποι για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της αύξησής τους. Για παράδειγμα, να αυξηθεί η διαθέσιμη τροφή στο δάσος της Πάφου, να τοποθετηθούν τα αγρινά σε περιφραγμένους χώρους ή να μεταφερθούν σε ένα νέο δάσος.
Εμείς, που μελετήσαμε αυτό το θέμα, αποφασίσαμε ότι θα πρέπει να επιτραπεί το κυνήγι του αγρινού για κάποιο διάστημα, αλλά με κάποιους όρους. Εισηγούμαστε να χτυπηθούν ορισμένα αγρινά (άρρωστα, γέρικα, κτλ) από κάποιους συγκεκριμένους κυνηγούς, οι οποίοι θα προσφέρουν ένα σημαντικό χρηματικό ποσό για το σκοπό αυτό. Στη συνέχεια, τα λεφτά που θα μαζευτούν να χρησιμοποιηθούν από την κυπριακή κυβέρνηση για την προστασία του αγρινού. Με τον τρόπο αυτό, θα μειωθεί ο αριθμός τους και επιπλέον τα υπόλοιπα αγρινά θα μπορέσουν να μεταφερθούν σε κάποιους περιφραγμένους χώρους ή σε κάποιο άλλο δάσος, ώστε να μην προκαλούν συνεχώς ζημιές στους βοσκούς και τους γεωργούς.
Το αγρινό είναι, αναμφίβολα, το σημαντικότερο ζώο της Κύπρου και ελπίζουμε οι αρμόδιοι να λάβουν έγκαιρα τα μέτρα που προτείνονται ή κάποια άλλα μέτρα ώστε να διαχειριστούν την αύξησή του και ταυτόχρονα να προστατεύσουν καλύτερα το εθνικό μας ζώο.
Για τη συγγραφή του κειμένου εργάστηκαν τα παιδιά:
Αβραάμ Κυριάκος, Γεωργίου Παναγιώτης, Λάππας Ιωσήφ, Μιχαήλ Παναγιώτης, Παναγίδης Παναγιώτης, Παύλου Ανδρέας, Σταύρου Ανδρέας, Στυλιανού Χρυσήλιος, Τσιαντής Σταύρος, Χριστοδούλου, Αντώνης Χρίστου, Χρίστος Καρατζή, Παναγιώτα Οικονομίδη, Ντανιέλλε Παπαντωνίου, Αντωνία Πασιά, Μαρία Παφίτη, Μαρία Ράσσελ, Ευριπίδου Σαφία
Συντονισμός – Διόρθωση – Επιμέλεια: κ. Μαρία Βασιλείου
