ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ*
Στη ΔημοτικήΕκπαίδευση στα αμέσως επόμενα χρόνια, υπάρχουν ελάχιστες αφυπηρετήσεις και συνεπώς δεν υπάρχουν και διορισμοί, οπότε εύλογα τίθεται η σκέψη πως το Νέο Σχέδιο Διορισίμωνπου αναμένεται να δοθεί στις 7 Νοεμβρίου και το οποίο είναι προϊόνμηδενικού διαλόγου, προορίζεται για να αντικαταστήσει τους ήδη υπηρετούντες στην εκπαίδευση. Αυτό εξάλλου καταδεικνύουν τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα που έχουν τεθεί, η απουσία δομημένου διαλόγου με τους επηρεαζόμενους φορείς, η μανία προβολής του στα Μέσα σε βαθμό προπαγάνδας και η εκβιαστική αναφορά πως αν δεν υπάρξει συμφωνία, πάντα υπάρχει και η Βουλή που θα δώσει τη λύση … επιβάλλοντάς το εν τη σοφία της!
Είναι καθολικά αποδεκτό πως το υφιστάμενο σύστημα διορισμών χρήζει μελέτης, αναδιάρθρωσης και επαναξιολόγησης. Το θέμα που προκύπτει όμως και για το οποίο δεν δίνεται καμιά πειστική απάντηση, είναι πως για τα αμέσως επόμενα χρόνια ΔΕΝ υπάρχουν διορισμοί. Έστω και την υστάτη λοιπόν, ας έχουν την ευθιξία να παραδεχτούν, πως το προβεβλημένο ως «Σχέδιο της Ελπίδας», στοχεύει στο να βυθίσει εκπαιδευτικούς, με χρόνια μάχιμης υπηρεσίας, στην ανεργία και την απελπισία, με τη λογική του «ο θάνατός σου η ζωή μου»!
Το κύριο επιχείρημα που ακούγεται κατά κόρον και σε μεγάλη συχνότητα στον πλουσιοπάροχο χώρο και χρόνο που χορηγείται από τα Μέσα, είναι πως το Σχέδιο προσβλέπει στο να εισαγάγει στην εκπαίδευση τους πιο ικανούς και τους πιο καταρτισμένους εκπαιδευτικούς. Αν κάποιος ανατρέξει στον υφιστάμενο κατάλογο διορισίμων και αν υποθέσουμε πως ένα κριτήριο κατάρτισης είναι τα ακαδημαϊκά προσόντα, ανακαλύπτει πως οι συμβασιούχοι και αντικαταστάτεςΔημοτικής σε ποσοστό 97% είναι απόφοιτοι πανεπιστημίων με βαθμό λίαν καλώς ή άριστα. Το δε 30% των συμβασιούχων αποφοίτησαν από το πανεπιστήμιο με άριστα. Με απλά λόγια, ένας στους τρεις εκπαιδευτικούς είναι άριστος! Το δε αριστείο επιδόθηκε στους εν λόγω εκπαιδευτικούς μετά από σειρά αξιολογήσεων και εξετάσεων για όσα χρόνια κράτησαν οι σπουδές τους! Ταυτόχρονα, το 69% των συμβασιούχων και αντικαταστατών έχουν μεταπτυχιακά. Συνεπώς ένα τεράστιο ποσοστό δασκάλων, είναι καταρτισμένοι σε πιο εξειδικευμένο βαθμό από αυτόν που παρέχει το πρώτο πτυχίο
Είναι ακόμη πρωτοφανές πως ενώ το σχέδιο που αναμένεται να επιδοθεί, παρουσιάζεται ως καινοτόμο, στην ουσία καταργεί έναν κατάλογο για να δημιουργήσει έναν νέο. Φυσικά με το Νέο Σύστημα Διορισίμων δεν θα συρρικνωθεί με κάποιο μαγικό τρόπο ο τεράστιος αριθμός των εκπαιδευτικών που περιμένουν διορισμό. Οι θέσεις που προσφέρονται θα είναι ακριβώς οι ίδιες και αν αναλογιστεί κανείς και την πρακτική που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια με τα τεχνάσματα στα θέματα στελέχωσης, μάλλον θα επιχειρηθεί να μειωθεί ο αριθμός τους. Οπότε, δεν θα μειωθούν οι δείκτες της ανεργίας. Θα παραμείνουν ακριβώς οι ίδιοι. Απλά, στο ανεργιακό ταμείο θα οδηγηθούν οι εκπαιδευτικοί που προσφέρουν στη μάχιμη εκπαίδευση για σειρά ετών και που με μαθηματική ακρίβεια, είναι πολύ πιο δύσκολο να βρουν κάπου αλλού «ελπίδα» στη συνέχεια.
Οι παραδοξότητες στο σχέδιο συνεχίζονται σε πολλά επιμέρους ζητήματα που αναδείχθηκαν και στην προηγούμενη προσπάθεια επί Κενεβέζου. Το νέο σύστημα θα ζητά από τους υποψηφίους να καταθέτουν τα διαπιστευτήριά τους, με γραπτές εξετάσεις. Από την Επίσημη Πλευρά, επαναλαμβάνεται πως οι εξετάσεις είναι ένα αξιόπιστο εργαλείο για να αναδείξει τους ικανότερους. Αυτό, συνεχίζει, δεν είναι κυπριακή ανακάλυψη αλλά μια πρακτική που εφαρμόζεται και σε άλλες χώρες. Οι συγκεκριμένες αναφορές – διαπιστώσεις, είναι τουλάχιστον ατυχείς, ειδικά από τη στιγμή που εκστομίζονται από έναν ακαδημαϊκό που σαφώς και αντιλαμβάνεται τη φύση των κοινωνικών επιστημών και των ποιοτικών τους χαρακτηριστικών. Εύλογα τίθεται ο προβληματισμός, τι διαφορετικό θα προσφέρουν οι εξετάσεις, αφού οι υποψήφιοι εξετάστηκαν σε ολόκληρο πρόγραμμα σπουδών με σειρά αξιολογικών εργαλείων και βαθμολογήθηκαν σ’ αυτό σε προπτυχιακό επίπεδο; Μήπως έμμεσα αμφισβητείται το κύρος των Πανεπιστημίων; Μήπως αμφισβητείται η επάρκεια των Πανεπιστημίων; Ταυτόχρονα, δεν υπάρχει καμιά επιστημονική έρευνα, που να συνδέει την απόδοση σε μια μετρήσιμη ποσοτική εξέταση, με την ποιοτική ικανότητα να σταθεί κάποιος στην τάξη. Ακόμη και η άριστη επίδοση σε μια εξέταση, δεν διασφαλίζει την επάρκεια κάποιου σε ένα περιβάλλον τάξης, όπου οι παράγοντες που το επηρεάζουν πόρρω απέχουν με την άριστη επίδοση του εκπαιδευτικού σε ένα εξεταστικό δοκίμιο.
Το όλο εγχείρημα που παρουσιάζεται ως εκσυγχρονιστικό και άρτιο, ουσιαστικά επιχειρεί να αδικήσει εκπαιδευτικούς που κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως δεν είναι ικανοί ή καταρτισμένοι. Τουναντίον μάλιστα. Έχουν εμπειρία με χρόνια υπηρεσίας στη μάχιμη εκπαίδευση, στη συντριπτική πλειοψηφία είναι κάτοχοι μεταπτυχιακών και σε αυτούς επένδυσε το κράτος εκατομμύρια σε επιμορφώσεις για να φέρουν σε πέρας την παιδαγωγική τους αποστολή. Αυτό που ατυχώς επιχειρείται με το Νέο Σχέδιο είναι η αντικατάστασή αυτών των εκπαιδευτικών στο όνομα του εκσυγχρονισμού και της ελπίδας, με άλλους που θα υστερούν σε πείρα, αλλά θα συμφέρουν οικονομικά στους επηρεαζόμενους από αυτό (φροντιστήρια, ιδιωτικά και κρατικά πανεπιστήμια κλπ).
Ας αναλογιστεί λοιπόν η Επίσημη Πλευρά και τις αλήθειες εκείνων των ανθρώπων που θα είναι οι παράπλευρες απώλειες της … παροχής ελπίδας. Ας αντικρίσει κατάματα και τις στρεβλές αλήθειες της δικής του προσπάθειας! Τέλος, ας σεβαστεί επιτέλους και τη δική τους αξιοπρέπεια ως επιστήμονες και ας πάψει να μιλά αφοριστικά για τις ικανότητες τους, ατεκμηρίωτα και αόριστα, προσπαθώντας βίαια να δωρίσει τη δική τους ελπίδασε κάποιους άλλους!
Μέλος ΔΣ ΠΟΕΔ, Μέλος ΔΣ ΑΚΙΔΑ, Συμβασιούχος Εκπαιδευτικός
