Ο άνθρωπος και υπουργός Πεύκιος. Έξι χρόνια μετά


ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ*

 ‘Eξι χρόνια μετά συνεχίζουμε και αποδίδουμε δίκαιο έπαινο και εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη όλων όσων γνώρισαν τον Πεύκιο Γεωργιάδη, που τίμησε την Κυπριακή Πολιτεία, αφιερώνοντάς της το νου, την ψυχή, τη ζωή του ολόκληρη. Η απέραντη εκτίμησή μας προς τον Πεύκιο Γεωργιάδη, το στενό συνεργάτη, τον άξιο άνθρωπο αποτελεί ελάχιστη έκφραση της αγάπης μας. Γιατί μέσα από αντίξοες για την πατρίδα μας συνθήκες, στάθηκε πρότυπο ευσυνειδησίας, εργατικότητας, υπευθυνότητας.

Γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1935 και έμαθε τα ελληνικά γράμματα στο Παγκύπριο Γυμνάσιο. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο του Sheffield και παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Rotterdam. Το 1996 τού απονεμήθηκε ο τιμητικός τίτλος του Διδάκτορα από το Oxford Brookes University.

Εργάστηκε στη Δημόσια Υπηρεσία από το 1959 μέχρι το 1972. Αρχικά ως αρχιτέκτονας στο Τμήμα Δημοσίων Έργων και αργότερα ως προϊστάμενος των Τεχνικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας.

Ως ελεύθερος επαγγελματίας μελέτησε ένα μεγάλο αριθμό έργων που καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα χρήσεων. Για τα πλούσια και ποιοτικά του αρχιτεκτονικά έργα, που κοσμούν τις πόλεις και τα χωριά μας, τιμήθηκε άξια με σημαντικές διακρίσεις και βραβεία. Βραβεία για αναπλάσεις παλιών αρχοντικών της Λευκωσίας σε μουσεία, για αναπλάσεις αρχαίων μνημείων, για ανέγερση τουριστικών συγκροτημάτων και τόσα άλλα.

Η εθελοντική συμμετοχή και προσφορά του είτε ως Πρόεδρος, είτε ως Γραμματέας ή μέλος σε Συνδέσμους, Επιτροπές και Οργανισμούς που είχαν σχέση με τις καλές τέχνες, το θέατρο, την αρχιτεκτονική και γενικά την πολιτιστική μας κληρονομιά και τη λαϊκή μας παράδοση, ήταν ουσιαστική και αξιοσημείωτη. Οι απόψεις του ήταν από όλους σεβαστές και αξιοπρόσεκτες.

Το Μάρτιο του 2003 διορίστηκε Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού αξίωμα το οποίο διατήρησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Γνώριζε και συνειδητοποιούσε ο Πεύκιος ότι τα παιδιά είναι το μέλλον αυτού του τόπου γι’ αυτό μοχθούσε νυχθημερόν για την παροχή της καλύτερης παιδείας και της καλύτερης υποδομής στα σχολεία μας. Συχνά μας τόνιζε ότι το θέμα της υλικοτεχνικής υποδομής δεν είναι ποσοτικό αλλά ποιοτικό. «Πρέπει να υπάρχει ο κατάλληλος αρχιτεκτονικός σχεδιασμός, η συνεχής φροντίδα για συντήρηση. Σε κάθε αρχιτεκτονικό σχέδιο πρέπει πρωταρχικά να πλανιέται η μορφή του μαθητή και το σύγχρονο σχολείο δεν πρέπει να αποτελεί απλή στέγη μαθητών αλλά ένα περιβάλλον ιδιαίτερα δημιουργικό που διευκολύνει σημαντικά τη λειτουργία της μάθησης.»

 Επί της υπουργίας του, θεσμοθετήθηκε η δωρεάν υποχρεωτική προδημοτική εκπαίδευση, τέθηκαν σε πλήρη εφαρμογή οι Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας, εισήχθησαν θεσμοί όπως το Αθλητικό και Μουσικό Σχολείο, το Ενιαίο Ολοήμερο Σχολείο. Με δική του απόφαση, εξάλλου, συγχωνεύθηκαν οι Ενιαίες και Εισαγωγικές Εξετάσεις, εφαρμόστηκε νέο σύστημα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Ο Πεύκιος Γεωργιάδης  εισέπραττε από τους μαθητές αυτό που κι ο ίδιος εξέπεμπε, την αγάπη και το χαμόγελο. Ήταν  ένας ωραίος άνθρωπος με σπάνιες διανοητικές και ηθικές αρετές. Διακρινόταν για τον άδολο πατριωτισμό, τη γνήσια ανθρωπιά, την ανυπόκριτη ειλικρίνεια και απλότητα, την έμφυτη ευγένεια.

Στις 17 Ιανουαρίου του 2007 ο Πεύκιος προδομένος από την καρδιά του έφυγε αναπάντεχα από τη ζωή ενώ παρακολουθούσε εκπαιδευτικό πρωτοποριακό συνέδριο για το διαδικτυακό σχολείο.

Όπου εργάστηκε είτε ως δημόσιος υπάλληλος,είτε ως ιδιώτης είτε ως εκπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας, από τη θέση του ως Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού, εργάστηκε ευσυνείδητα και μόχθησε για τον τόπο του. Με την ποιοτική προσφορά του στην παιδεία της πατρίδας μας, όχι μόνο ο ίδιος αναδείχθηκε σε φωτισμένο, αγαπημένο, δημιουργικό και αποτελεσματικό Υπουργό, αλλά φρόντιζε να δίνει και στους άλλους την ευκαιρία να δημιουργούν, γιατί είχε την ικανότητα να επικοινωνεί με τους συνανθρώπους του με καλοσύνη και προσήνεια, ώστε να κερδίζει την εμπιστοσύνη τους.

Η δική του πλούσια και πολύπλευρη προσφορά στην Παιδεία, στους συνανθρώπους του και στην πατρίδα, μάς υποχρεώνει να αναλογιστούμε τις ευθύνες και το χρέος που έχουμε, όλοι εμείς που θέλουμε να ονομαζόμαστε εκπαιδευτικοί.

Εκείνο που μένει αιώνιο και αναλλοίωτο σε τούτο τον κόσμο είναι η τιμή και η περηφάνια. Αξίες  που σπανίζουν σήμερα και που τόσο χρειάζεται ο τόπος μας.                              

*Πρόεδρος Εφορείας Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Λευκωσίας-Γενικος Γραμματεας ΔΗ.ΚΙ.




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










279