ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ*
Στο προεδρικό αποφασίζεται αποπαγοποίηση των θέσεων προαγωγής στην εκπαίδευση και τα ίδια πρόσωπα μεταβαίνουν, την ίδια ώρα στην Πινδάρου για να διαφωνήσουν με την αποπαγοποίηση, γιατί – δήθεν – έχει ξεκινήσει αναδιάρθρωση της δημόσιας υπηρεσίας. Αποτέλεσμα: Τα σχολεία να ξεκινήσουν τον Σεπτέμβρη υποστελεχωμένα, με ότι αυτό συνεπάγεται, ενώ πολλοί συνάδελφοι, έκτακτοι και συμβασιούχοι, να βρεθούν στο δρόμο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΔΗΣΥ, σύσσωμος, αντιτίθεται στις όποιες αλλαγές στην παιδεία και σταυρώνει τα κονδύλια για την μεταρρύθμιση, βρίσκοντας πιστό σύμμαχο την κοινοβουλευτική ομάδα του ΔΗ.ΚΟ. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου και Νικόλας Παπαδόπουλος έχουν θέσει το δικό τους – αντιμεταρρυθμιστικό – στίγμα στην εκπαίδευση και όλα δείχνουν ότι σχεδιάζουν και τον επόμενο στόχο, που αυτή τη φορά είναι το δημόσιο σχολείο. Με την άρνησή τους ν’ αποπαγοποιήσουν τις προαγωγές στην εκπαίδευση, ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ, προχωρούν ουσιαστικά στην υλοποίηση των εισηγήσεων της Παγκόσμιας Τράπεζας, η οποία φέρεται ως θιασώτης της ιδιωτικής εκπαίδευσης και φορέας ταυτόχρονα της πιο ακραίας και νεοφιλελεύθερης φιλοσοφίας για την παιδεία.
Ο Υπουργός Παιδείας, που φαίνεται να παίζει δευτερεύον ρόλο στην εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, δήλωνε πρόσφατα ότι θα εφαρμοστούν εκείνες οι εισηγήσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας που συνάδουν με το προεκλογικό πρόγραμμα του Προέδρου Αναστασιάδη. Η υποστελέχωση των σχολείων, η απόλυση εκπαιδευτικών, η αντιμεταρρύθμιση, ο μαρασμός του δημόσιου σχολείου, το ρουσφέτι στο Υπουργείο Παιδείας, η εκδίωξη από το Υπουργείο όλων όσων δεν ανήκουν στο κόμμα, η ακύρωση κάθε αλλαγής, η υπόσκαψη των Νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων, το κλείσιμο σχολείων και άλλα πολλά συνάδουν με το πρόγραμμα του προέδρου; Και εν τέλει, η έλευση της Παγκόσμιας Τράπεζας υπήρχε στο προεκλογικό του πρόγραμμα; Ή μήπως δημιούργησαν ένα άλλοθι για τις επερχόμενες, απαράδεκτες αποφάσεις τους, που όπως ισχυρίζεται ο Υπουργός, θ’ αρχίσει η υλοποίησή τους άμεσα, μέσα από ένα οδικό χάρτη, με γνώμονα τις εισηγήσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας;
Χαιρετίζουμε ωστόσο την ανακοίνωση της ΑΛΛΑΓΗΣ για το θέμα, έστω και καθυστερημένα. Δεν είναι όμως άμοιρη ευθυνών γιατί κράτησε την ΟΕΛΜΕΚ μακριά από κάθε ουσιαστική αντίδραση.
Η Προοδευτική από την αρχή υπεδείκνυε ότι η παγοποίηση των προαγωγών αποσκοπεί στην κατάργηση των θέσεων, όπως και η παγοποίηση των μονιμοποιήσεων των νέων συναδέλφων, δημιουργώντας έτσι ένα ευρύ φάσμα εκτάκτων – συμβασιούχων, για να
μπορεί εύκολα να μην τους επαναδιορίσει, σύμφωνα πάντα με τις εντολές της Παγκόσμιας Τράπεζας. Η ΟΕΛΜΕΚ έδειχνε αδιαφορία στα όσα τεκταίνονταν. Και όταν το συνδικαλιστικό κίνημα βρισκόταν στους δρόμους και διαμαρτυρόταν, η ΟΕΛΜΕΚ αρνείτο να συμμετάσχει, γιατί δήθεν, στην κινητοποίηση συμμετείχε και η ΠΕΟ! Χαρακτήριζαν μάλιστα την ΠΟΕΔ (συνδικαλιστική Οργάνωση των δασκάλων) ως θυγατρική της ΠΕΟ, επειδή συμμετείχε στις κινητοποιήσεις.
Δυστυχώς, η επαναστατικότητα της ΟΕΛΜΕΚ εξαντλείται στην έκδοση, καθηκόντως, μιας γενικόλογης ανακοίνωσης.
Οι καθηγητές απώλεσαν το 30% των εισοδημάτων τους, ξεγελάστηκαν από την εργοδοσία πλείστες τόσες φορές, με αποκορύφωμα την αποκοπή του 0,8 – 2% του μισθού τους, επί Υπουργείας Κενεβέζου, για να διοριστούν – δήθεν – όλοι οι συμβασιούχοι, κάτι που δεν έγινε ποτέ, ενώ η αποκοπή συνεχίζεται ες αεί. Και η πλειοψηφία της ηγεσίας της ΟΕΛΜΕΚ δεν έβλεπαν το λόγο γιατί ν’ αντιδράσουμε. Τώρα που τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο, το σκηνικό και πάλι το ίδιο. Ανακοινώσεις θερινές. Και θερινοί επαναστάτες. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να πάρουν μέτρα. Γι’ αυτό και η εργοδοσία δεν φοβάται, δεν πανικοβάλλεται. Ανακοινώσεις χωρίς εξαγγελία μέτρων, όπως και καθόλη την προηγούμενη τριετία.
Η Προοδευτική Κίνηση Καθηγητών καλεί κόμματα και κυβέρνηση, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, ν’ αφήσουν κατά μέρος τα κομματικά παίγνια και να στηρίξουν το δημόσιο σχολείο το οποίο βρίσκεται επί ξηρού ακμής. Καλεί επίσης την ΟΕΛΜΕΚ, να επιδείξει το ανάλογο σθένος και αποφασιστικότητα, μακριά από μικροκομματικά, παραταξιακά ή άλλα συμφέροντα και σκοπιμότητες και να οριοθετήσει τα πλαίσια ενός παρατεταμένου αγώνα υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου. Μόνο τότε θα πείσει τον κλάδο να σταθεί δίπλα της και ν’ αγωνιστεί.
*Πρόεδρος Προοδευτικής Κίνησης Καθηγητών