Τελέστηκε σήμερα Δευτέρα, από τον ιερό ναό Παναγίας Τριχερούσας στη Λεμεσό, η κηδεία του πρώην προέδρου της ΟΕΛΜΕΚ Άνθιμου Παντελή. Στην κηδεία παρέστησαν εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας, η σύζυγός του Άντρη Αναστασιάδου, οι Υπουργοί Παιδείας και Οικονομικών Κώστας Καδής και Χάρης Γεωργιάδης, πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος εκφώνησε επικήδειο λόγο, οι βουλευτές του ΔΗΣΥ Λεμεσού Ανδρέας Θεμιστοκλέους, Ανδρέας Μιχαηλίδης και Ανδρέας Κυπριανού, μέλη Σχολικών Εφορειών Λεμεσού, εκπαιδευτικοί και πλήθος κόσμου.
Επικήδειο λόγο εκφώνησε και ο πρόεδρος της «Αλλαγής» και της ΟΕΛΜΕΚ Δημήτρης Ταλιαδώρος.
Το επικήδειο του κ. Ταλιαδώρου δημοσιεύουμε στη συνέχεια.
«Συναισθηματικά βαρύ και θλιβερό το έργο του αποχαιρετισμού, εκ μέρους της Οργάνωσης των Ελλήνων Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΕΛΜΕΚ) και της Κίνησης Καθηγητών «ΑΛΛΑΓΗ», του Άνθιμου Παντελή, ενός πολύ καλού φίλου, συνεργάτη και συνδικαλιστικού καθοδηγητή. Ο Άνθιμος υπηρέτησε και προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στην παιδεία του τόπου μας και στον εκπαιδευτικό συνδικαλισμό από διάφορες θέσεις.
Δεν προλάβαμε, αγαπητέ φίλε, να σου πούμε το «Καλή Χρονιά», όπως κάναμε κάθε χρόνο εδώ και 15 τόσα χρόνια. Ο καλός Θεός επέλεξε να σε πάρει κοντά του.
Ο Άνθιμος Παντελή είχε μια μακρά και ευδόκιμη παρουσία στην παιδεία και ιδιαίτερα στον εκπαιδευτικό συνδικαλισμό για 25 τόσα χρόνια. Από το 1981 μέχρι και την αφυπηρέτησή του, το 2005, υπήρξε Γενικός Αντιπρόσωπος της «ΑΛΛΑΓΗΣ» στην ΟΕΛΜΕΚ. Υπηρέτησε στον Κεντρικό Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΕΛΜΕΚ για εννέα χρόνια (1986-1989 και 1993-1999) από διάφορες θέσεις και κατά την περίοδο 1996-1998 διετέλεσε πρόεδρος της Οργάνωσης των καθηγητών. Η δράση του στόχευε στην αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης και του ρόλου των εκπαιδευτικών.
O Άνθιμος Παντελή πρωτοστάτησε και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη θεσμοθέτηση σημαντικών κανονισμών που διασφαλίζουν τη δικαιοσύνη, τη ίση μεταχείριση, το κύρος αλλά και την αξιοπρέπεια των καθηγητών και των καθηγητριών σε βαθμό ανάλογο με τα προσόντα και το υψηλό τους λειτούργημα. Η θεσμοθέτηση των Κανονισμών για τις Μεταθέσεις (1987), η εφαρμογή των Κανονισμών Μετακινήσεων (1999), η καθιέρωση της πενθήμερης εργασίας (1991), η μείωση του ωραρίου των καθηγητών στα 8 χρόνια υπηρεσίας (1996), όπως επίσης και οι μισθολογικές αναβαθμίσεις των καθηγητών στις κλίμακες Α11 και Α12+2 έχουν τη σφραγίδα του Άνθιμου Παντελή ή όπως είπε και ό ίδιος κάποτε «έβαλα και εγώ το χεράκι μου σ’ αυτά». Για όλα τα πιο πάνω θα σε θυμόμαστε και πιστεύω ακράδαντα ότι ο Άνθιμος Παντελή καταλείπει μνήμη αγαθή στον εκπαιδευτικό κόσμο.
Ο Άνθιμος Παντελή υπήρξε λάτρης των εθνικών ιδεωδών και σταθερός αγωνιστής της ελληνικής ιδέας. Στην τελευταία συνέντευξή του, πριν την αφυπηρέτησή του προς το μαθητικό περιοδικό του Γυμνασίου Αγίας Φυλάξεως τόνιζε απευθυνόμενος στους μαθητές του:
«Να σέβεστε τους καθηγητές σας και όλους τους μεγαλύτερούς σας και να διατηρήσετε όσο γίνεται καλύτερα την Ορθοδοξία, τον Ελληνισμό και το θεσμό της οικογένειας».
Εκείνο όμως που διέκρινε ο Άνθιμο Παντελή είναι η διάθεση για προσφορά στους συναδέλφους του. Πρόθυμος πάντοτε, είτε ως συνδικαλιστής, είτε ως διευθυντής Σχολείου να βοηθήσει, να στηρίξει τους συναδέλφους του σε κάθε πρόβλημά τους. Σταθερός στις αρχές του δεν δεχόταν να αδικούνται από την όποια εξουσία οι συνάδελφοί του.
Εμείς, τα νεότερα στελέχη της ΟΕΛΜΕΚ και ιδιαίτερα της «ΑΛΛΑΓΗΣ», οφείλουμε πολλά στον Άνθιμο. Υπήρξε πάντοτε, ακόμη και μετά την αφυπηρέτησή του, εκλεκτός συνεργάτης και ακούραστος σύμβουλος. Οι απόψεις του ήταν πάντοτε όχι μόνο χρήσιμες αλλά και πολύτιμες για την πορεία των εκπαιδευτικών και συνδικαλιστικών θεμάτων τα οποία κληθήκαμε να διαχειριστούμε. Τιμώντας την όλη προσφορά του στην ελληνική παιδεία του τόπου μας και στην «ΑΛΛΑΓΗ», η Κίνησή μας το 2005 τον ανακήρυξε Επίτιμο Πρόεδρό της.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, Άνθιμε, για όλα αυτά που μάς έμαθες και για αυτά που προσέφερες τόσο στην «ΑΛΛΑΓΗ» όσο και στην ΟΕΛΜΕΚ. Προσωπικά σου οφείλω πολλά. Πολλές φορές κατέφευγα κοντά σου για να ακούσω τις απόψεις σου. Ακόμα και όταν διαφωνούσαμε, ήθελα να συζητώ τις απόψεις σου γιατί και από αυτό κάτι είχα να μάθω.
Στη σύζυγό σου Ευανθία, που με αφοσίωση σου συμπαραστάθηκε σε κάθε δυσκολία, ιδιαίτερα την τελευταία περίοδο της ζωής σου, που ήταν και η πιο επώδυνη, και στα παιδιά σου Μάριο, Τάσο και Στέλιο και τους λοιπούς συγγενείς εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και ευχόμαστε να είναι ελαφρύ το χώμα που σε λίγο θα σκεπάσει το σκήνωμά σου.
Αιωνία η μνήμη σου αγαπητέ Άνθιμε».
