Σε Επίτιμο Διδάκτορα της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου αναγορεύθηκε ο Ομότιμος Καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνίου Θεοδόσιος Τάσιος, σε Τελετή που πραγματοποιήθηκε, την Πέμπτη 27 Ιουνίου.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης για αναγόρευση του σε Επίτιμο Διδάκτορα της Πολυτεχνικής Σχολής, ο Θεοδόσιος Τάσιος συνεισέφερε καίρια στο διεθνή επιστημονικό χώρο των κατασκευών με θεμελιώδεις ερμηνείες της μηχανικής συμπεριφοράς του οπλισμένου σκυροδέματος, ανέπτυξε πρωτοποριακό ρόλο στη σύνταξη διεθνών προτύπων κανονισμών σχεδιασμού, αποτίμησης και αντισεισμικής ενίσχυσης κτιριακών κατασκευών και ιστορικών μνημείων και ως πνευματική προσωπικότητα είχε ιδιαίτερη συμβολή στην ανάδειξη της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας, φιλοσοφίας και ανθρωπιστικής διάστασης της επιστήμης του μηχανικού στην κοινωνία.
Την προσωπικότητα και το πολυσχιδές έργο του τιμώμενου παρουσίασε η Καθηγήτρια του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος, Σταυρούλα Πανταζοπούλου. Τόνισε ότι ο τιμώμενος δεν είναι μόνο μηχανικός, αλλά και φιλόσοφος, και είναι δύσκολο σήμερα να ξεχωρίσει κανείς το έργο του στις δύο συνιστώσες που βαδίζουν και εξελίσσονται παράλληλα τροφοδοτώντας και διαπλέκοντας η μια στην άλλη. Σημείωσε ότι ο κ. Τάσιος είναι πρότυπο δασκάλου, άλλωστε πρόσθεσε η κα. Πανταζοπούλου «Ο ίδιος έλεγε για την δύναμη του παραδείγματος, ότι: πολλοί λένε πως όταν πρόκειται για το κοινό καλό – τη συνισταμένη του ατομικού ήθους δηλαδή, μόνον το παράδειγμα είναι ικανό να μας αλλάξει: Διότι διαθέτει πειστικότητα, επειδή πρόκειται για πράξεις, κι όχι για φλυαρίες».
Κατά την αντιφώνησή του ο τιμώμενος ανέπτυξε το θέμα «Η ελληνιστική κορύφωση της Τεχνολογίας». Ο κ. Τάσιος προέβη σε μια αναδρομή στη γένεση και την ανάπτυξη της Τεχνολογίας στην Αρχαία Ελλάδα, όπως αποτυπώνεται στη μυθολογία, γίνεται φανερή στις Μυκηναϊκές Χώρες, κι όπως επιταχύνεται μετά απ’ την ανάπτυξη της ελληνικής Επιστήμης στην Ιωνία. Στη συνέχεια παρουσίασε την Τεχνολογία κατά την ελληνιστική περίοδο, και πιο συγκεκριμένα αναφέρθηκε στα τεχνικά έργα, τη ναυπηγική, τη στρατιωτική τεχνολογία, τη μηχανολογία, τη μεταλλοτεχνία, τη χημεία, τα επιστημονικά όργανα και τα τεχνήματα για την κουλτούρα. Η διάλεξη ολοκληρώθηκε με την αιτιολόγηση της τεχνολογικής κορύφωσης. Ο κύριος Τάσιος την παρουσίασε ως συνέχεια, ως εύλογη ωρίμανση, ως γονιμοποίηση απ’ την Επιστήμη, ευεργετισμό των Ελλήνων Βασιλέων και ως επακόλουθο των συνθηκών Κοσμοπόλεως που είχαν επικρατήσει κατά την Ελληνιστική Εποχή.
