ΤΗΣ ΡΕΒΕΚΚΑΣ ΣΙΕΚΚΕΡΗ*
« Ο Θεός των μικρών πραγμάτων» είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο της Αρουντάτη Ρόη , μιας Ινδής συγγραφέα. Μέσα σ’ αυτό το βιβλίο, η μικρότητα της ανθρώπινης ψυχής διαφαίνεται μέσα από την καθημερινότητα μιας οικογένειας Ινδών : φτώχεια, ανέχεια , πούλημα αξιών και παραδόσεων για λίγες ρουπίες σε ένα πολύ αμφίβολο μέλλον.
Σε ένα πολύ αμφίβολο μέλλον μέσα σε μια μικροσκοπική Κύπρο, μια κουκκιδούλα τόση δα σε μια φλεγόμενη πλέον Μεσόγειο βλέπουμε τώρα τους πολύ μικρούς εαυτούς μας από μακριά. Είμαστε κουρασμένοι, με δύσκολες αναπνοές και κυρτωμένους ώμους. Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει όσα δεν έχουμε δει μια ολόκληρη ζωή. Και δεν είναι μόνο θέμα άδειας τσέπης (αλίμονο μακάρι να ήταν μόνο αυτό.) Είναι θέμα άδειας καρδιάς . Σ’ αυτές τις στιγμές είδαμε αυτούς που με θρησκευτική ευλάβεια δεκαετίες πριν ψηφίζαμε βάζοντας τον σταυρό μας κυριολεκτικά και μεταφορικά να καπηλεύονται τις ψήφους μας , τις δουλειές μας, τα σπίτια μας και το ίδιο το μέλλον των παιδιών μας.
Σε μια χώρα όπου η ανεργία των νέων έχει εκτοξευθεί στο 25%, οι βουλευτές μας αναλύονται σε συζητήσεις πώς να αυξήσουν τα 800 ευρώ που παίρνουν έκαστος για έξοδα μεταφοράς ( για βενζίνη κυρίως δηλαδή ) ενώ εμείς « ας πάμε και με τον γάρο μας», με συγχωρεί τε κιόλας ή ας πάμε και με το 11 όπως λέγαμε μικροί. Σήμερα οι τάχατες τυχεροί νέοι μας πληρώνονται 4 ευρώ παρά κάτι την ώρα και πηγαίνουν από την Μακεδονίτισσα στην Αγλαντζιά για να βγάλουν το μεροκάματο …..στην χώρα των ευκαιριών και των προοπτικών που διαβλέπουμε στο μέλλον. Και αν πάνε να διαμαρτυρηθούν , οι εργοδότες την έχουν την απάντηση στο τσεπάκι τους. « Αν θέλεις, φίλε μου… αν δεν θέλεις, τόσοι και τόσοι μας παρακαλούν.» Έτσι οι νέοι μας αναζητούν νέες πατρίδες αφαιρώντας από τη χώρα την ευκαιρία για την αξιοποίηση τους ως μορφωμένο εργατικό δυναμικό.
Την ίδια στιγμή οι υπάλληλοι της Cyta σε φάσεις που θυμίζουν Cyprus Airwaysστέκονται έξω από το προεδρικό διαμαρτυρόμενοι. Οι της εξουσίας σηκώνουν με απάθεια τους ώμους. Ή απλά ξαναδεσμεύονται. Οι της αντιπολίτευσης τους συντροφεύουν απέξω σε μια προσπάθεια άγρας ψήφων καθότι έπονται και βουλευτικές εκλογές…. Και τρέχουν οι πολιτικοί μας τρέχουν να πουλήσουν τα πάντα από το τελευταίο χαλίτικο ως τους ημικρατικούς μας οργανισμούς, ως το τελευταίο κομματάκι γης και θάλασσας που μας έμεινε…. Δεν έχουμε αερομεταφορέα και οι φοιτητές μας στο εξωτερικό πληρώνουν τα μαλλιοκέφαλα τους να έρθουν στην πατρίδα τους καθώς ξένες αεροπορικές εταιρίες εκμεταλλεύονται στο έπακρο την κατάσταση… σαν γύπες πάνω από κουφάρι… Και ακόμα που είστε… περιμένετε να δείτε τι χαρά θα πάρουμε όταν και η ΑΗΚ, τα λιμάνια και η Cytaπεράσουν σε ξένα χέρια.. Θα γελάσει ο κάθε πικραμένος.. στα πλαίσια πάντοτε των μεταρρυθμίσεων… για το καλό μας.
Οι εκπαιδευτικοί έχουν καταπιεί « τον κάμηλο» και διυλίζουν τον κώνωπα με τις απίστευτες αλλαγές στο Ωρολόγιο Πρόγραμμα να έχουν πάρει την παιδεία χρόνια πίσω. Η μάθηση γλωσσών στην ευρωπαϊκή κατά τα άλλα χώρα μας έχει πληγεί ανεπανόρθωτα ενώ φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι το μάθημα των Αγγλικών έχει πληρώσει την « νύφη» . Η μείωση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις. Τα ευχολόγια για το πολυδιαφημιζόμενο πιστοποιητικό γλωσσομάθειας φαντάζουν ένα ακόμα χρυσωμένο χάπι για το ήδη καταταλαιπωρημένο πεπτικό μας σύστημα. Μιλούμε για μάθηση αγγλικών στο δημόσιο σχολείο και καταπολέμηση της παραπαιδείας τη στιγμή που μειώνονται οι ώρες διδασκαλίας του μαθήματος πράγμα που καθιστά ανέφικτη την κατάκτηση του επιπέδου Β2 όπως προνοεί η ευρωπαϊκή οδηγία. Μην τρελαθείτε.. ένα μικρό παράδειγμα από τα χιλιάδες ευτράπελα που συμβαίνουν γύρω μας.
Την ίδια στιγμή οι επίσης « πολλάκις υποσχόμενες τιμωρίες» για τους ενόχους για την κατάντια της οικονομίας έχουν πέσει στον κάδο με τα αζήτητα και έχουν πιάσει σειρά με τα αμέτρητα άλλα τόσα σκάνδαλα που συνταράζουν αυτό τον τόπο από την ίδρυση της δημοκρατίας του. Ο Θεός των μικρών πραγμάτων κοιτάζει κατάπληκτος από ψηλά τη διαμάχη μεταξύ εκείνων που όρισαν άλλους να διαφυλάξουν νόμους και την ίδια στιγμή τους οίκτιραν γιατί έκαναν ακριβώς αυτό. Περπατά στους λαμπρά φωτισμένους από το χριστουγεννιάτικο διάκοσμο και απορεί με την προσπάθεια κάποιων να φτιάξουν Χριστούγεννα . Όπως έφτιαξαν πλατεία χύνοντας τόνους μπετόν που δεν στάθηκαν ικανοί να θάψουν από κάτω τους τα τόσα σκάνδαλα, τις τόσες περιουσίες που εξανεμίστηκαν καθώς και τον εθνικό πλούτο που έγινε άνεμος και καπνός. Τέλος καταλήγει στα κοινοτικά παντοπωλεία παίρνοντας πρώτος ένα πακέτο αγάπης για τον εαυτό του. Γιατί είναι πάντοτε ο Θεός των μικρών πραγμάτων.
Ο Θεός των μεγάλων πραγμάτων από την άλλη ασθμαίνει αναπνέοντας σε μια μολυσμένη ατμόσφαιρα που έρχεται από τους πυραύλους που κάποιοι ρίχνουν σε μια ματωμένη Συρία. Φορά την γαλλική σημαία και πίνει καφέ στο καφέ που πέθαναν δεκάδες ψυχές στο μακελειό στο Παρίσι. Πατά ανάμεσα σε πτώματα στην Συρία που έγινε ένα πεδίο μάχης για ξένα συμφέροντα και υποθέσεις. Κρύβεται από τρελούς φανατικούς που σκοτώνουν στο όνομα ενός αμείλιχτου Αλλάχ εκτονώνοντας τα κτηνώδη τους ένστικτα. Τρέχει με γυμνά πόδια στις παραλίες του Αιγαίου βοηθώντας εθελοντές να σώσουν τους πρόσφυγες. Σφαλίζει τα μάτια εκατοντάδων νεκρών στο όνομα μιας τρελής θρησκείας, μιας τρελής δικτατορίας και μιας ακόμα πιο τρελής δημοκρατίας.
Ο Θεός των μεγάλων πραγμάτων έχει αφήσει πίσω του τις μεγάλες μικρότητες του ανθρώπου , έχει λουφάξει στις κερκόπορτες του αύριο και δακρύζει όταν φέρετρα με αγγέλους και Χριστούς περνούν από μπροστά του είτε λαβωμένοι από θανάσιμα πυρά είτε φαγωμένοι από θανάσιμες αρρώστιες. Τους συνοδεύει με το βλέμμα ως τον Παράδεισο που σίγουρα είναι πολύ μακριά από τον κόσμο αυτό.
*Εκπαιδευτικός Μέσης
