ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Α. ΠΟΛΗ*
Ο Υπουργός Οικονομικών προανήγγειλε «διάλογο χωρίς προειλημμένες αποφάσεις για το εφάπαξ». Δεν ξέρω γιατί, αλλά η δήλωση αυτή συνειρμικά μου έφερε στη μνήμη τα λόγια του αείμνηστου πρωθυπουργού της Ελλάδας Γ. Παπανδρέου το 1964, επ’ ευκαιρία του διαλόγου για το σχέδιο Άτσεσον. Είχε πει τότε ο ευφυολόγος Έλληνας πρωθυπουργός:
Η Ελλάς ουδέν ζητεί, διατί να δώσει; Η Τουρκία ουδέν δίδει, διατί να πάρει;
Παραφράζοντας τη δήλωση αυτή ρωτούμε τον κ. Χάρη Γεωργιάδη: Για ποιο λόγο να γίνει ο διάλογος;
Τα συνδικάτα ουδέν ζητούν από τη Κυβέρνηση γιατί να δώσουν οτιδήποτε επιπλέον των όσων έχουν ήδη χάσει; Η κυβέρνηση ουδέν δίδει στους εργαζόμενους. Γιατί με βουλιμία ζητά να τους πάρει και άλλα; Γιατί να μας πετσοκόψει κι άλλο τα ήδη κουτσουρεμένα δικαιώματα μας;
Η γνωστή ιστορία που επαναλαμβάνει ο κ. Γεωργιάδης ότι το πετσόκομμα των δικαιωμάτων μας αποσκοπεί στην οριστική διασφάλιση της βιωσιμότητας των δημοσίων οικονομικών, την ικανότητα, δηλαδή, των κρατικών ταμείων να στηρίξουν την ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή, αλλά ακόμη και να διασφαλίσουν το μισθολόγιο και τις συντάξεις, αποτελεί ακόμη ένα κρίκο στην αλυσίδα της δαιμονοποίησης των κρατικών υπαλλήλων. Στα πλαίσια αυτά είναι και η αναφορά του ότι: «εκεί που εντοπίζονται στρεβλώσεις, θα πρέπει να τις αξιολογούμε, να τις συζητούμε και να λαμβάνουμε αποφάσεις».
Στρέβλωση όμως δεν είναι οι κουτσουρεμένοι κατά 30% μισθοί μας τους οποίους τα νεοφιλελεύθερα πιράνχας θέλουν να ροκανίσουν περατέρω, αλλά η ανάδειξη της λιτότητας σε υπέρτατο δόγμα και η συμπίεση των μισθών των εργαζομένων στα όρια των επιδομάτων της κοινωνικής πρόνοιας. Στρέβλωση είναι η μετατροπή της δουλειάς σε δουλεία. Στρέβλωση είναι η εξόντωση της μεσαίας τάξης και η μετατροπή της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών σε νεόπτωχους. Στρέβλωση είναι να αυξάνουμε την ηλικία συνταξιοδότησης για να δουλεύουν οι γέροι ενώ οι νέοι είναι άνεργοι. Η οικονομία δεν είναι μια λογιστική πράξη, αλλά οι άνθρωποι, η ζωή τους, η ευημερία τους και τελικά η ίδια η ευτυχία τους. Αν μετατρέψουμε όλους τους Κυπρίους σε Κινέζους είλωτες των €2 ή άμισθούς εθελοντές, μπορεί οι δείκτες να ανεβούν, αλλά η ελληνοκυπριακή κοινωνία θα βουλιάξει στην απόγνωση και την αποσύνθεση. Το αποτέλεσμα αυτού του πλήγματος, μακροχρόνια μπορεί να είναι εξίσου επώδυνο με το τραύμα της τουρκικής κατοχής.
*Μέλος ΔΣ ΑΚΙΔΑ
