ΕΛΕΝΗΣ ΧΑΛΛΟΥΜΑ*
Πολλά έχουν γραφεί από το βήμα του Paideia News πρόσφατα, για το πολυσχιδές έργο και την προσφορά των εκπαιδευτικών μας. Λίγα όμως έχουν γραφεί για το δύσκολο και ψυχοφθόρο έργο τους, και κυρίως των καθηγητών, γιατί αυτοί ασχολούνται με την πιο δύσκολη ηλικιακά ομάδα μαθητών, του έφηβους, και δη τους έφηβους της Κύπρου που περισσότερο θυμίζουν ατίθασα και απειθάρχητα νιάτα σε σχέση με άλλους συνομήλικους τους άλλων χωρών.
Όσοι συνάδελφοι επισκέφτηκαν εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού και είχαν γενικότερα την τύχη να έρθουν σε επαφή με τον τρόπο που οι μαθητές των άλλων χωρών συμπεριφέρονται θα συμφωνήσουν μαζί μου ότι ένας μεγάλος αριθμός από τους δικούς μας μαθητές έχουν σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς. Ο Κύπριος εκπαιδευτικός καλείται να καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες από την μια να τιθασεύσει και να τραβήξει το ενδιαφέρον αυτών των παιδιών και από την άλλη να προσπαθεί να καλύψει την ύλη του. Είναι γενικότερα αποδεκτό ότι αυτές οι συνθήκες εργασίας με την πάροδο του χρόνου εξαντλούν ψυχικά τους εκπαιδευτικούς μας. Μια νέα καναδική έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα δείχνει ότι το πρόβλημα δεν σταματά στους εκπαιδευτικούς αλλά έχει τον αντίκτυπο του εκτός από την ποιότητα της διδασκαλίας και στον ίδιο τον μαθητή.
Οι ψυχικά εξαντλημένοι εκπαιδευτικοί μεταφέρουν το στρες και τη βαρεμάρα τους στους μαθητές υποστηρίζει η έρευνα. Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι όσο μεγαλύτερη ήταν εκ των προτέρων η συναισθηματική εξάντληση ενός εκπαιδευτικού, τόσο πιθανότερο ήταν οι μαθητές του να έχουν αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης, άρα στρες. Τα υψηλά επίπεδα της εν λόγω ορμόνης έχουν συνδεθεί στο παρελθόν με μαθησιακές δυσκολίες των παιδιών και με ψυχολογικά προβλήματα.
Ωστόσο οι ερευνητές σημειώνουν ότι παραμένει ασαφές -και δύσκολο να ξεκαθαρισθεί- σε ποιό βαθμό ο ένας επηρεάζει τον άλλο. Σύμφωνα με αυτούς, «δεν είναι πάντα σίγουρο ποιό προηγείται, το στρες του δασκάλου ή του μαθητή, αλλά μάλλον πρόκειται για ένα κυκλικό πρόβλημα».
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, με επικεφαλής την καθηγήτρια δημόσιας υγείας Έβα Όμπερλε, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κοινωνικής ιατρικής «Social Science & Medicine». Συνέλεξαν δείγματα σάλιου από 406 μαθητές Δημοτικού, ηλικίας 8 έως 12 ετών, μετρώντας το επίπεδο της ορμόνης του στρες, κορτιζόλης.”
Θα ήταν ευχής έργο, ο καθένας που είναι «απέξω του χορού», προτού ετοιμάσει τις όποιες εκθέσεις του για το επάγγελμα του εκπαιδευτικού ή προχωρήσει στην λήψη και εφαρμογή αποφάσεων που αφορούν τους εκπαιδευτικούς, να έχει την ευκαιρία να μπαίνει για λίγο μέσα στην τάξη και να αποκτά καλύτερη εικόνα του τι γίνεται μέσα στα σχολεία, και μετά να προχωρά σε συμπεράσματα. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Θα ήταν τέλος ωφέλιμο κάποια στιγμή να γίνει και στο δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα κάποια παρόμοια έρευνα για τα προβλήματα που απασχολούν τους δικούς μας εκπαιδευτικούς και πως αυτά επηρεάζουν τόσο το διδακτικό τους έργο όσο και τους μαθητές τους. Είμαι σίγουρη ότι αυτό θα βοηθήσει στο να λυθούν πολλά προβλήματα που ταλανίζουν τη δημόσια παιδεία μας στις μέρες μας.
Πηγή: ΑΜΠΕ
*Καθηγήτρια
