ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΤΑΥΡΟΥ*
To επάγγελμα του εκπαιδευτικού έχει πάψει προ πολλού να είναι επάγγελμα με άμεση επαγγελματική αποκατάσταση και προοπτικές. Όλοι εμείς οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, απόφοιτοι μιας χρονιάς που δεν προϋποθέτει διορισμό με σύμβαση, ούτε αντικατάσταση αντιμετωπίζουμε συνεχώς κλειστές πόρτες. Ελπίδα μας είναι μια τοποθέτηση στην αγορά υπηρεσιών, που όμως δεν μας εξασφαλίζει οποιαδήποτε αναγνώριση για προϋπηρεσία. Και αυτή η θέση μόνο εάν καταφέραμε να αιτηθούμε εμπρόθεσμα, γιατί αλλιώς όσοι δεν πρόλαβαν θα πληρώνουν το τίμημα για τρία συνεχόμενα χρόνια. Δε λέω καλή κίνηση ήταν να ισχύουν τα ίδια μητρώα, αλλά δεν έπρεπε να αποκλείονται άτομα που για οποιοδήποτε λόγο δεν αιτήθηκαν μια χρονιά, για τις επόμενες δύο ή τρεις.
Σε καιρούς που η ανεργία μαστίζει τη νεολαία ασύστολα και σε καιρούς που η μόνη μας ελπίδα είναι μια θέση σε αυτά τα προγράμματα Αγοράς Υπηρεσιών -έστω και με ένα βασικό μισθό- αποδεχθήκαμε και συμβιβαστήκαμε να θεωρούμαστε αυτοτελώς εργαζόμενοι και όχι μισθωτοί του Υπουργείου Παιδείας αν και εργαζόμαστε στα δημόσια σχολεία, με υλικό των δημόσιων σχολείων, σε πρωινό πολλές φορές χρόνο, με τους ίδιους ακριβώς μαθητές. Δεν αρκεί αυτός ο συμβιβασμός, συνεχώς υπάρχει μια ταλαιπωρία και γραφειοκρατία προς το πρόσωπό μας.
Συγκεκριμένα κάθε φορά που επισκεπτόμαστε τις υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων όλοι όσοι εργαζόμαστε στην Αγορά Υπηρεσιών (Ολοήμερα, Κρατικά, ΔΡΑ.ΣΕ κτλ) αντιμετωπίζουμε πάντα την ίδια ταλαιπωρία. Σπεύδουμε, πιστοί στις υποχρεώσεις μας και πάντα εμπρόθεσμα σε όλα τα τρίμηνα να καταβάλουμε τα ποσά που πρέπει στα ταμεία και πάντα –χωρίς καμία εξαίρεση- δεν είναι περασμένο το ποσό που οφείλουμε! Ακόμη και στο διαδίκτυο –σε μια προσπάθεια που κάναμε για πληρωμή εισφορών με αυτό τον τρόπο- δεν καταχωρείται έγκαιρα το πραγματικό ποσό που πρέπει να καταβάλουμε. Από προσωπική εμπειρία μπορώ να πω ότι ακόμη και αν περάσει κανείς για πληρωμή προς το τέλος της προθεσμίας, το ποσό και πάλι δε θα έχει περαστεί…
Το πιο οξύμωρο είναι το γεγονός ότι ο τρόπος υπολογισμός του ποσού είναι απλή πρόσθεση. Και για μια απλή πρόσθεση πρέπει να περιμένουμε ουρές σε γραφεία γιατί το ποσό δεν είναι ποτέ περασμένο. Γιατί κάποιοι δεν μεριμνούν τα πόσα προς πληρωμή να καταχωρούνται έγκαιρα; Προς τι τόση ταλαιπωρία για μας που σπεύδουμε έγκαιρα να πληρώσουμε τις εισφορές μας; Και ακόμη πιο οξύμωρο είναι το γεγονός ότι αν καθυστερήσουμε να καταβάλουμε τις εισφορές υπάρχει πρόστιμο (!) τη στιγμή που όταν ερχόμαστε έγκαιρα –ακόμη και δύο μέρες πριν τη λήξη της προθεσμίας- το ποσό δεν είναι καταχωρημένο!
Επιπλέον καλούμαστε κάθε αρχή της σχολικής χρονιάς και κάθε αλλαγή του χρόνου να υποβάλουμε ενστάσεις για απολαβές με βάση το πραγματικό εισόδημα και κάθε τέλος της χρονιάς τερματισμό απασχόλησης. Λες και δε θα μπορούσε να τερματίζεται αυτόματα μιας και όλοι ξέρουμε ότι τα σχολεία κλείνουν συγκεκριμένη περίοδο. Προς τι όλη αυτή η γραφειοκρατία; Δεν μπορεί να δημιουργηθεί μια κατηγορία για τη συγκεκριμένη ομάδα εκπαιδευτικών; Δεν μπορούν να γίνουν πιο εύκολες διαδικασίες;
*Αδιόριστη εκπαιδευτικός
