Ομοσπονδία: Άλλη μια ευκαιρία, για επίρριψη ευθυνών στους καθηγητές; Απάντηση στον Αντ. Χατζηαντώνη


ΤΟΥ ΘΕΜΗ ΠΟΛΥΒΙΟΥ*

 Τη συζήτηση που ξεκίνησε εδώ και αρκετές μέρες από τα ΜΜΕ γύρω από το θέμα της διδασκαλίας της ομοσπονδίας στα σχολεία, εκμεταλλεύτηκε, κάποιος Αντώνης Χατζηαντώνη, για να εκτοξεύσει σε άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στη Σημερινή, μύδρους εναντίον των εκπαιδευτικών. «Ένας κλάδος πολύ καλά αμειβόμενος, ο καλύτερα αμειβόμενος από όλους σχεδόν τους δημόσιους (όχι δημοσίους Α. Χατζηαντώνη) υπαλλήλους», αναφέρει μεταξύ άλλων στο άρθρο του.

Πριν απαντήσω στην ουσία του θέματος, να τονίσω ότι ο συγκεκριμένος «αρθρογράφος» είναι αδιάβαστος και ανενημέρωτος και εκτίθεται ανεπανόρθωτα με τα όσα γράφει. Και εξηγούμαι:

  1. Δεν είναι οι καλύτερα αμειβόμενοι οι εκπαιδευτικοί από τους υπόλοιπους κρατικούς υπαλλήλους,  γιατί το κρατικό μισθολόγιο, όπως όλοι γνωρίζουν είναι ενιαίο. Επίσης, το μισθολόγιό μας είναι κάτω από το μέσο όρο των μισθών των εκπαιδευτικών της ΕΕ.
  2. Πού γνωρίζει ότι το 70-80% είναι εναντίον της Ομοσπονδίας; Έκανε έρευνα ή απλώς γράφει αερολογίες, για να εντυπωσιάσει;
  3. Ποια προνόμια και πώς θα χάσουν οι εκπαιδευτικοί, όταν με βάση την οποιανδήποτε λύση, το θέμα της παιδείας θα το χειρίζονται ξεχωριστά οι δύο κοινότητες;

Τώρα, αν θα γίνεται χαμός, όταν θα διδάσκεται το μάθημα, να μου επιτρέψει ο Αντώνης Χατζηαντώνη να του πω ότι κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Εκτός και αν από το προσωρινό πέρασμά του από τα σχολεία αυτός τέτοιο κλίμα ανεχόταν στην τάξη του;

Το ότι ήσουν Αντώνη Χατζηαντώνη τρία χρόνια περαστικός από την κυπριακή εκπαίδευση δεν σημαίνει ότι γνωρίζεις τα της κυπριακής εκπαίδευσης.

Και η ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ και γενικά οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν και ούτε είχαν στόχο «να καταστήσουν την ιδέα της Ομοσπονδίας ένα είδος κόλασης και αυτοδιάλυσης της Κ. Δημοκρατίας», όπως διατείνεσαι χωρίς ντροπή! Να αμφιβάλλεις, γιατί άλλος είναι ο ρόλος των εκπαιδευτικών και όχι αυτός που αφήνουν να νοηθεί κάποιοι ημιμαθείς.

Η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια, κύριε παντογνώστη. Και ακριβώς αυτή η ημιμάθεια είναι που σε αφήνει ανεπανόρθωτα εκτεθειμένο, με τα όσα αβάσιμα και ατεκμηρίωτα παραθέτεις.

Το μόνο που πετυχαίνεις, εκτός από το ότι μένεις ανεπανόρθωτα εκτεθειμένος, είναι να εξωτερικεύσεις τα «θετικά» συναισθήματά σου για τους εκπαιδευτικούς. Κρίμα, γιατί, για να είσαι σε θέση να γράφεις και να διαβάζεις, κάποιος εκπαιδευτικός θα ξενύχτησε διορθώνοντας τα κείμενά σου και προετοιμαζόμενος για να σε διδάξει… Τώρα τι πέτυχε αυτό φαίνεται από τα γραφόμενά σου.

Για την ουσία του θέματος μόνο δυο λόγια θα σου πω. Η Ομοσπονδία διδάσκεται και στο γυμνάσιο και στο λύκειο στο μάθημα της Αγωγής του Πολίτη. Ακόμη διδάσκεται και στην Ιστορία, σε διάφορα κεφάλαια, όπως π.χ. στο κεφάλαιο για την Αμερικανική Ανεξαρτησία.

Οι εκπαιδευτικοί διδάσκουν, δεν κάνουν προπαγάνδα. Εξάλλου, δεν είναι αυτοί που θα λύσουν το Κυπριακό, αλλά οι πολιτικοί.

Σίγουρα θα δημιουργηθούν προβλήματα στα σχολεία από τη διδασκαλία, όπως την επαγγέλλονται κάποιοι και ο λόγος είναι απλός. Τα παιδιά θα έρχονται στο σχολείο με κατευθύνσεις που θα τους δίνουν οι κομματικές νεολαίες και τότε καταλαβαίνεις ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Εδώ οι πολιτικοί τόσα χρόνια και δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν σ’ αυτό το βασικό θέμα και θα ρίξουμε τώρα τις ευθύνες στους εκπαιδευτικούς;

Στόχος των εκπαιδευτικών, που σου είναι τόσο… συμπαθείς, είναι να μορφώσουν ανθρώπους με κριτική σκέψη, με προσόντα και εφόδια, για να ενταχθούν αύριο στην κοινωνία και να είναι χρήσιμοι για την πατρίδα τους.

Ως εκπαιδευτικοί, δεν πιστεύω να διαφέρομε από τους άλλους συμπατριώτες μας σε ό,τι αφορά το τι θέλουμε για το Κυπριακό.  Εκείνο που επιδιώκουμε είναι να βρεθεί μια δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση στο Κυπριακό, ώστε όλοι οι κάτοικοι αυτού του νησιού, Έλληνες, Τούρκοι, Αρμένιοι, Λατίνοι, Μαρωνίτες να ζήσουμε μαζί. Όλα τ’ άλλα ακούγονται εκ του πονηρού και έχουν άλλους στόχους.

Γιατί όπως εύστοχα έγραψε και ο φίλος πανεπιστημιακός Πέτρος Παπαπολυβίου, σε πρόσφατο άρθρο του «όσοι πιστεύουν ότι με τέτοιες ενέργειες θα πετύχουν δια μαγείας την αποδοχή των πολιτών για την όποια «λύση» ευαγγελίζονται, φοβάμαι ότι το μόνο που θα καταφέρουν είναι να μετατρέψουν και τη λέξη «ομοσπονδία» σε ένα σύντομο, μονολεκτικό ανέκδοτο. Όπως, δυστυχώς, έχουν καταστεί, για ορισμένους πολιτικούς (και για ορισμένους συμπολίτες μας, προσθέτω εγώ)οι λέξεις «σοβαρότητα» και «αξιοπιστία».

*Τέως Πρόεδρος ΟΕΛΜΕΚ

Πρόεδρος Νέας Κίνησης Καθηγητών




Share on Facebook


Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter











116