Οριοθέτηση


ΤΗΣ ΖΗΝΑΣ ΠΟΥΛΛΗ*

Οριοθέτηση σημαίνει τον προσδιορισμό των ορίων σε κάτι. Για παράδειγμα οριοθετούμε την περιουσία μας, βάζοντας φράκτη γύρω, όχι μόνο για να ξεχωρίζει μέχρι που να καλλιεργούμε, αλλά και ως προειδοποίηση προς τους ανεπιθύμητους να μένουν εκτός. Μια φυσική οριοθέτηση σε σχέση με το σώμα μας είναι το δέρμα μας, η διαχωριστική γραμμή με το περιβάλλον. Δεν είναι τυχαία η μεταφορική έκφραση στα αγγλικά: “He really gets under my skin” που δηλώνει ότι ο άλλος έχει παραβιάσει τα όριά μας ή «ο ηθοποιός έχει μπει στο πετσί του ρόλου του» που σημαίνει ότι ταυτίστηκε με τον ρόλο του.

Σίγουρα φέρουμε ευθύνη και στον εαυτό μας αλλά και στους γύρω μας, στους πλησίον μας. Ο Απόστολος Παύλος, στην προς Γαλάτας επιστολή, αναφέρει ότι «αλλήλων τα βάρη βαστάζετε, και ούτως αναπληρώσατε τον νόμον του Χριστού» (6:2) που καταδείχνει την ευθύνη μας να βοηθούμε τους άλλους. Όμως λίγο πιο κάτω συμπληρώνει «έκαστος γαρ το ίδιον φορτίον βαστάσει», υποδηλώνοντας ότι δεν μπορούμε να φορτώνουμε τις ευθύνες μας στους άλλους και ότι ο καθένας πρέπει να αναλαμβάνει τις δικές του ευθύνες.

Βάζοντας όρια δεν σημαίνει ότι υψώνουμε τοίχους στους άλλους αφού πρέπει να συνυπάρχουμε στην κοινωνία. Σε κάθε κοινωνία το κάθε μέλος έχει τον δικό του χώρο και περιουσία. Το σημαντικό είναι τα όρια του χώρου μας να είναι διαπερατά, ώστε να επιτρέπουν την έξοδο προς την κοινωνία, αλλά ταυτόχρονα ισχυρά ώστε να προστατεύουν από τυχόν κινδύνους.

Η πιο σημαντική λέξη οριοθέτησης είναι το όχι. Δίνει το μήνυμα στους άλλους ότι αυτός που εκστομίζει αυτή τη λέξη αποτελεί ξεχωριστή προσωπικότητα, την οποία ελέγχει αυτός και μόνο. Στην οριοθέτηση επιβάλλεται να βοηθήσουν τρίτα πρόσωπα για δυο λόγους: ο 1ος είναι διότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και ο 2ος είναι ότι χρειαζόμαστε την υποστήριξη τρίτων για τη δημιουργία νέων ορίων.

Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει «ο γαρ εάν σπείρη άνθρωπος, τούτο και θερίσει» (Γαλ. 6:7) ή πιο απλά  ό,τι σπείρεις θα θερίσεις. Για παράδειγμα αν κάποιος καπνίζει συνεχώς, μπορεί να έχει ως συνέπεια τον καρκίνο. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου κάποιος δεν θερίζει ό,τι έσπειρε. Για παράδειγμα κάποιος νεαρός ξοδεύει αλόγιστα και, κάθε φορά που η τράπεζα αρνείται να τον καλύψει, έρχεται η μητέρα του ως από μηχανής θεός και τον ξεχρεώνει. Αυτή η πράξη εμποδίζει και ανακόπτει τη φυσική εξέλιξη των συνεπειών κάτι που είναι λάθος. Μόνο

αν υποστεί κάποιος τις συνέπειες των πράξεών του, θα συνετιστεί_ τα κηρύγματα δεν έχουν απήχηση. Οποιαδήποτε πράξη συνεπάγεται συνέπειες. Ο Απόστολος Παύλος στην 2η προς Θεσσαλονικείς επιστολή (3:10) φτάνει στο άκρο λέγοντας ότι αυτός που δεν εργάζεται και που δεν συνεισφέρει να μην παίρνει φαγητό: «ότι ει τις ου θέλει εργάζεσθαι, μηδέ εσθιέτω». Σε τέτοια περίπτωση η πείνα είναι η συνέπεια της οκνηρίας.

Στη χριστιανική θρησκεία το «αγαπάτε αλλήλους» έχει δεσπόζουσα θέση.

Όμως όπως αναφέρθηκε πιο πάνω δεν ωφελεί να ανακόπτεται η πορεία των συνεπειών κακών πράξεων, διότι σίγουρα θα επαναληφθούν. Κάποιος πρέπει να παραδεχτεί τα κακώς κείμενα πριν τα διορθώσει.

Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους αλκοολικούς όπου πρώτα παραδέχονται τον εθισμό τους, το πάθος τους και μετά διορθώνονται. Δεν ελέγχουν τον εαυτό τους, όπως αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή (7:15, 19, 23): «Κυριευμένος και σκοτισμένος από το πάθος δεν γνωρίζω καλά αυτό το κακόν που πράττω. Διότι δεν πράττω αυτό το οποίον εσωτερικώς θέλω, αλλά κάμνω eκείνο το οποίον μισώ».

Είναι σημαντικό να ξέρει κάποιος πότε να λέει ναι και πότε όχι, με άλλα λόγια να είναι κύριος του εαυτού του. Οι γονείς βοηθούν τα παιδιά τους αλλά ποτέ δεν αναλαμβάνουν πλήρως τις δικές τους ευθύνες. Πρέπει να ισχύει το «ο συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις» (Ματθαίος 7: 12), οπότε πρέπει να σεβόμαστε τα «όχι» των άλλων για να σέβονται και αυτοί τα δικά μας.

*Διευθύντρια Μέσης Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού   




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










566