ΤΟΥ ΦΙΛΙΟΥ ΦΥΛΑΚΤΟΥ*
Λίγες μόνο μέρες πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, όλοι οι εμπλεκόμενοι, με την εκπαίδευση, φορείς, έχουμε μπροστά μας, μια σημαντική και καθοριστική πρόκληση. Κι αυτή είναι να ανοίξουν τον Σεπτέμβρη τα δημόσια σχολεία, με όσο το δυνατό λιγότερα προβλήματα, παρά τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες και υπό τον ασφυκτικό κλοιό της Τρόικα και του Μνημονίου.
Η εκπαίδευση έχει κατά κόρον χαρακτηρισθεί ως η σημαντικότερη δίοδος εξόδου από την κρίση, στην οποία έχουμε περιέλθει, πρωτίστως κρίση αξιών και συνεπακόλουθα οικονομική κρίση. Συνεπώς οποιεσδήποτε πρακτικές ή μεθοδεύσεις αποδυναμώνουν το δημόσιο σχολείο και πλήττουν αρνητικά την ποιότητα της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.
Το δημόσιο σχολείο σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, επιβάλλεται να στηριχθεί για να μπορέσει να επιτελέσει στο ακέραιο τον εκπαιδευτικό-παιδαγωγικό του ρόλο και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει τις πολλαπλές προκλήσεις που αναδύονται εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Ας μην λησμονούμε ότι το σχολείο στα διάφορα κοινωνικά προβλήματα που παρουσιάζονται, λειτουργεί σαν σφουγγάρι και τα απορροφά.
Με όλα όσα επισυμβαίνουν σήμερα στην κυπριακή κοινωνία (καλπάζουσα ανεργία, οικονομική ανέχεια, ανάγκη για επιστροφή στα συσσίτια) ο ρόλος που το σχολείο πρέπει να διαδραματίσει, επεκτείνεται και αγγίζει ακόμη και αυτή την ηθική στήριξη των ίδιων των παιδιών, πρωτίστως, αλλά και των οικογενειών τους.
Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, κάθε οικογένεια που στέλνει το παιδί της στο σχολείο αναμένει και επιζητά τη διασφάλιση του μέλλοντός του μέσα από την εκπαίδευση. Η οικονομική περισυλλογή, ακόμα και οι όποιες υλικές και άλλες στερήσεις, γίνονται αποδεκτές σε κάποιο βαθμό από όλους μας. Όμως, δεν είναι δυνατό να αποδεχθούμε την καρατόμηση και τον ακρωτηριασμό του μέλλοντος των παιδιών μας, της νέας γενιάς, της ελπίδας του τόπου μας, πλήττοντας το δημόσιο σχολείο και την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Η στροφή και η επιστροφή στο δημόσιο σχολείο επιφορτίζει την πολιτεία με την ευθύνη, όχι απλώς με την παροχή ποιοτικής δωρεάν εκπαίδευσης, αλλά και με την επιπλέον αναβάθμισή της.
Η επαρκής στελέχωση των σχολείων με διδακτικό προσωπικό είναι, μεταξύ άλλων, μια από τις βασικές παραμέτρους που επηρεάζουν και προσδιορίζουν την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Οι διορισμοί καθορίζονται βάσει των αναγκών που υπάρχουν κάθε φορά και στον τομέα της εκπαίδευσης διορίζονται επακριβώς όσοι χρειάζονται. Έστω και ένας εκπαιδευτικός λιγότερος με βάση τις ανάγκες που υπάρχουν, κάποια παιδιά δεν θα έχουν δάσκαλο στην τάξη και αντίστροφα, δεν μπορεί να υπάρχει ούτε ένας περισσότερος γιατί δεν νοείται να υπάρχουν εκπαιδευτικοί σε άδειες τάξεις.
Οι ανάγκες στην εκπαίδευση καθορίζονται από διάφορους παράγοντες, ένας εκ των οποίων είναι ο αριθμός των παιδιών που θα φοιτήσουν τη δεδομένη χρονιά στα δημόσια σχολεία. Είναι γεγονός ότι φέτος στη Δημοτική Εκπαίδευση παρατηρείται πολύ μικρή μείωση του αριθμού των μαθητών (800 παιδιά σε παγκύπρια βάση, περίπου 30 λιγότερα τμήματα σε σχέση με τα 2674 τμήματα που λειτούργησαν πέρσι, μείωση της τάξης του 1,1%), όμως υπάρχουν και πολλά άλλα πράγματα που καθορίζουν τις ανάγκες στα σχολεία τα οποία όχι απλώς δεν μειώνονται, αλλά αντίθετα αυξάνονται σημαντικά.
Είναι γι’ αυτό που εμείς ως ΠΟΕΔ επιμένουμε ότι σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες που υπάρχουν, ο επαναδιορισμός των συμβασιούχων εκπαιδευτικών που εργάζονταν πέρσι στα σχολεία επιβάλλεται να γίνει για να μπορέσουν τα σχολεία να λειτουργήσουν σωστά (σημειώνουμε ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουν αφυπηρετήσει είτε κανονικά, είτε πρόωρα 200 εκπαιδευτικοί από τη Δημοτική Εκπαίδευση!) . Αναφερόμαστε στις πραγματικές ανάγκες, οι οποίες δεν θα πρέπει να περικοπούν μέσα από μεθοδεύσεις και πρακτικές που αποψιλώνουν το δημόσιο σχολείο, δημιουργώντας τεράστια λειτουργικά και άλλα προβλήματα.
Αν προσμετρήσουμε και τη μόνιμη αποκοπή μισθού από 0,8 – 2% που έχει επιβληθεί στους εκπαιδευτικούς και γενικότερα σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, με στοχευμένη και επισήμως εξαγγελμένη επιδίωξη την επαναπρόσληψη όλων των συμβασιούχων εκπαιδευτικών και ωρομισθίων του δημοσίου, τότε δεν μπορεί παρά οι φωνές αντίδρασης και διαμαρτυρίας μας να είναι απόλυτα δικαιολογημένες.
Ως υπεύθυνη Οργάνωση, η ΠΟΕΔ, δεν επιθυμεί και δεν επιδιώκει οποιαδήποτε σύγκρουση ή αντιπαράθεση. Αυτό που αξιώνουμε και επιτακτικά ζητούμε, είναι ουσιαστικό διάλογο, ανταλλαγή απόψεων και εισηγήσεων για να εξευρεθούν οι κατάλληλες λύσεις στα σοβαρά θέματα που εγείρονται και δεν επηρεάζουν απλώς την έναρξη της σχολικής χρονιάς, αλλά ολόκληρη τη χρονιά.
Οι αριθμοί στην εκπαίδευση δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται στεγνά. Οι αριθμοί στην εκπαίδευση σχετίζονται με τα παιδιά μας, με ανθρώπους και κυρίως με το μέλλον του τόπου μας. Κάτω από αυτό το φακό επιβάλλεται να αντιμετωπίζεται η εκπαίδευση και το δημόσιο σχολείο.
*Πρόεδρος ΠΟΕΔ
