ΤΟΥ ΞΕΝΙΟΥ ΚΟΦΤΕΡΟΥ*
Μένει μια πίκρα στο στόμα απίστευτη και ένα μούδιασμα στο κορμί αβάσταχτο. Όταν μπορείς να δεις ξεκάθαρα το δίκιο, αλλά το άδικο επικρατεί σε τόσα στρώματα από πάνω, σταματάς, παίρνεις ανάσα και αναρωτιέσαι πια: “Αξίζει; Πόση ταπείνωση πια;”
Θα διερωτάσαι αναγνώστη γιατί; Τι όπλισε την πένα μου; Εγώ, ο ντροπαλός γραφιάς, τι θέλω να σου πω; Για διάβασε λοιπόν, με στοιχεία ωμά, πως γράφτηκε αυτή η ιστορία.
Το τι εποχή περνάμε, δεν χρειάζεται να το πω, το ξέρουν και οι πέτρες πια. Μέσα σ' όλο τoν παραλογισμό των ημερών για την παιδεία (κατάλογοι, ΟΑΣΑ, PISA, κλπ) ήρθε μια ελπίδα, μια χαραμάδα φωτός σ' ένα μαύρο ουρανό. Βρέθηκε ένα τρένο με ακριβώς 263 θέσεις να με πάρει απ' το μέτωπο, μακριά απ' το θόρυβο της μάχης πια, και 'γω σαν κουρασμένος στρατιώτης χαμογέλασα. Βρήκα κάτι να ελπίζω, δεν το 'δειχνα όμως, γιατί τόσα χρόνια στο μπαρούτι ξέρω πως τα νούμερα τα παίζουν οι στρατηγοί και δω είχε πολλούς από δαύτους. Πέρασε απ' όλους όμως, κι από προέδρους και υπουργούς και βολευτάδες και έμεινε να μάθουμε το πότε φεύγει και ποιους θα πάρει.
Το τελευταίο τρένο διορισμών, σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς, έφυγε σήμερα. Έβαλε τη μηχανή μπροστά, κάπνισε και ξανακάπνισε και ξεκίνησε. Κι εγώ έμεινα πάλι να το κοιτώ απ' τον σταθμό, ανήμερα των γενεθλίων μου, να χαίρομαι για γνωστούς και φίλους που τα κατάφεραν πια. Εγώ όμως; Εγώ ψάχνω έναν καθρέφτη, να δω μια καρικατούρα ανθρώπου που χαίρεται και λυπάται μαζί, που ψάχνει να βρει ποιο λάθος έχει και πάντα μένει εκτός...
Βάζω τα πράγματα στην σειρά και μετράω:
263 θέσεις συνολικά
Φιλόλογοι
70 μόνιμοι, δηλαδή: ποσοστό 27%
Σύνολο συμβασιούχων φέτος: 85
Ποσοστό μονιμοποιήσεων βάσει των συμβασιούχων: 82%
Πληροφορική:
1 μόνιμος, δηλαδή 0,4%
Σύνολο συμβασιούχων φέτος: 5
Ποσοστό μονιμοποιήσεων βάσει των συμβασιούχων: 20%
Θα μου πείτε “μα δεν πάει έτσι, υπάρχουν κι άλλα κριτήρια, με ανθρώπους έχουμε να κάνουμε, όχι νούμερα”. Καλά λοιπόν, να δώσω και το στοιχείο ανθρωπιάς:
Φιλόλογοι:
Μεγαλύτερη υπηρεσία απ' αυτούς που μονιμοποιήθηκαν:
10 χρόνια - ένας
9 χρόνια - ένας
8 χρόνια - εφτά
Από κει και πέρα, η πλειονότητα είναι με 4-6 χρόνια, με άτομα που έχουν και μόνο 2.
Πληροφορική (από αυτούς που είναι συμβασιούχοι με προϋπηρεσιακή):
11 χρόνια – δύο
10 χρόνια - δύο
Η ειρωνεία; να ξέρω ότι την κατανομή την έκαναν οι δικοί μου, οι συνάδελφοι μου ως συνδικαλιστές. Με το ίδιο σκεπτικό που τόσα χρόνια αδικούσαν τον κλάδο μου. 'Όταν μας αναλογούσαν 18 θέσεις βοηθών, μας έδιναν 3. Κι όταν ρωτούσα γιατί, μου εξηγούσαν: “Είστε μικροί σε ηλικία, αν πάρει ο 35άρης τη θέση βοηθού, θα την κρατά για τα επόμενα 25 χρόνια ίσως, ενώ αν την δώσω στον 50άρη, θα την πάρουμε πίσω στα 10, για να φάνε κι άλλοι.” Και τώρα καλέ πατερούλη συνδικαλιστή; Τώρα που δεν έχει προαγωγές; Τώρα που βάλατε “casus belli” στις θέσεις των φιλολόγων, τι θα πούμε εμείς πάλι; Αντί 35άρης βοηθός, 35άρης άνεργος. Να χαίρεστε τα έργα σας.
Τελειώνοντας θα ήθελα να ενημερώσω την ΟΕΛΜΕΚ ότι από σήμερα θέτω τον εαυτό μου εκτός Οργάνωσης. Παρακαλώ σταματήστε να μου αποκόπτετε την μηνιαία συνδρομή. Θα χρειαστώ τα λεφτά σε λίγο καιρό, λόγω ανεργίας. Δεν είναι πολλά, αλλά και για τσίχλες να τα έχω θα πάνε σε καλύτερη μεριά απ' ότι τόσα χρόνια σ' εσάς.
Όσο για σένα μικρέ Καίσαρα των παρασκηνίων, πριν σε καλέσει το κόμμα για ανώτερα αξιώματα, άλλαξε και τ' όνομα (με δημοκρατικές διαδικασίες πάντα, όπως ξέρεις εσύ) και κάνε το ΟΕΛΜΕΦ. Δεν υπάρχει λόγος πια να κρύβεστε.
Αν κάποιος από σας, αναγνώστες, συμφωνεί τότε προσυπογράψτε στα σχόλια. Ας γίνουμε δυο και τρεις και εκατό. Για μας το τρένο έφυγε, μα κάποτε, ίσως θα 'ρθουν κι άλλα...
*Εκπαιδευτικός Μέσης
