ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΤΑΣΟΥ*
Οδηγούμαστε, με γοργούς ρυθμούς, σε ένα νέο σχέδιο αξιολόγησης. Ευτυχώς, οι εκλογές αργούν, οπόταν, θεωρητικά, θα δοθεί χρόνος για προσεχτική μελέτη του σχεδίου και κατάθεση εισηγήσεων πριν από την επιβολή του. Οι εκπαιδευτικοί δέχονται μια συντονισμένα ανελέητη επίθεση από διάφορους φορείς, οργανωμένους ή μη, που κατάφεραν να μεταθέσουν τον δημόσιο διάλογο στην ανεπάρκεια, τα ψυχολογικά και σε μη στοιχειοθετημένες σεξουαλικές παρενοχλήσεις μικρής μερίδας εκπαιδευτικών. Τα θέματα της Ασφάλειας και Υγείας, για τα οποία την αποκλειστική ευθύνη έχει το Υπουργείο Παιδείας και οι Σχολικές Εφορείες, έπεσαν στα μαλακά. Οι εκπαιδευτικοί γίνονται για ακόμη μια φορά το εξιλαστήριο θύμα. Εύκολος στόχος, αφού η μέχρι σήμερα τακτική του κομματικού συνδικαλισμού ήταν να μην ενοχλεί τους εκάστοτε κυβερνώντες.
Ας είναι όμως! Ένα Σχέδιο Αξιολόγησης που να λειτουργεί ικανοποιητικά, το έχουμε άμεση ανάγκη. Οι πρώτοι που το επιζητούν είναι οι εκπαιδευτικοί, αφού το υφιστάμενο σύστημα, όχι η φιλοσοφία του, αλλά ο τρόπος που το εφαρμόζει το Υπουργείο με τους επιθεωρητές του, έχει ισοπεδώσει τα πάντα. Σε μια κλίμακα 1-40, αυτός που θεωρείται «ανεπαρκής» βαθμολογείται με 32, τον ίδιο βαθμό που εισπράττει κάποιος ο οποίος κάνει τη δουλειά του ικανοποιητικά χωρίς να διακρίνεται ιδιαίτερα σε κάποιον τομέα. Το υφιστάμενο Σύστημα Αξιολόγησης θα μπορούσε να λειτουργήσει, όπως θα λειτουργούσε και η επετηρίδα, αν εφαρμόζονταν, από τους αρμόδιους, οι πρόνοιες της ισχύουσας σε κάθε περίπτωση νομοθεσίας.
Ένα νέο σχέδιο αξιολόγησης το θέλουμε, φτάνει να γίνει σωστά: να έχει ως στόχο τη βελτίωση του εκπαιδευτικού και του εκπαιδευτικού έργου, να είναι λειτουργικό, να εμπνέει εμπιστοσύνη, να αποφεύγει τα προβλήματα του υφιστάμενου σχεδίου, να βασίζεται σε αντικειμενικές κρίσεις με μετρήσιμα κριτήρια. Ας ελπίσουμε πως δε θα είναι μια ακόμη ανέξοδη μεταρρύθμιση για το χάιδεμα των αυτιών όλων αυτών που κανιβαλίζουν στο κουφάρι της δημόσιας εκπαίδευσης.
Θα έπρεπε να γίνει αντιληπτό πως ο εκπαιδευτικός κόσμος, στη συντριπτική πλειοψηφία του, έχει χάσει την εμπιστοσύνη του προς το Υπουργείο Παιδείας και τον τρόπο που λειτουργεί. Η δημόσια εκπαίδευση επιβιώνει, επειδή η ευσυνειδησία και το μεράκι των εκπαιδευτικών την κρατά στη ζωή. Λιθοβολείται καθημερινά ολόκληρος ο εκπαιδευτικός κόσμος και η δημόσια εκπαίδευση, επειδή το αρμόδιο Υπουργείο αδυνατεί να αποβάλει μικρό αριθμό ακατάλληλων εκπαιδευτικών. Έχουμε φτάσει σε σημείο να θεωρούμε πως κάποια πράγματα γίνονται, ή δεν γίνονται σκόπιμα, για να παρέχουν άλλοθι στους υπευθύνους, φορτώνοντας την ευθύνη για τα κακώς έχοντα στους εκπαιδευτικούς.
Σχέδιο αξιολόγησης λοιπόν! Ποιος θα αξιολογήσει ποιον; Όλοι αυτοί που θα αξιολογούν τους εκπαιδευτικούς και το εκπαιδευτικό έργο δε χρειάζονται αξιολόγηση αν είναι σε θέση, αν έχουν τις γνώσεις και την εμπειρία, αν είναι ψυχολογικά σταθεροί, αν δεν έχουν κοινωνικά μη αποδεκτές συμπεριφορές κλπ;
Για να εφαρμοστεί λοιπόν ένα νέο σχέδιο αξιολόγησης το οποίο να είναι αποδεκτό και να εμπνέει εμπιστοσύνη, επιβάλλεται να αξιολογηθούν τα πάντα. Σύμφωνα με τον καθηγητή Παντελή Γεωργογιάννη (ΠΤΔΕ, Πανεπιστημίου Πατρών) χρειάζεται να αξιολογηθούν:
1. Οι σχολικές μονάδες, σε ό,τι αφορά την υλική επάρκεια, την ποιότητα των υποδομών, το περιβάλλον μάθησης, την ασφάλεια και υγεία, τη σύνθεση μαθητικού πληθυσμού και άλλα, γιατί «δεν είναι φρόνιμο να αξιολογούμε τον εκπαιδευτικό, αν δεν αξιολογήσουμε πρώτα την υλικοτεχνική υποδομή που του παρέχεται για να ασκήσει το έργο του».
2. Τα στελέχη εκπαίδευσης, σε ό,τι αφορά την επάρκεια και ετοιμότητα των επιθεωρητών, των Επαρχιακών Διευθυντών Εκπαίδευσης, των Διευθυντών Εκπαίδευσης και των Διευθυντών Σχολικών Μονάδων, «ανάλογα με τη θέση που κατέχουν και τις δυνατότητες που τους παρέχει το σύστημα για να ασκήσουν το έργο τους».
3.Τους εκπαιδευτικούς, «επικεντρώνοντας στην εκπαιδευτική επάρκεια και ετοιμότητά τους στο εκπαιδευτικό τους έργο».
Έτσι λοιπόν, ο καθένας που αξιολογεί πρέπει να αξιολογείται. Και οι γονείς, αν θέλουν ρόλο στην αξιολόγηση, να υπόκεινται σε αξιολόγηση. Υπάρχουν χίλια δυο παραδείγματα, γιατί επιβάλλεται μια τέτοια αξιολόγηση.
Σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος. Η οποιαδήποτε προσπάθεια για κάτι τέτοιο δεν υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσει με τα σημερινά δεδομένα. Θα αναμένουμε το νέο σχέδιο αξιολόγησης με μεγάλο ενδιαφέρον. Ας ελπίσουμε πως κάποια στιγμή θα αρχίσουμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας.
*Διευθυντής Λυκείου
