ΤΟΥ ΞΕΝΙΟΥ ΚΟΦΤΕΡΟΥ*
Θεωρητικά η δημοκρατία μας δουλεύει, το ίδιο και η πολιτεία. Σωστά;
Λάθος!!!
Το γιατί έχουμε δημοκρατία, τι είναι δημοκρατία και πως δουλεύει η δημοκρατία είναι σε όλους μας γνωστά, μόνο στη θεωρία όμως. Στην πράξη; Αποτύχαμε και πάλι οικτρά.
Μια πολιτεία, εδραιώνεται πάνω σε ένα συμβόλαιο των πολιτών μεταξύ τους, βάση του οποίου μεταβιβάζουν κάποιες εξουσίες τους στην πολιτεία με απώτερο σκοπό το «κοινό» καλό αντί του συγκεκριμένου ατομικού καλού.
Εξ απαρχής της Κυπριακής Δημοκρατίας, το κοινό καλό δεν αναζητήθηκε σφαιρικά, αλλά αφελέστατα θεωρήθηκε ότι αν προωθηθεί το ατομικό συμφέρον, κατά κάποιο μαγικό τρόπο θα εξυπηρετηθεί και το κοινό.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, οι εφιάλτες της πολιτικής μας, είτε εκλεγμένοι που επιζητούν επανεκλογή, είτε φρέσκοι, συγκαλυμμένοι πίσω από συνθήματα του τύπου «ψηφίστε νέα πρόσωπα», δηλαδή εμείς δεν φάγαμε, ψηφίστε μας να φάμε.
Η χρόνια διάβρωση του συστήματος δεν επιτρέπει πια την περιβόητη «αλλαγή από μέσα», κανείς δεν παρέδωσε εξουσία και προσωπικό κέρδος αμαχητί, όσο κι αν διαρρηγνύει τα ιμάτια του για το «κοινό συμφέρον».
Μην με ψάξετε στις εκλογές. Δεν θα με βρείτε. Μη με βάλετε στις λίστες, δεν θα έρθω. Μην στείλετε τα σκυλιά σας στην πόρτα μου, θα τα βρίσω.
Κι όχι, η λύση δεν είναι η ολιγαρχία, δεν είναι η κατάργηση της δημοκρατίας (όπως θα ισχυριστούν πως διακηρύσσω). Η λύση είναι είτε η άμεση δημοκρατία είτε μιας μορφής μικτό σύστημα. Δηλαδή για αρκούντως σημαντικά ζητήματα να διενεργείται δημοψήφισμα, όπως για απομάκρυνση αξιωματούχου (εξοστρακισμού), μειώσεις/αυξήσεις μισθών βουλευτών και άλλων αιρετών αξιωματούχων. Διότι το φιλοσοφικό ερώτημα παραμένει: «Ποιος τους φύλακες θα φυλάττει;» Η Σωκρατική θεωρία περί θείας έμπνευσης, τουλάχιστον για τους δικούς μας «φύλακες» μάλλον αστεία ή ακόμη χειρότερα τραγελαφική ακούγεται.
Όταν λοιπόν σαν κοινωνία αποφασίσουμε, όταν θελήσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, η λύση δεν είναι οι εκλογές άλλων αφεντάδων. Είναι η διαμαρτυρία, όχι η καταστροφή, αλλά η παθητική αντίδραση. Μέχρι να ακουστούμε, μέχρι οι φύλακες ομολογήσουν το «αἰδώς Ἀργεῖοι». Μέχρι τότε, παραμένω ανένταχτος πολίτης, ούτως ή άλλως θεατής του δράματος, γλυκιά δικαιολογία το ότι δεν τους ψήφισα, δεν έκανα την χάρη σε κανέναν.
*Εκπαιδευτικός Μέσης