ΤΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΣΕΑ*
Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να προβληματίσει όλους τους εμπλεκομένους γύρω από τις απεργιακές κινητοποιήσεις των δασκάλων και να υποδείξει ότι, τόσο η ΠΟΕΔ όσο και ο υπουργός Παιδείας βρίσκονται σε λάθος δρόμους που δεν αποβαίνουν στο καλώς νοούμενο συμφέρον των εκπαιδευτικών και της ευρύτερης κοινωνίας γενικότερα. Οι απόψεις είναι βασισμένες στην ενημέρωση που τύχαμε οι διευθυντές από την ΠΟΕΔ όπου διαφάνηκε τι παίχτηκε στο παρασκήνιο. Με την επιφύλαξη της ορθότητας της ενημέρωσης, θα προσπαθήσω να απαντήσω στο ερώτημα τι πήγε και τι πάει λάθος μεταξύ Υπουργού Παιδείας και ΠΟΕΔ .
Λάθη υπουργού Παιδείας - Αλλοπρόσαλλη πολιτική
Η κυβέρνηση, δια στόματος υπουργού Οικονομικών, διακηρύττει την αναγκαιότητα οροφών στον αριθμό των διορισμένων εκπαιδευτικών έτσι ώστε να επιτευχθεί η εξυγίανση της οικονομίας, αφού ο περιορισμός των προσλήψεων στις απαραίτητες, θα περιορίσει σταδιακά το κρατικό μισθολόγιο το οποίο επιβάλλεται να συρρικνωθεί.
Τονίζει εμφαντικά πως δεν ήρθε η ώρα για να επιστρέψουμε στα παράλογα αιτήματα του παρελθόντος γιατί αυτό με μαθηματική ακρίβεια θα μας οδηγήσει και πάλι στις τραγικές οικονομικές συνθήκες που βιώσαμε και βιώνουμε. Δυστυχώς ο υπουργός Παιδείας δεν τήρησε τη γραμμή αυτή, παρασύροντας προφανώς μαζί του και το Υπουργικό Συμβούλιο που πήρε την απόφαση για επιπρόσθετες προσλήψεις εκπαιδευτικών πέρα της οροφής. Συγκεκριμένα ο υπουργός Παιδείας ενέκρινε:
* εξήντα νέες θέσεις εργασίας για εκπαιδευτικούς Ειδικής Εκπαίδευσης με το αιτιολογικό ότι αυξήθηκαν οι περιπτώσεις μαθητών που χρήζουν στήριξης Ειδικής Εκπαίδευσης. Αδικαιολόγητο λάθος. Οι μαθητές Ειδικής Εκπαίδευσης δεν είναι δυνατόν να αυξηθούν σε τέτοιο βαθμό από την μια χρονιά στην άλλη. Εκείνο που συνέβηκε ήταν να εγκριθούν κατά συρροή μαθητές που παρουσίαζαν μαθησιακές δυσκολίες ως μαθητές που έχουν ανάγκη Ειδικής Εκπαίδευσης με σκοπό να ζητηθούν επιπρόσθετες προσλήψεις από τον κατάλογο της Ειδικής Εκπαίδευσης. Η ενέργεια δε να περιοριστούν οι ώρες της ενισχυτικής διδασκαλίας από τους δασκάλους σχεδόν στο καθόλου, χρήζει προβληματισμού κατά πόσον είναι ορθή κίνηση.
* είκοσι νέες θέσεις εργασίας ως αποτέλεσμα της μείωσης του διδαχτικού χρόνου των διευθυντών. Αχρείαστη ενέργεια από την στιγμή που διαπιστώνεις ότι για να το πετύχεις, απλώνεις το χέρι σου εκεί που δεν φτάνει. Δημιουργείται η εντύπωση ότι γίνεται για να δελεαστούν οι διευθυντές έτσι ώστε να συμβάλουν ενεργά στην υιοθέτηση των μεταρρυθμίσεων. Ακόμα, για να περιοριστεί η ανάγκη σε νέες θέσεις αφαιρέθηκε εξ ολοκλήρου η μείωση των πέντε διδαχτικών περιόδων που είχαν οι διευθυντές των σχολείων ΔΡΑΣΕ. Οι διευθυντές δηλαδή αυτοί, για το Υπουργείο δεν πρέπει να διαφοροποιούνται για τις δυσκολίες που έχουν στα σχολεία τους.
* είκοσι νέες θέσεις εργασίας για την προώθηση του προγράμματος του Αλφαβητισμού. Λανθασμένη επιλογή. Οι ανάγκες εκπαιδευτικών για τον αλφαβητισμό θα έπρεπε να καλύπτονται εξολοκλήρου από εκπαιδευτές των ΔΡΑΣΕ και της Αν.Α.Δ. Γι αυτούς δεν τίθεται θέμα οροφών αφού οι μισθοί τους επιχορηγούνται κατά μεγάλο μέρος από Ευρωπαϊκά κονδύλια.
* πέντε νέες θέσεις εργασίας για την Ομάδα Άμεσης Παρέμβασης. Προκλητική ενέργεια για τους πιο πολλούς εκπαιδευτικούς που βλέπουν την Ο.Α.Π. καλώς ή κακώς, θεσμό του θεαθήναι και τις αποσπάσεις γενικά, χώρο βολέματος για κάποιους.
Με αυτές τις αμφιταλαντεύσεις ήταν επόμενο πως θα μένατε και στη μέση του δρόμου κύριε υπουργέ. Σπάσατε τις οροφές. Γι αυτό σοφιστήκατε τα δεκάμηνα συμβόλαια, τις περικοπές από εδώ και από εκεί τις παλινδρομήσεις, με στόχο τις εξοικονομήσεις. Και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Σε συγκρούσεις, απεργίες, αναστατώσεις, προστριβές.
Και το ερώτημα παραμένει: Θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν παραμένατε σταθερός στην πολιτική σας; Η απάντηση η δική μου είναι, ναι. Αλλά και όχι να ήταν, σίγουρα δεν θα σας αποδιδόταν καμία ευθύνη. Θα σας χειροκροτούσαν, γιατί ως υπουργός εφαρμόζατε δικαιωματικά πιστά την πολιτική σας
Λάθη ΠΟΕΔ - Εφήμερος συνδικαλισμός
Η ΠΟΕΔ εξασκώντας την συνδικαλιστική της δράση, διεκδίκησε επιπρόσθετες προσλήψεις πέρα της Οροφής με την ψευδαίσθηση ότι, η ενέργεια αυτή αποβαίνει προς τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του εκπαιδευτικού κόσμου. Δυστυχώς, δεν αρκέστηκε στις δικαιολογημένες νέες προσλήψεις ως αποτέλεσμα της αύξηση των μαθητών και τις ανάγκες, λόγω μείωσης του διδαχτικού χρόνου των εκπαιδευτικών που είναι συνυφασμένος με τα χρόνια υπηρεσίας.
Η διασφάλιση των κεκτημένων και τίποτε πέρα τούτου, έπρεπε να ήταν υπό τις παρούσες συνθήκες η στόχευση. Η πολιτική δε της αναγκαιότητας των Οροφών για όλη την Δημόσια Υπηρεσία έπρεπε να ήταν το λάβαρό της και όχι να παρουσιάζει τις Οροφές ως τον κακό δαίμονα της εκπαίδευσης. Αυτό για τους πιο κάτω λόγους:
* Οι τεκμηριωμένες Οροφές αναδεικνύουν ένα κράτος νοικοκυρεμένο που ξέρει τι του γίνεται και που πάει. Διασφαλίζουν τόσο το παρόν όσο και το μέλλον και είναι η ασφαλιστική δικλείδα για κάποιους που θέλουν να λαϊκίζουν υποσχόμενοι πέραν των Οροφών. Το μείζων, αμφιλεγόμενο και επίμαχο θέμα, για το οποίο γίνεται αλλά και θα εξακολουθήσει να γίνεται πιο έντονα συζήτηση, είναι μέχρι πού πρέπει να φτάνει η Οροφή. Ποια είναι η χρυσή τομή. Εδώ έγκειται το φλέγον θέμα. Ο καθένας λέει τα δικά του και προσπαθεί να τα τεκμηριώσει. Οχυρώνεται πίσω από ανάγκες. Υπάρχει, όμως εξ ανάγκης και ένας απαράβατος και επιβαλλόμενος με μνημόνια κανόνας. Η διασύνδεση των οροφών με ψυχρούς και επαχθής αριθμούς. Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει.
Θα κληθούμε λοιπόν και δεν είμαι Κασσάνδρα ούτε μοιρολάτρης, να απαντήσουμε μπροστά στους τεχνοκράτες μεταξύ άλλων και σε αυτά τα ερωτήματα-διλήματα που θα προκαλέσουν αιτία προστριβών μεταξύ των εκπαιδευτικών.
* Διασύνδεση του κρατικού μισθολογίου με το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (Α.Ε.Π.)
Η διασύνδεση του κρατικού μισθολογίου με το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν είναι η συνταγή που προωθείται και διαφαίνεται ότι θα εδραιωθεί. Αυτό σημαίνει με απλά λόγια ότι οποιαδήποτε προσαύξηση δίνεται στους Δημόσιους Υπάλληλους δεν θα έχει να κάνει με τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς όσο άριστοι και αν είναι αλλά θα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με όλους τους συντελεστές που συσχετίζονται ευρύτερα με την οικονομία του κράτους. Αν πχ. πάει καλά ο τουρισμός, η οικοδομική βιομηχανία, το εμπόριο κτλ. θα μπορεί ο εκπαιδευτικός να παίρνει την προσαύξησή του. Αν όχι, θα αναμένει μέχρι νεωτέρας. Αφού λοιπόν, ο εκπαιδευτικός κόσμος θα στηρίζεται σε άλλους, είναι φυσικό επακόλουθο και απόλυτα δικαιολογημένο η ΠΟΕΔ να επιδιώξει να έχει ενεργό λόγο και σε οικονομικά ζητήματα. Η στάση ότι «αυτό δεν με αφορά», ή «μπαίνω σε άλλα ταράφια», δεν θα υφίσταται πλέον. Όλοι στο ίδιο καζάνι θα βρίσκονται, αφού τόσο ο ιδιωτικός όσο και ο δημόσιος τομέας θα αλληλοεξαρτώνται άμεσα. Θα κληθεί η ΠΟΕΔ να υπερασπιστεί δυναμικά Αρχές Χρηστής Διοίκησης, διαφάνειας, επαγγελματισμού, νοικοκυροσύνης δημόσιων δαπανών και θα διαπιστώσει στο τέλος της ημέρας ότι χωρίς Οροφές επέρχεται το χάος. Μη έχοντας άλλη επιλογή (εκ των χείρων το βέλτιστο) και με δεδομένο ότι δεν θα είμαστε οι μοναδικοί παίχτες σε αυτό το παιχνίδι, οι Οροφές θα είναι μονόδρομος.
Συμπερασματικά, αν η ΠΟΕΔ θέλει να διαδραματίσει το ρόλο που της αρμόζει, θα πρέπει να γίνει πρότυπο αρχών, για να μπορεί να αρθρώσει λόγο πειστικό, να κοιτάξει στα μάτια το φορολογούμενο πολίτη και να τον έχει σύμμαχό του.
* Διασύνδεση του μισθολογίου με βάση τον αριθμό των διορισμένων εκπαιδευτικών
Με δεδομένο την αναγκαιότητα ύπαρξης Οροφών είναι φυσικό επακόλουθο να τίθεται και θέμα κόστους μαθητή ανά εκπαιδευτικό. Αυτό σημαίνει με απλά λόγια ότι όταν αυξάνεται ο αριθμός των εκπαιδευτικών σε σχέση με τον αριθμό των μαθητών θα πρέπει, για να παραμένει το κόστος στην Οροφή, να μειώνονται οι μισθοί των υφιστάμενων εκπαιδευτικών. Περισσότεροι διορισμοί συνεπάγεται μείωση απολαβών. Παρά το ότι ο πρόεδρος της ΠΟΕΔ τοποθετήθηκε ενώπιο της Βουλής των Αντιπροσώπων ότι δεν το αποδέχεται, αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό. Θα επιβάλλεται εξ ανάγκης.
Και εδώ είναι το δίλημμα: Ποιο είναι το γενικότερο συμφέρον για τον εκπαιδευτικό κόσμο; Ψηλότεροι μισθοί με δυσκολότερες συνθήκες εργασίας ή χαμηλότεροι μισθοί με αμφιβόλου βαθμού καλύτερες συνθήκες εργασίας. Και τα δύο, υπό τις παρούσες συνθήκες, είναι αδύνατο να συνυπάρξουν.
Όσο και αν ακούεται προκλητικό, ψηλότεροι μισθοί δίνουν κύρος στον εκπαιδευτικό κόσμο. Ως εκ τούτου ζυγίζοντας τα δύο κακά, η επιλογή πρέπει να είναι η πρώτη. Αλλοίμονο στο διδασκαλικό κόσμο εάν δεν διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού αυτό το κύρος.
Η ΠΟΕΔ επομένως,
Κύριε υπουργέ, φίλοι συναγωνιστές της ΠΟΕΔ, κοιτάξτε το δάσος… Μην παρασύρεστε από μικροπολιτικές και βρέστε τα. Χωρίς λειτουργικό και αξιόπιστο κράτος δεν υπάρχει ούτε Υπουργείο, ούτε ΠΟΕΔ.
*Διευθυντής Δημοτικής Εκπαίδευσης
