ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Α. ΠΟΛΗ*
Τις μέρες πριν από τις Εθνικές επετείους, σημαντικός διδακτικός χρόνος χάνεται σε πολλά δημοτικά σχολεία για την προετοιμασία παρελάσεων. Στην Επαρχία Λάρνακας, στην οποία υπηρέτησα τα περισσότερα από τα τριάντα χρόνια της διδασκαλικής μου πορείας, δεν υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση του θέματος. Τα Δημοτικά σχολεία εντός του Δήμου της Λάρνακας δεν λαμβάνουν μέρος σε καμιά παρέλαση. Σε κοινότητες στις οποίες κατά παράδοση πλειοψηφεί η αριστερά, γίνονται δύο παρελάσεις με συμμετοχή δημοτικών σχολείων, αυτές της 28ης Οκτωβρίου και της 25ης Μαρτίου. Δεν οργανώνεται παρέλαση για την επέτειο της 1ης Απριλίου. Αντίθετα σε κοινότητες που πλειοψηφεί η δεξιά παράταξη, όπως για παράδειγμα στην ελεύθερη Αμμόχωστο, τα Δημοτικά συμμετέχουν επιπλέον στην παρέλαση της 1ης Απριλίου, δηλαδή συνολικά σε τρεις παρελάσεις ετήσια. Σχολεία Κύκλου Α δεν λαμβάνουν μέρος σε παρελάσεις σε καμιά περίπτωση. Είναι αξιοσημείωτο ότι στην επέτειο της ανεξαρτησίας της χώρας μας, την 1η Οκτωβρίου, δεν γίνεται καμιά παρέλαση με μαθητές δημοτικού.
Στην ερώτηση « Ποια είναι η θέση του Υπουργείου Παιδείας στο θέμα των παρελάσεων» δεν υπάρχει καμιά απάντηση, ή τουλάχιστον δεν τη γνωρίζω, αφού δεν θυμάμαι ποτέ να στάλθηκε εγκύκλιος με σαφείς οδηγίες για το θέμα. Προφανώς το Υπουργείο δεν φαίνεται να πολυνοιάζεται. Οι ημέρες των παρελάσεων¹ ορίζονται από τον Κανονισμό λειτουργίας δημοτικών σχολείων ως αργίες, όμως η ΠΟΕΔ καμιά φορά δεν έλαβε θέση για το θέμα της καταστρατήγησης των αργιώντων μελών της, θέμα που αγγίζει τα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα. Γιατί τι είδους αργία είναι μια μέρα όταν είσαι υποχρεωμένος εκ των πραγμάτων να τη δουλέψεις; Αν για εθνικούς λόγους οι μέρες αυτές πρέπει να είναι εργάσιμες γιατί μας χρεώνονται ως αργίες; Για να μας κατηγορεί ο κόσμος άδικα ότι μια την άλλη καθόμαστε; Συμπερασματικά ούτε το Υπουργείο Παιδείας, ούτε και η ΠΟΕΔ λαμβάνουν ουσιαστική θέση επί του θέματος και αφήνουν τους διευθυντές των σχολείων που σχοινοβατούν καθημερινά για τόσα θέματα να βγάλουν «τα κάστανα από τη φωτιά» μόνοι τους.
Η οργάνωση της συμμετοχής ενός σχολείου στην παρέλαση δεν είναι απλή υπόθεση. Πρέπει καταρχήν να σταλεί επιστολή για να δηλωθούν συμμετοχές και συγκαταθέσεις των ενδιαφερόμενων γονιών για συμμετοχή των παιδιών τους στην παρέλαση. Την εβδομάδα πριν την παρέλαση σίγουρα θα χαθεί διδακτικός χρόνος 4-5 περιόδων για πρόβες. Τάξεις διαλύονται κατά την ώρα των παρελάσεων. Πρέπει να διευθετηθεί η μεταφορά των μαθητών στο χώρο της παρέλασης και να ευρεθούν συνοδοί από το διδακτικό προσωπικό ή το Σύνδεσμο Γονέων. Το θέμα της ασφάλειας των παιδιών κατά την ώρα της παρέλασης είναι ένα άλλο ακανθώδες θέμα. Πρέπει να διευθετηθεί η μεταφορά των λαβάρων στην εκκλησία για τη δοξολογία. Πρέπει να ευρεθεί εκπαιδευτικός για τον πανηγυρικό λόγο μετά τη δοξολογία. Μετά το τέλος της παρέλασης θα πρέπει να διευθετηθεί η παραλαβή των μαθητών από τους γονείς και η φύλαξη σημαιών και των λαβάρων. Την ίδια ώρα, δεκάδες άλλα θέματα «τρέχουν», η παραβατικότητα καλπάζει, η καθημερινότητα μας γίνεται συνεχώς πιο αγχωτική.
Το θέμα έχει και την πολιτική του σκοπιά. Όταν η απλή ιστορική αναφορά στα σχολεία για το ενωτικό δημοψήφισμα πρέπει να σταματήσει για να μην ναυαγήσουν οι συνομιλίες, τι νόημα έχει η συμμετοχή στην παρέλαση της 1ης Απριλίου που έγινε για να επιτευχθεί ο στόχος του δημοψηφίσματος για το οποίο απαγορεύεται να μιλούμε; Όταν σε σύσκεψη που έγινε για την οργάνωση των παρελάσεων στην κοινότητα που εργάζομαι έθεσα υπό τύπον αστείου την ερώτηση αν έχουμε πάρει την άδεια του Μουσταφά Εφέντη για να κάνουμε παρέλαση, ακούστηκαν αμήχανα χαμόγελα κανένας όμως δεν έδωσε σημασία ή συνέχεια. Το γεγονός αυτό δείχνει την αντιφατικότητα της σκέψης μας.
Το θέμα των παρελάσεων πρέπει να οριοθετηθεί με σαφήνεια ως προς την Παιδαγωγική, την εργασιακή, και την πολιτική του πτυχή. Η ΠΟΕΔ και το ΥΠΠ ας λάβουν επιτέλους σαφή θέση επί του θέματος αναλαμβάνοντας τις ευθύνες που τους αναλογούν και δίνοντας μας σαφείς οδηγίες επί του πρακτέου.
Σημειώσεις
*ΒΓΓ ΑΚΙΔΑ 2014-2017
